Friday, July 20, 2012

"ဂ်ဴလိုင္ ၁၉ လုပ္ႀကံမႈႀကီး ကိုယ္ေတြ႕ႀကံဳသူတို႔၏ေျပာၾကားခ်က္မ်ား"





ဦးဘဂ်မ္း

ထိုေန႔က ၀န္ႀကီးမ်ားအစည္းအေ၀းသည္ အတြင္း၀န္မ်ားရံုး အေဆာက္အဦး ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေအာင္ဆန္း၏
ရံုးခန္း တြင္ ဂ ငယ္ပံု အစည္းအေ၀းစာပြဲႀကီး၌ နံနက္ ၁၀ နာရီခန္႔အခ်ိန္တြင္ စတင္က်င္းပရာ
ထိပ္စားပြဲ အလယ္၌ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေအာင္ဆန္းထိုင္သည္။

ဗိုလ္ခ်ဳပ္၏ လက္၀ဲဖက္၌ ၀န္ႀကီးမ်ားအဖြဲ႕အတြင္း၀န္ ဦးေရႊေဘာ္သည္လည္းေကာင္း ၊ လက္ယာဘက္ စားပြဲ၌ သခင္ျမ ၊ ဦးရာဇတ္ ၊ ဒီးဒုတ္ဦးဘခ်ိဳ ၊ဦးဘ၀င္း ႏွင္႔ မန္းဘခိုင္ တို႔ အစဥ္အတိုင္းသည္ လည္းေကာင္း ၊ လက္၀ဲဘက္စာပြဲ၌ ဦးဘဂ်မ္း ၊ဦးေအာင္ဇံေ၀ ၊ ေပ်ာ္ဘြယ္ဦးျမ ၊ မိုင္းပြန္ေစာ္ဘြားႀကီး တို႔ အစဥ္အတိုင္းသည္ လည္းေကာင္း ထိုင္ၾကၿပီးလွ်င္လက္ယာဖက္ သခင္ျမတို႔ စာပြဲထိပ္ရိွ ကုလားထိုင္၌ အစည္းအေ၀းတြင္ စဥ္းစားေသာကိစၥႏွင္႔သက္ဆိုင္သည္႔ ၀န္ႀကီး ဌာန၏ အတြင္း၀န္က ထိုင္ရသည္။

နံနက္ ၁၀ နာရီ မိနစ္ ၃၀ ခန္႔တြင္ လူသတ္သမားမ်ားေရာက္လာခ်ိန္၌ ၀န္ႀကီးမ်ား အစည္းအေ၀းတြင္
ရိွေနေသာ အလွည္႕က် အစိုးရအတြင္း၀န္မွာ ဦးအုန္းေမာင္ျဖစ္သည္။ ဦးအုန္းေမာင္ ေရာက္လာၿပီး
သံုးေလးမိနစ္ခန္႔အၾကာတြင္ လူသတ္သမားမ်ား ေရာက္လာျခင္းျဖစ္သည္။ အစည္းအေ၀း အစီအစဥ္အရ
ထိုအခ်ိန္သည္ ဦးအုန္းေမာင္၏ အလွည္႕ မက်ေရာက္ေသး။ သံအမတ္ေဟာင္း (ထိုအခ်ိန္က အတြင္း၀န္) ဦးၾကင္၏အလွည္႕ ျဖစ္သည္။ ဦးအုန္းေမာင္က မိမိတြင္ အျခားအေရးႀကီးေသာ ကိစၥတခု ရိွေနေသးေၾကာင္း ဦးၾကင္အားေျပာျပခြင္႔ပန္ၿပီးလွ်င္ အစည္းအေ၀းသို႔ ဦးစြာလာ၍ သူေရးထားသည္႕ သယ္ယူပို႔ေဆာင္ေရး စီမံကိန္းအေၾကာင္း ရွင္းလင္းတင္ျပထားျခင္း ျဖစ္သည္။ အကယ္၍သာ အစည္းအေ၀းအစီအစဥ္အတိုင္း စဥ္းစားျဖစ္လွ်င္(သို႔တည္းမဟုတ္) လူသတ္သမားမ်ား ငါးမိနစ္ခန္႔ေစာ၍ ေရာက္လွ်င္ ေခါင္းေဆာင္ႀကီးမ်ား လုပ္ႀကံခံရသည္႕ရင္နင္႔ဖြယ္ကိစၥတြင္ ဦးအုန္းေမာင္၏ အသက္တေခ်ာင္း အဆစ္ပါသြားခဲ႔မည္ မဟုတ္ေပ။

ထိုေန႔က ကၽြန္ေတာ္ထိုင္ေသာ ေနရာသည္ လူသတ္သမားမ်ား ၀င္လာေသာတံခါးကို မ်က္ႏွာမူလ်က္ ျဖစ္သည္။
တံခါးေစာင္႔ရံုးေစကို ဖယ္ရွား၍ တံခါးကိုတြန္းၿပီး၀င္လာၾကေသာ စစ္၀တ္စံု၀တ္ လူသံုးေလးေယာက္ကို
ျမင္ရေသာ အခါ ကၽြန္ေတာ္၏စိတ္၌ အေရးတႀကီးကိစၥတခုအတြက္ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ထံသို႔ သတင္းပို႔ရန္ လာျခင္းျဖစ္ မည္ ၊

ဒို႔လူေတြဟာ နားမလည္ခ်က္ ဆိုးရြားလွေသးသည္ ၊ ၀န္ႀကီးမ်ား အစည္းအေ၀းခန္းထဲ လာတာေတာင္
ေသနတ္ေတြ အျပင္မွာမထားခဲ႔ဖူး ၊ ဗိုလ္ခ်ဳပ္အား သူ႔လူေတြ ဤကဲ႔သို႔ ေနာက္မလုပ္ရန္ ဆံုးမထားပါဟု
ေျပာဦးမည္ စိတ္ကူးေနစဥ္ ေရွ႕ဆံုးမွ၀င္လာသူသည္ အစည္းအေ၀းစာပြဲႀကီး၏ ဂ ငယ္ပံုအ၀မွ၀င္၍ အလယ္၌
ေျခစံုရပ္ၿပီးလွ်င္ ဗိုလ္ခ်ဳပ္အားစ၍ ပစ္ေလေတာ႔သည္။ ဗိုလ္ခ်ဳပ္သည္ ထိုင္ရာမွထ၍ လက္ကာျပၿပီးလွ်င္ တခုခု ေအာ္၍ေျပာသည္။ ေကာင္းေကာင္းနားမလည္လိုက္ပါ။ လူသတ္သမားမ်ား ပစ္ခတ္ေနစဥ္ ဗိုလ္ခ်ဳပ္သည္ သူ၏လက္ယာဖက္ ေနာက္ဆြယ္တြင္ရိွေသူ ရံုးစာပြဲသို႔သြားရာမေရာက္မီ စာပြဲ ၂ ခုအၾကား၌ က်ဆံုးခဲ႔ေလ သည္။

ဗိုလ္ခ်ဳပ္အား စတင္ပစ္ခတ္ခ်ိန္၌ ဦးေရႊေဘာ္ႏွင္႔ ေပ်ာ္ဘြယ္ဦးျမတို႔သည္ ျပတင္းေပါက္မွေက်ာ္၍
အစည္းအေ၀း ခန္းမႏွင္႔ ကပ္လ်က္ရိွေသာ ဦးေရႊေဘာ္၏ ရံုးခန္းသို႔ ထြက္ေျပးလြတ္ေျမာက္ၾကေလသည္။
ကၽြန္ေတာ္သည္ ပစ္သည္ကိုျမင္လွ်င္ျမင္ခ်င္း ၾကမ္းျပင္ေပၚသို႔ေမွာက္၍ အိပ္ခ်လိုက္ၿပီးလွ်င္ လက္၀ဲဖက္တြင္
ကပ္လ်က္ထိုင္ေနသူ ဦးေအာင္ဇံေ၀၏လက္ကို ဆြဲ၍ခ်လိုက္သျဖင္႔ ကၽြန္ေတာ္တို႔ႏွစ္ေယာက္ တၿပိဳင္ တည္းေလာက္ ၾကမ္းျပင္ေပၚ၌ ေမွာက္လ်က္သား ျဖစ္သြားၾကပါသည္။

လူသတ္သမားမ်ားသည္ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ႏွင္႔ သခင္ျမတို႔ စာပြဲရိွ လူမ်ားအား ပစ္ၿပီး၍အားရမွ
ကၽြန္ေတာ္တို႔ ထိုင္ရာဖက္သို႔ ပစ္သျဖင္႔ ဗိုလ္ခ်ဳပ္အား မဲ၍ပစ္ေနစဥ္ ဦးေရႊေဘာ္ႏွင္႔ ေပ်ာ္ဘြယ္ဦးျမတို႔
ေျပးခ်ိန္ရခဲ႔သည္။ ဦးေအာင္ဇံေ၀ႏွင္႔ ကၽြန္ေတာ္တို႔မွာ ၾကမ္းျပင္ေပၚ၌လဲလ်က္ရိွေနသျဖင္႔ က်ၿပီထင္၍
မ်ားမ်ားအပစ္မခံရ။ ထိုင္လ်က္ရိွေနသူမ်ားကိုသာ အာရံုျပဳ၍ ပစ္ခတ္ၾကသည္။ ထိုင္သူမ်ားအား
အေတာ္အားရေလာက္ေအာင္ ပစ္ခတ္ၿပီးသည္႕ေနာက္ စာပြဲ၀ိုင္းအလယ္၌၀င္၍ ပစ္သူသည္ ဒူးေထာက္၍ ကၽြန္ေတာ္တို႔ဖက္သို႔ ေ၀ွ႔ရမ္းပစ္ခတ္ေသးသည္။ ထိုသို႔ ပစ္ခ်ိန္တြင္ ကၽြန္ေတာ္၏ လက္ယာဖက္
လက္သူၾကြယ္ထိပ္ကို ထိမွန္ခဲ႔ေလသည္။ အုတ္နံရံမွ ျပန္၍၀င္လာေသာ က်ည္ဆံျဖစ္သည္ဟု ယူဆခဲ႔ပါသည္။

အပစ္အခတ္မ်ားရပ္စဲ၍ လူသတ္သမားမ်ား ျပန္ဆုတ္စဥ္ အခန္းတြင္းမွ မထြက္ေသးမီ ဦးေအာင္ဇံေ၀သည္
အိပ္ေနရာမွ ထထိုင္ၿပီး " ေသကုန္ၾကၿပီ ၊ ေသကုန္ၾကၿပီ " ဟု ထိမွန္ၾကသူမ်ားအား လက္ညိႈးညႊန္၍ ၀မ္းနည္းပက္လက္ညည္းညဴေနသျဖင္႔ ထပ္ပစ္ေနဦးမည္ဟု ေျပာၿပီး ဆြဲလိုက္မွ ျပန္လွဲခ်လိုက္ပါသည္။


- ဦးေအာင္ဇံေ၀

၁၉၄၇ ခုႏွစ္ ဂ်ဴလိုင္လ ၁၉ ရက္ေန႔ နံနက္ ၁၀ နာရီခန္႔တြင္ ကၽြႏု္ပ္ကိုယ္တိုင္ တခဏတာမွ် ခံစားလိုက္ရေသာ
အေတြ႕အႀကံဳႏွင္႔ အနိဌာရံုျမင္ကြင္းမွာ ကၽြႏု္ပ္၏ တသက္တာတြင္ မည္သည္႕နည္းႏွင္႔မွ် ေမ႔၍ မရႏိုင္ေတာ႔ေပ။
ေသနတ္သံမ်ား စဲသြားၿပီးေနာက္ လူသတ္သမားမ်ားထြက္သြား၍ အသံပလံမ်ား ဆိတ္ၿငိမ္သြားေသာအခါတြင္မူ

ကၽြႏု္ပ္ႏွင္႔ ၀န္ႀကီးဦးဘဂ်မ္းတို႔သည္ ၀မ္းလ်ားေမွာက္ေနရာမွ ထၿပီး စာပြဲပတ္၀န္းက်င္ကို ၾကည္႕မိၾကသည္။ ကၽြႏု္ပ္မွတ္မိေသာျမင္ကြင္းကို ေဖာ္ျပရလွ်င္ ေပ ၄၀ ခန္႔မွ်ရိွေသာ ခန္းမႀကီးတခုလံုး ဆီးႏွင္းမ်ား က်သကဲ႔သို႔

ယမ္းေငြ႕မ်ား တေထာင္းေထာင္းႏွင္႔ ဖံုးလႊမ္းေနၿပီး က်ည္ဆံမ်ားကလည္း ၾကမ္းျပင္ေပၚတြင္ ျပန္႔ႀကဲ၍ ေနေပ သည္။

ဗိုလ္ေအာင္ေက်ာ္လမ္း ( ထိုစဥ္က စပတ္လမ္း ) ဖက္သို႔ မ်က္ႏွာျပဳထားေသာ ဂငယ္သ႑ာန္ စာပြဲထိပ္ႏွင္႔ ခပ္လွမ္းလွမ္းၾကမ္းျပင္ေပၚတြင္ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေအာင္ဆန္းမွာ တံုးလံုးလဲလ်က္ၿငိမ္သက္ေနသည္။

စာပြဲလက္ယာဖက္တြင္ မိုင္းပြန္ေစာ္ဘြားႀကီး စ၀္စံထြန္းက သူ၏ ကုလားထိုင္ေပၚတြင္ပင္ထိုင္လ်က္ စာပြဲေပၚသို႔ ကုန္း၍လက္ေထာက္ထားၿပီး ပါးစပ္မွ ေသြးမ်ား ယိုစီးက်ေနသည္။ စာပြဲလက္၀ဲဖက္တြင္ ထိုင္ေနၾကေသာ
၀န္ႀကီး သခင္ျမသည္ စာပြဲထိပ္ လက္၀ဲဖက္ေထာင္႔ စာပြဲေအာက္နား၌ ေမွာက္လ်က္လဲေနရာ
ေသဆံုးေနၿပီ ဟု ယူဆရသည္။ ၀န္ႀကီး မစၥတာ ရာဇတ္ ၊ ၀န္ႀကီး ဒီးဒုတ္ဦးဘခ်ိဳ ၊ ၀န္ႀကီး ဦးဘ၀င္းႏွင္႔
၀န္ႀကီး မန္းဘခိုင္တို႔သည္ သူတို႔ထိုင္ၿမဲ ကုလားထိုင္မ်ားတြင္ေခါင္းငိုက္စိုက္က်လ်က္ ၿငိမ္သက္ေနၾကသည္။

မစၥတာ ရာဇတ္ႏွင္႔ ဒီဒုတ္ဦးဘခ်ိဳတို႔ ႏွစ္ဦးတည္းသာ မေသဆံုးၾကေသးပဲ အနည္းငယ္စီ အသက္ရႈရိႈက္
လႈပ္ရွားေနသည္။ စာပြဲ၏ လက္ယာဖက္ ကၽြႏု္ပ္ႏွင္႔ မိုင္းပြန္ေစာ္ဘြားႀကီး အၾကားတြင္ထိုင္ေနေသာ
၀န္ႀကီး ေပ်ာ္ဘြယ္ဦးျမႏွင္႔ စာပြဲထိပ္ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေအာင္ဆန္း လက္ယာဖက္တြင္ထိုင္ေနေသာ
အတြင္း၀န္ ဦးေရႊေဘာ္တို႔ ႏွစ္ဦးစလံုးမွာ အျပင္ဖက္သို႔ အခ်ိန္မီေရာက္ရိွသြားႏိုင္ခဲ႔ၾကသျဖင္႔
အသက္ေဘးမွ လြတ္ေျမာက္သြားခဲ႔ၾကသည္။ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေအာင္ဆန္း၏ လက္၀ဲဖက္တြင္ထိုင္ေသာ
တတိယအတြင္း၀န္ ဦးအုန္းေမာင္မည္သည္႕ပံုစံျဖင္႔ ေသဆံုးေနသည္ကိုမူ မမွတ္မိေတာ႔ပါ။


By- Burma Tar Tee

ႏိုင္ငံေတာ္ လုပ္ႀကံမႈႀကီး ၊ ျပည္ေထာင္စုႏွင္႔ ဦးေစာ စာအုပ္မွ

No comments:

Post a Comment