Friday, June 22, 2012

တိုက်ဳိငလ်င္အတြက္ မီးသတ္တြင္ ေဆာင္ရန္ ေရွာင္ရန္ သင္ၾကားမႈ ရက္ေျပာင္းေရႊ႕ေၾကာင္းအသိေပးျခင္း..























ဂ်ပန္ရိွ ျမန္မာမ်ားခင္ဗ်ား..

ယခုႏွစ္ ေႏြအကုန္ေဆာင္းအကူးမွာလႈပ္ခတ္မယ့္ (ျပင္းအား ၇.၃ အဆင့္ရွိ) အင္အားျပင္းငလ်င္အတြက္ ဂ်ပန္ေရာက္ျမန္မာမ်ားလည္း ေဆာင္ရန္၊ ေရွာင္ရန္နဲ႔ ႀကိဳတင္ကာကြယ္နည္းမ်ားအပါအ၀င္ ေရွးဦးသူနာျပဳနည္း၊ အေရးေပၚအသက္ကယ္နည္းမ်ားနဲ႕ စုရပ္(သို႔)စံုရပ္ေတြ အားလံုးသိရေအာင္ တာကာဒါႏိုဘာဘာ ဘူတာအနီးရွိ ရွင္းဂ်ဴးကုမီးသတ္တြင္ ကၽြမ္းက်င္သည့္ မီးသတ္အရာရွိမ်ားမွ ရွင္းလင္းသင္ၾကားပုိ႔ခ်မည့္အ...စီအစဥ္ကို ယခင္က ဇြန္လ ၂၄ ရက္(တနဂၤေႏြေန႕)တြင္ ျပဳလုပ္ဖို႔ စီစဥ္ထားေသာ္လည္း မီးသတ္ႏွင့္ ၿမိဳ႕နယ္ရံုးမွ အခ်ိန္ႏွင့္ ရွင္းလင္းပို႔ခ်ေပးမည့္သူမ်ား၏ အခက္အခဲမ်ားေၾကာင့္ ေအာက္ပါအတိုင္းေျပာင္းလဲလိုက္ပါေၾကာင္း အသိေပးအေၾကာင္းၾကားအပ္ပါသည္။

(နီးစပ္ရာ မိတ္ေဆြမ်ားကိုလည္း လက္ဆင့္ကမ္း အသိေပးအေၾကာင္းၾကားေပးေစလိုပါသည္။)

က်င္းပမည့္ေန႔- ဇူလိုင္လ ၁ ရက္(တနဂၤေႏြေန႔)

က်င္းပမည့္အခ်ိန္-ေန႔လယ္ ၂ နာရီမွ ၃း၃၀ အထိ

က်င္းပမည့္ေနရာ- ရွင္းဂ်ဴကု ဗဟုိမီးသတ္ဌာန(တကာဒါႏိုဘာဘာ ဘူတာမွ လမ္းေလွ်ာက္လ်င္ 8 မိနစ္ခန္႔၊ အိုလံပစ္ ကုန္တိုက္အနီး)

ဆက္သြယ္ရန္- ေဒၚတင္တင္၀င္း(၀၉၀ ၈၇၂၀ ၉၀၂၇)၊ မနန္းအိမြန္ခ်စ္(၀၈၀ ၃၇၁၅ ၅၇၅၂)၊ ေဒၚခ်ယ္ရီသန္း(၀၈၀ ၁၂၁၉ ၈၅၃၀)၊ ဦးစိုး၀င္းရွိန္(၀၉၀ ၄၁၂၈ ၄၇၂၅)၊ ဦးမင္းညိဳ၀မ္း(၀၈၀ ၄၀၆၄ ၆၈၀၆)၊ ဦး၀င္းေအာင္(၀၈၀ ၆၅၀၇ ၃၈၀၇)၊ ဦးတိုးၾကည္ေဆြ(၀၉၀ ၆၁၉၈ ၁၉၆၂)၊ ဦးမိုးညိဳ(၀၈၀ ၅၆၄၂ ၄၂၁၆)၊ ဦးဟန္၀င္းထြန္း(၀၈၀ ၆၇၉၁ ၈၄၀၂)၊ ဦးထြန္းေ၀(080 3099 1503)၊ ဦးေမာင္သန္႔(၀၈၀ ၃၆၉၉ ၆၀၄၅)၊ ကိုထြန္းထြန္း(၀၈၀ ၃၄၃၅ ၀၆၆၃)တို႔ထံ ဆက္သြယ္ႏိုင္ပါတယ္။

ေမာင္၇ွင္... မိုးေသာက္ၾကယ္ အယ္ဒီတာ
 on Friday, June 22, 2012 at 9:30pm ·

"မေမ့အပ္သူ/ မေမ့ရက္သူ"




ေမာင္ထိန္လင္း၊ သခင္ေအာင္ဆန္း
တန္လူ႕လွ်ိဳ၊ အိုမိုဒါ မိုဂ်ိ
ဗိုလ္ေတဇ၊ ဦးေနာင္ခ်ိဳ
ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေအာင္ဆန္း
နာမည္ေတြသာ ေျပာင္းခဲ့တယ္
တိုင္းခ်စ္ျပည္ခ်စ္ စိတ္ကမေျပာင္းလဲခဲ့။
လူကိုသာ သတ္လို႕ရခဲ့မယ္
ေခတ္အဆက္ဆက္ သူ႕နာမည္ကို သတ္မရခဲ့ ....
"မေမ့အပ္သူ/ မေမ့ရက္သူ"

ဒီေျမမွာေမြး၊ ဒီေရေသာက္ျပီး
ဒီေျမဒီေရ အတြက္
တိုင္းခ်ဳပ္ျပီး ေမြးလာခဲ့သလား

ဒီေျမဒီေရ အတြက္ပဲ ရွင္ခဲ့တယ္
ဒီေျမဒီေရ အတြက္ပဲ ေသခဲ့တယ္
ထူးထူးျခားျခား
ပဲျပဳတ္နဲ႕ နံျပား ေတာ့စားခ်င္ခဲ့သတဲ့ ။

ေမာင္ထိန္လင္း၊ သခင္ေအာင္ဆန္း
တန္လူ႕လွ်ိဳ၊ အိုမိုဒါ မိုဂ်ိ
ဗိုလ္ေတဇ၊ ဦးေနာင္ခ်ိဳ
ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေအာင္ဆန္း
နာမည္ေတြသာ ေျပာင္းခဲ့တယ္
တိုင္းခ်စ္ျပည္ခ်စ္ စိတ္ကမေျပာင္းလဲခဲ့။

လူကိုသာ သတ္လို႕ရခဲ့မယ္
ေခတ္အဆက္ဆက္ သူ႕နာမည္ကို သတ္မရခဲ့

တမ်ိဳးသားလုံးရဲ့ ဖခင္
လြတ္လပ္ေရးရဲ့ အရွင္
လြတ္ေျမာက္ေရးအတြက္ သခင္
အို အသင္ ေအာင္ဆန္း ....
က်ဳပ္တို႕ရဲ့ ခႏၶာထဲမွာ
သင့္ေသြးတို႕ မခမ္းေသးပါဘူး။

(ေမာင္ရင္ငေဇ)

LWIN PWIN
NLABR

ဒီမိုကေရစီျပဳျပင္ေျပာင္းလဲမႈေဆြးေႏြးပြဲ

ႏွစ္ဖက္စလုုံးက လူေတြမွာ ေျပာစရာေတြခ်ည္းပဲ တဲ့ (မိုးမခ)

















ဦး၀င္းတင္နဲ႔ စကားေျပာျဖစ္သမွ်။
ဒီတပတ္မွာ ဆရာဦး၀င္းတင္နဲ႔ စကားေျပာျဖစ္တာေတြ ရွိတယ္။ ေမးခြန္းနဲ႔ အေျဖေတြကိုု အတိအက် မေရးေတာ့ဘူး။ ဆရာ့မိတ္ေဆြ ပါတီကလူငယ္ေတြ၊ စာနယ္ဇင္းက သတင္းသမားေတြနဲ႔လည္း စကားေျပာျဖစ္တာေတြ ရွိတယ္။ တခ်ဳိ႔ကိုု ေမးျဖစ္တယ္။ တခ်ဳိ႔ကိုု မေမးျဖစ္ဘူး။ ကိုုယ္ေမးတာေတြ သူေျဖခဲ့တာ ရွိသလိုု၊ မိတ္ေဆြေတြ ေမးခဲ့တာကိုုလည္း သူေျဖခဲ့သမွ် မွတ္စုုထုုတ္ျပီး ျပန္ေရးလိုုက္ပါတယ္။
(၁) ဆရာက အျမဲတမ္း တဦးတည္း သြားလာ ေနထိုုင္တယ္။ အေျခြအရံလည္း မရွိဘူး။ သူ႔အတြက္ အေဖာ္သဟဲလိုုတယ္။ ဒါကိုု လူေတြက အျမဲေျပာတယ္။ ေမးတယ္။ ဆရာကေတာ့ သူ႔မွာ မလိုုဘူးပဲ ေျပာတယ္။ သူ႔မိတ္ေဆြေဟာင္းေတြဆီ သြားရင္လည္း တဦးတည္းပဲ။ ဘတ္စ္မစီးႏိုုင္ေတာ့လိုု႔သာ ကားငွားစီးတာ။ ကားၾကဳံလိုုက္ပိုု႔ေပးသူေတြနဲ႔ လိုုက္တာ၊ သြားတာ ေတြ႔ရတယ္။ အျမဲတန္း ၀ိုုင္း၀န္းေနတဲ့ ရဲေဘာ္ေတြ မိတ္ေဆြေတြမျပတ္လုုိ႔သာ ဆရာကေတာ့ တဦးတည္းပဲ သြားလာ ေနထိုုင္ခ်င္တယ္လိုု႔ ေျပာပါတယ္။
သူက ဒုုတ္ေကာက္ေတာင္ သယ္ခ်င္တာမဟုုတ္ဘူးတဲ့။ ဒုုတ္ေကာက္ကိုု ျပန္သယ္ေနရလိုု႔တဲ့။ အေျခြအရံေတြနဲ႔လည္း မေနခ်င္ဘူးတဲ့။ ယစ္မူးမိ၊ သာယာမိမွာ စိုုးတယ္လိုု႔ ေျပာတယ္။ တဦးတည္း သူ႔ကိုုယ္ကိုုသူ သယ္ေဆာင္ျပီး စြမ္းေဆာင္ေနခ်င္တာလိုု႔ ေျပာတယ္။ 
(၂) ေနာက္တခ်က္က သူက ဧည့္ပရိသတ္၊ မိတ္ေဆြေတြ၊ လူထုု လူတန္းစား အားလုုံးနဲ႔ တံခါးမရွိ ဒါးမရွိပဲ။ မနက္ကေန ဧည့္သည္ေတြ၊ ဖုုံးေတြ၊ ေျပာဆိုု တိုုင္ပင္ေနတာေတြ တိုုင္တန္းေနတာေတြဟာ အဆက္မျပတ္ပဲ။ ဘယ္သူ႔ကိုုမွ ေက်ာခိုုင္းသြားတယ္ မရွိဘူး။ အကုုန္လုုံး တံခါးဖြင့္ထားတာပဲ။ သူ႔မွာ ေျပာစရာေတြ အမ်ားၾကီးပဲ။ ေျပာေနလိုုက္တာမွ၊ သူ႔မွာ ေမးခြန္းေတြအတြက္ အေျဖေတြ အဆင္သင့္ ရွိေနသလိုုပဲ။
တေန႔ကေတာ့ သူေျပာတယ္။ ငါေမာတယ္ကြာ။ ပင္ပန္းတယ္။ ပါတီေကာ ဒီလႈိင္းစာေစာင္ေကာ။ အလုုပ္က ေန႔တိုုင္းပဲ။ ဧည့္ကလည္း မျပတ္ဘူး။ ဒီေနာက္ပိုုင္းေတာ့ ငါ ဆုုတ္ေတာ့မယ္တဲ့။ အျမဲတန္းမွာ ေဒၚစုု၊ ဦးတင္ဦး မဟုုတ္ရင္ ဦး၀င္းတင္ တဦးမဟုုတ္ တဦးက ၀င္ပါေနရတယ္။ လုုပ္ေနရတယ္။ တခါတေလမ်ား အရူးေတြေတာင္ လာတယ္တဲ့။ သူက ရယ္ရယ္ေမာေမာေျပာတယ္။
(၃) အဲသည္အေၾကာင္းကိုု အတည္ျပဳခ်င္လိုု႔ ထပ္ေမးတယ္။ ဒါကိုု အတိအက် မေျဖပါဘူး။ တဦးကေတာ့ ဆရာ့ကိုု ႏိုုင္ငံေရးသမားလုုိ႔ မျမင္ခ်င္ဘူး။ သတင္းစာသမားလိုု႔ပဲ ျမင္ခ်င္တယ္လိုု႔ ေျပာမိတယ္ တဲ့။ တခါတေလေတာ့လည္း သူက သတင္းစာဆရာလိုု ေျပာတယ္။ အာလုုပ္စကားကလည္း သတင္းသမားလိုုပဲ။ ဒါေပမယ့္ သူက အတိုုက္အခံႏိုုင္ငံေရးသမားေခါင္းေဆာင္ တဦးအျဖစ္ ၾကံ့ၾကံ့ခံျပီး ရပ္တည္ေပးေနရတယ္။
အဲသည္ေတာ့ လက္ရွိမွာ ပါတီညီလာခံလုုပ္မယ္၊ ညီၤလာခံျဖစ္ေျမာက္ေရးေကာ္မီတီေတြ ဖြဲ႔စည္းေရးကိုုပဲ အာရုုံထားျပီး ေျပာေနတယ္။ စည္းရုုံးေရးအဖြဲ႔ေတြ မရွိေတာ့ ဗဟိုုကေန ရပ္ေက်းအထိ ညီလာခံျဖစ္ေျမာက္ေရး အခက္အခဲေတြ ရွိတယ္။ ဒါေတြကိ္ုု အာရုုံစိုုက္ျပီး ေျပာေနတာ မ်ားပါတယ္။
(၄) ပါတီမွာ လူေဟာင္းေတြ၊ လူသစ္ေတြ ျပသနာေတြ ရွိတယ္ ဆိုုတာ သူကိုုယ္တိုုင္ ၀န္ခံ ေျပာဆိုုပါတယ္။ အနီးကေကာ အေ၀းက လူေတြကပါ ပါတီနဲ႔ ပတ္သက္ရင္ အားမလုုိ အားမရတာေတြ၊ လူေဟာင္းေတြ လူသစ္ေတြ အယူအဆ အသစ္ အေဟာင္းေတြကိုု ေျပာဆိုု ေ၀ဖန္ေနၾကတာေတြလည္း ရွိတယ္။
သူကေတာ့ ဒီမိုုကေရစီနည္းက်မႈနဲ႔ အခုုလိုု အေျခအေနေတြကိုု ျဖတ္ေက်ာ္ ေျဖရွင္းႏိုုင္မယ္လိုု႔ အျပည့္အ၀ ယုုံၾကည္ေနတယ္။ အရင္တုုံးကတည္း ႏိုုင္ငံေရးအၾကပ္အတည္း အခက္အခဲေတြေၾကာင့္ ဗဟိုုျပဳ နည္းစနစ္ေတြ၊ လူနည္းစုုအေျချပဳပုုံစံေတြနဲ႔ ရင္ဆိုုင္ လႈပ္ရွားခဲ့ၾကရတယ္။ အခုုခ်ိန္ကစျပီး ဒီမိုုကေရစီနည္းက် လုုပ္ကိုုင္ အေကာင္အထည္ေဖာ္ၾကဖိုု႔ဟာ စိန္ေခၚမႈပဲ။ ဒါကိုု ျဖစ္ေအာင္ လုုပ္ၾကရမယ္လိုု႔ သူကေတာ့ ေမာင္းတင္ထားတာပဲ။ လူေဟာင္းနဲ႔ လူသစ္ေတြ လက္တြဲျပီး ဒီမုုိကေရစီနည္းက် လုုပ္ႏိုုင္ရမယ္လိုု႔ သူက ေမွ်ာ္လင့္တယ္။ အဲလိုုမလုုပ္ႏိုုင္ရင္ေတာ့ ပါတီက ျပန္ျပီး ေလ်ာ့က်သြားမွာပဲလိုု႔ေျပာတယ္။
(၅) အဲသလိုု ဆရာတိုု႔ ဦး၀င္းတင္တိုု႔ဖက္က အခက္အခဲေတြ အၾကပ္အတည္းေတြ ေျပာေနေတာ့ ဦးသိန္းစိန္တေယာက္ သမၼတမိန္႔ခြန္းအျဖစ္ လူထုုကိုု မီဒီယာကေန တိုုက္ရိုုက္ေျပာတဲ့ ေန႔နဲ႔ တိုုက္ဆိုုင္တယ္။ လြန္ခဲ့တဲ့ တနလာၤေန႔ေလာက္ေပါ့။ အဲဒါနဲ႔ ေတြးမိတာ တခုုေျပာမိတယ္။ ဆရာတိုု႔ဖက္မွာေတာင္ လူေဟာင္းေတြ၊ လူသစ္ေတြ၊ အေတြးေဟာင္းေတြ၊ အေတြးသစ္ေတြနဲ႔ ပဋိပကၡေတြ၊ မတူညီတာေတြ ျငင္းခုုံေနရတာေတြ ရွိေနေသးတာ … ဟိုုဖက္က အာဏာလက္ရွိ၊ ၾသဇာလက္ရွိ၊ ေငြေၾကး ဓန ဥစၥာ လက္ရွိ၊ လက္နက္အင္အား လက္ကိုုင္ရွိတဲ့ အစုုိးရေတြ၊ တပ္မေတာ္ေတြမွာလဲ အယူအဆေတြ၊ နည္းလမ္းေတြ၊ ရပ္တည္ခ်က္ေတြမွာ ျပသနာေတြ ရွိေနမယ္။ ေျပာဆိုုစရာေတြ အျငင္းအခုုံေတြ အတြင္းထဲမွာ ရွိေနမယ္ဆိုုတာ ေတြးၾကည့္လိုု႔ ရတာေပါ့လိုု႔ ေျပာမိတယ္။
ဆရာတိုု႔ဖက္က အနည္းဆုုံးေတာ့ ပြင့္ပြင့္လင္လင္းေမးလိုု႔ရတယ္။ ေျဖခ်င္တဲ့ သူကလည္း ေျဖခ်င္ေျဖမယ္။ မေျဖဘဲ ေနခ်င္ ေနမယ္။ အာဏာလက္ရွိ လက္နက္အင္အား လက္ရွိ သူတိုု႔ေတြကေတာ့ ေမးခြန္းလည္း ေမးခ်င္တိုုင္း ေမးလိုု႔မရ၊ ေျဖခ်င္တိုုင္းလည္း ေျဖလိုု႔မရေတာ့ ဒါေတြက သူတိုု႔ဆီက အတည္တက် ထြက္လာဖိုု႔ေတာ့ မလြယ္ဘူး ဆိုုတာ ေသခ်ာပါတယ္။ ေတြးၾကည့္ရုုံပဲ ေတြးလိုု႔ ရတာေပါ့ေလ။
ဆရာကေတာ့ ငါလည္း သည္မွာ အလုုပ္က မ်ားေတာ့ ခ်က္ျခင္း နားမေထာင္ရေသးဘူး။ ျပန္ျပီး မသုုံးသပ္ရေသးဘူးတဲ့။ ဒါေပမယ့္ ဦးသိန္းစိန္တိုု႔ဖက္က စီးပြားေရးေတြ စား၀တ္ေနေရးေတြကိုု ျပည္သူေတြ ေျပလည္ေအာင္လုုပ္ေပးမယ္ဆိုုျပီး ေလ်ာက္ေျပာေနတာမ်ဳိးထက္ တကယ္ ျပည္သူေတြ အခုုေတာင္းဆိုုေနတဲ့ အလုုပ္သမား လယ္သမား ခံစားခြင့္၊ ရပိုုင္ခြင့္၊ က်န္းမာေရး၊ ပညာေရး အာမခံခ်က္ေတြအေၾကာင္း ေျပာသင့္တာ။ ဒါေတြကိုု ေစတနာထားေၾကာင္း ေျပာဆိုုရမယ့္အခ်ိန္လိုု႔ အလ်င္အျမန္ ေထာက္ျပသြားပါတယ္။
(၆) ဆရာလူထုုစိန္၀င္း ဆုုံးသြားတာနဲ႔ ပတ္သက္ျပီး အမွတ္တရ စကားေတြ ေျပာၾကတယ္။ ဆရာၾကီးေတြဟာ ဘ၀တသက္တာလုုံး မဆုုတ္မနစ္ ရဲရဲ၀ံ့၀ံ့နဲ႔ ယုုံၾကည္ရာ အမွန္တရားနဲ႔ တရားမွ်တမႈကိုုသာ ျမဳပ္ႏွံလုုပ္ကိုုင္သြားၾကသူေတြခ်ည္းပဲ။ ျပီးေတာ့ သူတိုု႔ေတြဟာ အခ်င္းခ်င္းမွာ လူေဟာင္း လူသစ္ဆုိျပီး မတည့္တာေတြ၊ ပဋိပကၡေတြလည္း မရွိပါဘူး။ အဲသည္အတြက္လည္း သူတိုု႔ဘ၀ေတြကိုု အခ်ိန္အကုုန္ခံျပီး ေျပာဆိုုေဆြးေႏြးေနျခင္းလည္း မရွိဘူး။ သူတိုု႔ေတြက ေရွ႔ဆက္ျပီး ခ်ီတက္ေနတဲ့သူေတြခ်ည္းပဲလိ႔ုု ေတြးေနမိပါတယ္။
သည္တခါေတာ့ အင္တာဗ်ဴး အေမး အေျဖေတြ မေရးေတာ့ဘူး။ ေမးတာေတြ ေျဖတာေတြ၊ မွတ္ခ်က္ေပးမိတာေတြကိုုပါ ေကာက္ႏုုတ္ျပီး ခ်ေရးလိုုက္ပါတယ္။ ေနာက္တပတ္မွာ ေမး ေျဖ အင္တာဗ်ဳး ျပန္လုုပ္ပါဦးမယ္။
မိုုးမခ။ ဇြန္ ၂၂၊ ၂၀၁၂

အထက္/ေအာက္ ပါလီမာန္ရဲ႕ Westminster Hall မွာမိန္႔ခြန္းေျပာၾကားခြင့္ရတဲ့ေဒါက္တာ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္











ဒုတိယကမာၻစစ္ ေနာက္ပိုင္း ခမ္းနားၾကီးက်ယ္လွတဲ့ United Kingdom

အထက္/ေအာက္ ပါလီမာန္ရဲ႕ Westminster Hall မွာ

မိန္႔ခြန္းေျပာၾကားခြင့္ရတဲ့ ႏိုင္ငံရပ္ျခားမွ ႏိုင္ငံ့ေခါင္းေဆာင္မ်ား စာရင္း။

၅ဦးေျမာက္ကေတာ့

အနာဂတ္ျမန္မာႏိုင္ငံရဲ႕ ေဒါက္တာ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ပါ..

7 April 1960 Charles de Gaulle President of France

11 July 1996 Nelson Mandela President of South Africa

17 September 2010 Benedict XVI Pope (state Visit)

25 May 2011 Barack Obama President of the United States

21 June 2012 Dr. Aung San Suu Kyi Union of Myanmar

ဦးဇင္း Venpunna Vamsa တကၠသိုလ္ ျမတ္မင္း..။

"ေဒၚစု ၿဗိတိန္ပါလီမန္မိန္႔ခြန္း အျပည့္အစံု"

 Aung San Suu Kyi's address to both Houses of Parliament - in full



"ေဒၚစု ၿဗိတိန္ပါလီမန္မိန္႔ခြန္း အျပည့္အစံု"

လႊတ္ေတာ္ဥကၠဌ၊ ၀န္ႀကီးခ်ဳပ္၊ အထက္လႊတ္ေတာ္နဲ႔ ေအာက္လႊတ္ေတာ္ အမတ္မ်ားရွင့္ -

ခမ္းနားတင့္တယ္တဲ႔ ဒီခန္းမႀကီးမွာ စကားေျပာဖို႔ ဖိတ္ေခၚခဲ႔တဲ့ အတြက္ ေက်းဇူးတင္ပါတယ္။ ဒီဂုဏ္ျပဳမႈရဲ႕ ထူးျခားတဲ႔ သေဘာသဘာ၀ကိုလည္း က်မ သတိျပဳမိပါတယ္။ ဒီေနရာမွာ စကားေျပာဖို႔ ခြင့္ျပဳသင့္သလား ဒါမွမဟုတ္ ဒီအေဆာက္အအံုထဲက တျခားတေနရာမွာဘဲ ေျပာခြင့္ေပးမလား ဆိုတာေတာင္ အေစာပိုင္းက အျငင္းအခံုျဖစ္ခဲ႔တာကိုလည္း သိရွိခဲ႔ပါတယ္။ ဒီလိုအေျခအတင္ ေဆြးေႏြးတာေတြဟာ ေကာင္းပါတယ္။ ဒါဟာ ပါလီမန္ လႊတ္ေတာ္ရဲ႕ အလုပ္ပါဘဲ။

က်မ အခုဘဲ ေဒါင္းနင္းလမ္းက လာခဲ႔တာပါ။ က်မအတြက္ တစိမ္းေနရာေတာ့ မဟုတ္ပါဘူး။ တီဗီြမွာတင္ မကဘဲ က်မ ဖခင္ ဦးေအာင္ဆန္း ၁၉၄၇ ခုႏွစ္မွာ လုပ္ၾကံသတ္ျဖတ္ မခံရခင္ ၀န္ႀကီးခ်ဳပ္ အက္တလီနဲ႔ အတူ လြတ္လပ္ေရး ကိစၥေဆြးေႏြးအၿပီး ေဒါင္းနင္း လမ္းေရွ႕မွာ ရိုက္ကူးထားခဲ႔တဲ႔ ဓာတ္ပံုဟာ ထင္ရွားပါတယ္။ ဓာတ္ပံုထဲမွာ သူဟာ ၿဗိတိသွ်စစ္သံုး ကုတ္အက်ီ ၤရွည္ကို ၀တ္ထားပါတယ္။ သူ မၾကံဳဖူးတဲ႔ အေအးဒဏ္ကို ခံႏုိင္ေအာင္ ၿဗိတိန္ အလာလမ္းမွာ အိႏၵိယ ေခါင္းေဆာင္ ဂ်ဟာ၀ါလာေနရူးက ေပးလိုက္တာပါ။ က်မလည္း အပူပိုင္း ႏုိင္ငံမွာ ၂၄ ႏွစ္လံုးလံုး ေနခဲ့ၿပီးတဲ႔ေနာက္ ဒီဘက္ကို အလာမွာ အဲလို ကုတ္အက်ီ ၤကိုမ်ား လိုမလားလို႔ေတာင္ ေတြးခဲ႔တာမ်ိဳး ရွိခဲ႔ပါတယ္။ ၿပီးခဲ႔တဲ႔ နာရီပိုင္းကေတာ့ က်မ အေဖ ဓာတ္ပံု ရိုက္သြားတဲ႔ ေနရာမွာဘဲ အခု ၀န္ၾကီးခ်ဳပ္ ေဒးဗစ္ကင္မရြန္းနဲ႔ ဓာတ္ပံုရိုက္ေနခ်ိန္မွာေတာ့ မိုးေတြက ရြာေနပါတယ္။ ဒါ ၿဗိတိန္ ရာသီဥတုပါဘဲ။

ဒုတိယ ကမၻာစစ္ အတြင္းက က်မ ဖခင္ဟာ ဗမာ့လြတ္လပ္ေရး တပ္မေတာ္ကို တည္ေထာင္ခဲ႔တာပါ။ လြတ္လပ္တဲ႔ ျမန္မာႏုိင္ငံမွာ ဒီမိုကေရစီ တည္ေထာင္ခ်င္လို႔ ဒီတာ၀န္ကို သူယူခဲ႔တာပါ။ လြတ္လပ္တဲ႔ ႏုိင္ငံတခုနဲ႔ ထိုက္တန္တဲ႔ ႏုိင္ငံေရး စနစ္ဟာ ဒီမိုကေရစီ စနစ္သာ ျဖစ္တယ္လို႔ သူယံုၾကည္ခဲ႔ပါတယ္။ က်မလည္း ဒါကို ယံုၾကည္လက္ခံပါတယ္။ ၿဗိတိသွ် မဟာမိတ္တပ္ဖြဲ႔ေတြရဲ႕ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ႀကီး ဆလင္းက သူ႔ရဲ႕ ကိုယ္ေရးမွတ္တမ္းမွာ က်မဖခင္နဲ႔ ပထမဆံုး ေတြ႕ဆံုပံု အေၾကာင္း ေရးထားတာ ရွိပါတယ္။ ဒုတိယ ကမၻာစစ္ ၿပီးခါနီး ဗမာ့လြတ္လပ္ေရး တပ္မေတာ္က မဟာမိတ္ေတြနဲ႔ လက္တြဲဖို႔ ဆံုးျဖတ္ၿပီး ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေအာင္ဆန္းက ဗိုလ္ခ်ဳပ္ႀကီး ဆလင္းနဲ႔ သြားေတြ႔တဲ႔ အခါမွာ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ႀကီးဆလင္းက ငါတို႔ စစ္ႏုိင္ေနလို႔ လာေပါင္းတာ မဟုတ္လားလို႔ ေျပာတဲ႔အခါ က်မ အေဖက ခင္ဗ်ားတို႔ စစ္မႏုိင္ရင္ လာေပါင္းလို႔ ဘာအက်ိဳးရွိမွာလဲလို႔ ျပန္ေျပာခဲ႔တယ္လို႔ သူက ေရးထားပါတယ္။

က်မ အေဖကို လက္ေတြ႔သမားလို႔ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ႀကီး ဆလင္းက ယံုၾကည္ၿပီး လက္တြဲလုပ္ႏုိင္မယ့္သူလို႔ မွတ္တမ္းတင္ထားပါတယ္။ အခု အႏွစ္ ၆၀ ေက်ာ္လာတဲ႔ အခါမွာ က်မလည္း ဖခင္ႀကီးလို လက္ေတြ႔က်က် လုပ္ႏုိင္ေအာင္ ႀကိဳးစားေနပါတယ္။ ဒါေၾကာင့္လည္း အခုလို လာေရာက္ၿပီး လက္ေတြ႕အကူအညီေပးဖို႔ မိတ္ေဆြအေနနဲ႔ ဒိုးတူေပါင္ဖက္ လာေရာက္ ေျပာၾကားေနတာပါ။ အခြင့္အေရးေတြ ႏွစ္ေပါင္းမ်ားစြာ ဆံုးရံႈးေနတဲ႔ ျမန္မာျပည္သားေတြရဲ႕ ဘ၀နဲ႔ အခြင့္အလမ္းေတြ အတြက္ ျပဳျပင္ေရး လုပ္ငန္းေတြကို ကူညီေထာက္ခံၾကဖို႔ က်မေျပာလိုပါတယ္။

ေကာင္းမြန္တဲ့ အနာဂတ္ကို ေလွ်ာက္လွမ္းႏုိင္ဖို႔ က်မတို႔ တုိင္းျပည္ဟာ အခုမွ တာစူေနတုန္းပါ။ ေက်ာ္ျဖတ္ရမယ့္ ေတာင္ကုန္းေတြ ေခ်ာက္ကမ္းပါးေတြ အခက္အခဲေတြ အမ်ားႀကီးရွိေနပါေသးတယ္။ က်မတို႔ ႀကိဳးစားလုိ႔ အခုအေျခအေနထိ ေရာက္လာတာပါ။ ၿဗိတိန္နဲ႔ ကမၻာတ၀ွမ္းက ျပည္သူေတြ ၀ိုင္းကူရင္ ဒီထက္ပိုၿပီး ခရီးတြင္ပါလိမ့္မယ္။ ျပဳျပင္ေျပာင္းလဲေရး အေၾကာင္းဆိုတာဟာ အခု ဒီ ၀က္စ္မင္နင္စတာခန္္းမႀကီးမွာ ေျပာရတာ အသင့္ေတာ္ဆံုးပါဘဲ။ က်မတို႔ တိုင္းျပည္မွာ ပါလီမန္ စနစ္ ခိုင္မာေရးဟာ အဓိက အက်ဆံုး ျဖစ္ပါတယ္။ ၿဗိတိသွ် ပါလီမန္ဟာ ကမၻာ့ အဖိႏွိပ္ခံေတြရဲ႕ လြတ္လပ္စြာ ေျပာဆိုခြင့္နဲ႔ ပတ္သက္ၿပီး စံ ထားရမယ့္ အေကာင္းဆံုး သေကၤတပါဘဲ။ ဒီႏိုင္ငံမွာ ဒီလြတ္လပ္ခြင့္ေတြဟာ အလိုအေလ်ာက္ရွိေနျပီးသားမို႔ အမႈမဲ႔ ျဖစ္ေနတတ္ၾကပါလိမ့္မယ္။ က်မတို႔ ျမန္မာႏုိင္ငံမွာေတာ့ ဒီလြတ္လပ္မႈေတြကို ႏွစ္ေပါင္းမ်ားစြာ အနစ္နာခံျပီး တိုက္ပြဲ၀င္ေနရတာပါ။ လူေတြ အမ်ားအျပား စြန္႔လႊတ္ ဆံုးရံႈးခဲ႔ရတာေတြ ရွိပါတယ္။ အခုမွ ဒီစြန္႔လႊတ္မႈေတြရဲ႕ ရလဒ္ အသီးအပြင္႔ကို စၿပီး ျမင္ေတြ႔စ ရေနတာပါ။

ဥပေဒျပဳတဲ့ ျဖစ္စဥ္မွာ ျပည့္သူ႔ဆႏၵကို အေကာင္အထည္ေဖာ္ေပးရမွာ Wesrminster ဟာ ေျပာင္ေျမာက္တဲ့ ဥပမာ ျဖစ္ေနတာၾကာပါၿပီ။ ျမန္မာ့ ပါလီမန္ကေတာ့ အခုမွ အစပဲ ရွိပါေသးတယ္။ ၂၀၁၁ မတ္လမွာ အသက္၀င္တဲ့ ပါလီမန္ျဖစ္ၿပီး ၄၉ နွစ္ၾကာခဲ့တဲ့ စစ္အုပ္ခ်ဳပ္ေရး ဓေလ့ကို ေက်ာ္လႊားေနရတဲ့ အတြက္ မိမိဘာသာရပ္တည္ၿပီး ေျပာနိုင္ဆိုနို္င္ဖို႔ အခ်ိန္ယူရဦးမွာ ျဖစ္ေပမယ့္ အရင္ရွိခဲ့တာထက္ စာရင္ ပိုၿပီး ခိုင္မာတယ္လို႔ေျပာနိုင္ပါတယ္။ ဒါေပမယ့္ သိသာျမင္သာမူ ရွိသင့္သေလာက္ မရွိေသးပါဘူး။

အေျခခိုင္ၿပီးသား ပါလီမန္ ဒီမိုကေရစီနိုင္ငံေတြကို ေလ့လာလိုပါတယ္။ ဒါမွ အခ်ိန္ရလာတဲ့ အခါ က်မတို႔ရဲ့ ဒီမိုကေရစီ ဓေလ့ဟာလည္း နက္ရိႈင္းလာမွာျဖစ္ပါတယ္။ ပါလီမန္စနစ္ကို ယံုၾကည္မူ တည္ေဆာက္တဲ့ ျဖစ္စဥ္ဟာ ပါလီမန္မက်င္းပမီ လြတ္လပ္ၿပီး တရားမွ်တတဲ့ ေရြးေကာက္ပြဲမွာ ျပည္သူလူထု ပါ၀င္လာဖို႔ ျဖစ္ပါတယ္။ ဒီနွစ္အေစာပိုင္းက ေရြးေကာက္ပြဲမွာ ပထမဆံုးအႀကိမ္ က်မ၀င္ေရာက္ယွဥ္ၿပိဳင္ခဲ့ပါတယ္။

ဒါေပမယ့္ ဒီကေန႔အထိ ဘယ္ေရြးေကာက္ပြဲမွာမွ က်မ လြတ္လြတ္လပ္လပ္ မဲဆႏၵ မေပးဖူးပါဘူး။ ၁၉၉၀ ေရြးေကာက္ပြဲမွာ ေနအိမ္အက်ယ္ခ်ဳပ္ ကေန ႀကိဳတင္မဲေပးပါတယ္။ ၀င္ေရာက္ ယွဥ္ၿပိဳင္ခြင့္ေတာ့ မရပါဘူး။ နိုင္ငံျခား အကူအညီယူတယ္။ ဘီဘီစီက က်မဘက္က ပါတယ္လို႔ အေၾကာင္းျပၿပီး ေရြးေကာက္ပြဲ ၀င္ခြင့္မေပးတာပါဘဲ။

လြန္ခဲ့တဲ့ ေရြးေကာက္ပြဲ မတိုင္မီမွာ အသိသာဆံုး ကေတာ့ နိုင္ငံေရး ျဖစ္စဥ္မွာ ဘယ္လို ပါ၀င္ရမယ္ ဆိုတာကို မဲဆႏၵနယ္ေျမက ျပည္သူက သိရွိေနတာပဲျဖစ္ပါတယ္။ မဲေပးခြင့္ ဆိုတာ လူတိုင္းကို ေပးတာမဟုတ္လို႔ အခြင့္သာတုန္း ရယူရမယ္။ ဒီအခြင့္အေရး ဆံုးရံူးရင္ ဘာျဖစ္မယ္ ဆိုတာကို ျပည္သူေတြ သေဘာေပါက္ သြားၾကတာျဖစ္ပါတယ္။

က်မ ၿဗိတိန္နိုင္ငံမွာ ေနစဥ္ကလည္း မဲဆႏၵေပးခြင့္ တစ္ခါမွ မရွိခဲ့ပါဘူး။ တကၠသိုလ္ ေက်ာင္းသူဘ၀မွာေတာ့ မဲေပးခြင့္ မရွိေပမယ့္ မိတ္ေဆြသူငယ္ခ်င္းေတြကို မဲဆႏၵ ေပးျဖစ္ေအာင္ ေပးၾကဖို႔ ေဆာ္ၾသပါတယ္။ က်မ တိုက္တြန္းသလို လုပ္မလုပ္ေတာ့ က်မ မသိပါဘူး။ ကိုယ္ရထားတဲ့ အခြင့္အေရးကို ကိုယ္က မေလးစားရင္ ေပ်ာက္ကြယ္ သြားနိုင္ဖြယ္ရွိပါတယ္။ မိမိကိုယ္မိမိ နိုင္ငံေရးထက္ျမင့္တယ္လို႔ ထင္သူေတြကို ေျပာခ်င္ပါတယ္။ နိုင္ငံေရးကို က်မတို႔ အေပၚမွာရွိတယ္ သို႔မဟုတ္ ေအာက္မွာ ရွိတယ္လို႔ မျမင္သင့္ပါဘူး။ နိုင္ငံေရးဆိုတာ က်မတို႔ ေန႕စဥ္ဘ၀ရဲ့ အစိတ္အပိုင္း တစ္ခုသာ ျဖစ္တယ္။ က်မ အိမ္ေထာင္သည္ ဘ၀မွာလည္း လင္ေယာကၤ်ားကို နုိင္ငံေရးမွာ ပါ၀င္ဖို႔ ေျပာေလ့ရွိပါတယ္။ က်မေကာင္းေကာင္း မွတ္မိေနတဲ့ ျဖစ္ရပ္ တစ္ခုရွိပါတယ္။ က်မတို႔ Oxford အိမ္ကို မဲဆြယ္သူေတြလာ တံခါးေခါက္ေတာ့ မိုက္ကယ္က တံခါးဖြင့္ေပးၿပီး ငါ့ကို စည္းရံုးေနလို႔ အပိုပဲ ငါဘယ္သူ႔ကို မဲေပးရမယ္ဆိုတာ ငါ့မိန္းမက ဆံုးျဖတ္တာ သူအျပင္သြားေနတယ္။ ေနာက္မွ ျပန္လာပါလားလို႔ ေျပာလိုက္တယ္။ လင္ေယာက်္ား မဲေပးဖို႔ ဆံုးျဖတ္တဲ့ ဇနီးကို ၾကည့္ခ်င္လို႔ ထင္ပါရဲ့ မဲဆြယ္သူဟာ ေနာက္တစ္ေခါက္ ျပန္လာပါေသးတယ္။

ျမန္မာတျပည္လံုးမွာ ေရြးေကာက္ပြဲ စည္းရံုးေရး ဆင္းခဲ့တာ အခုဆိုရင္ ရက္ ၁၀၀ ေတာင္ မရွိေသးပါဘူး။ ဧၿပီလ ၁ရက္ေန႔မွာ ေရြးေကာက္ပြဲ က်င္းပတာမို႔ April Fool ဆိုတာကို သတိထားမိပါတယ္။ ဒါေပမယ့္ April of New Hope ျဖစ္ေနၿပီး မဲဆႏၵေပးပြဲဟာ လြတ္လပ္ၿပီး တရားမွ်တတာ ေတြ႕ရပါတယ္။
သမၼတ ဦးသိန္းစိန္ကို ခ်ီးက်ဴးဂုဏ္ျပဳ လိုပါတယ္။ က်မ အရင္တုန္းက ေျပာခဲ့တဲ့အတုိင္း နုိင္ငံေရး ကြဲျပားျခားနားမူေတြကို ေတြ႔ဆံုေဆြးေႏြးၿပီး ပူးေပါင္း လုပ္ကိုင္ရင္ ေျဖရွင္းနို္င္မွာ ျဖစ္ပါတယ္။ ဒီလိုျဖစ္နိုင္ေအာင္ အခိုင္အမာတာ၀န္ယူ လုပ္ေဆာင္မွာ ျဖစ္ပါတယ္။

ျမန္မာျပည္က ေရြးေကာက္ပြဲဟာ ၿဗိတိန္လို အေျခခိုင္ၿပီးသား ဒီမိုကေရစီ နို္င္ငံေတြနဲ႔ မတူပါဘူး။ ျမန္မာျပည္မွာ လူငယ္ေတြ ေရြးေကာက္ပြဲေတြကို စိတ္၀င္စားမူ နည္းပါးတဲ့ ျပသနာ မရွိပါဘူး။ လူငယ္ေတြ အမ်ားအျပား ပါ၀င္လာတာဟာ အားရေက်နပ္စရာ အေကာင္းဆံုး ျဖစ္ပါတယ္။ ကေလးငယ္ေတြ တကၠသိုလ္ ေက်ာင္းသားေတြနဲ႔ ၿမိဳ႕လံုး လမ္းတေလွ်ာက္ ႀကိဳဆိုၾကတဲ့ လူအုပ္ႀကီးကို ထိန္းသိမ္းရတာဟာ တကယ့္ စိန္ေခၚမူႀကီး ျဖစ္ေနပါတယ္။ ေရြးေကာက္ပြဲမတိုင္မီမွာ ေတာင္ကုန္းေလး တစ္ခုေပၚမွာ အသက္ ၁၀ႏွစ္ ၁၁ ႏွစ္ အရြယ္ ကေလးတစ္စုနဲ႔ သူတို႔ေခါင္းေဆာင္က NLD အလံေထာင္ၿပီး ႀကိဳဆိုေနတာေတာင္ ေတြ႔ခဲ႔ရဖူးပါတယ္။ ကာလၾကာရွည္ ျငင္းပယ္ခံခဲ့ရတဲ႔ အခြင့္အေရးေတြကို မဲဆႏၵရွင္ေတြက လိုခ်င္စိတ္ ျပင္းထန္ေနတာပဲ ျဖစ္ပါတယ္။

၁၉၄၈မွာ ျမန္မာျပည္ လြတ္လပ္ေရးရေတာ့ ၿဗိတိန္မွာ က်င့္သံုးတဲ့ စနစ္ကို အေျခခံတဲ့ ပါလီမန္ စနစ္ကို က်င့္သံုးတဲ့အတြက္ ျမန္မာလို ပါလီမန္ေခတ္လို႔ ေခၚပါတယ္။ က်မတို႔ ပါလီမန္စနစ္ဟာ ၁၉၆၂ အထိ ခံခဲ့ပါတယ္။ အျပစ္ကင္းစင္တဲ့ စနစ္မဟုတ္ေပမယ့္ တုိေတာင္းလွတဲ့ လြတ္လပ္ေရးေခတ္မွာ အတိုးတက္ဆံုးနဲ႔ အလားအလာ အရွိဆံုး ျဖစ္ပါတယ္။ အဲဒါေၾကာင့္ ျမန္မာကို အေရွ႕ေတာင္အာရွမွာ ေအာင္ျမင္မယ့္ အလားအလာ အရွိဆံုး တိုင္းျပည္အျဖစ္ သတ္မွတ္ခဲ့ၾကပါတယ္။

ဒါေပမယ့္ ေမွ်ာ္မွန္းထားတိုင္း ျဖစ္မလာတတ္တာေတြဟာ ျမန္မာႏိုင္ငံတင္ မက ေနရာတိုင္းမွာ ရွိခဲ႔ပါတယ္။ အခုတခါ စစ္မွန္တဲ့ ဒီမိုကေရစီ ျမန္မာျပည္မွာ ျပန္လည္ တည္ေဆာက္နုိင္မယ့္ အခြင့္အလမ္း ေပၚလာပါၿပီ။ ဒီအခြင့္အလမ္းကို အသံုးမျပဳနိုင္ရင္ ဒီလို အခြင့္အလမ္းမ်ိဳး ေပၚလာေအာင္ ဆယ္စုနွစ္နဲ႔ခ်ီၿပီး ေစာင့္ရနိုင္ပါတယ္။
ဒါေၾကာင့္မို႔ ကမၻာ့၀ါအရင့္ဆံုး ပါလီမန္ဒီမိုကေရစီ ျဖစ္တဲ့ ၿဗိတိန္ႏိုင္ငံ အေနနဲ႔ က်မတို႔ ႏုိင္ငံရဲ႕ ပါလီမန္ ဒီမိုကေရစီထူေထာင္ေရးမွာ စစ္မွန္တဲ႔ လုပ္ငန္းဌာနေတြ ေပၚလာေရး ကူညီေပးဖို႔ အျပင္ သမၼတ ဦးသိန္းစိန္ ဦးေဆာင္လုပ္ကိုင္ေနတဲ႔ ျပဳျပင္ေရးလုပ္ငန္းစဥ္ေတြကို ႀကိဳဆိုဖို႔ ေျပာလိုပါတယ္။ ဒါေပမယ့္ ျပဳျပင္ေရးဟာ ပုဂၢိဳလ္မွာ အေျခခံတဲ့ ျဖစ္စဥ္မဟုတ္ပါဘူး။ ခိုင္မာတဲ့ လုပ္ငန္းအဖြဲ႔အစည္းေတြ မရွိရင္ ေရရွည္ခံမွာ မဟုတ္ပါဘူး။

က်မတို႔ လႊတ္ေတာ္ဟာ ဒီမုိကေရစီ လုပ္ငန္းစဥ္နဲ႔ ပတ္သတ္ၿပီး အေတာ္ေလ့လာဖို႔ လိုပါေသးတယ္။ ဒီေနရာမွာ ၿဗိတိန္က အကူအညီ ေပးနိုင္လိမ့္မယ္လို႔ ေမ်ွာ္လင့္ပါတယ္။ လြန္ခဲ့တဲ့လက ျမန္မာ့လႊတ္ေတာ္မွာ မိနစ္ပိုင္းေလာက္ေနၿပီး က်မ္းက်ိမ္ဆိုပြဲမွာ ပါ၀င္ခဲ့ပါတယ္။ က်မ အျမင္ေတာ့ သိပ္ၿပီး အခမ္းအနား ဆန္လြန္းေနတယ္ ထင္ပါတယ္။ သမားရိုးက်အတိုင္း လႊတ္ေတာ္ကိုယ္စားလွယ္ အမ်ိဳးသားေတြဟာ ေခါင္းေပါင္းေတြ ေပါင္းၾကရပါတယ္။ Westminster မွာလို ခြန္းႀကီးခြန္းငယ္နဲ႔ အေျဖရခက္တဲ့ အျပန္အလွန္ မၾကားရေသးပါဘူး။ ေနာက္ပိုင္းမွာေတာ့ က်မတို႔ လႊတ္ေတာ္မွာလည္း ၿဗိတိသွ် ပါလီမန္လို ၀န္ႀကီးခ်ဳပ္နဲ႔ တိုက္ရိုက္ ေမးျမန္းခန္း ဆိုတဲ႔ အစီအစဥ္မ်ိဳးေတြ ေပၚလာမယ္ ဆိုရင္ေတာ့ ဒါဟာ က်မတို႔ရဲ႕ ပါလီမန္ ဒီမိုကေရစီ စနစ္ အသက္၀င္လာၿပီလို႔ ေျပာရပါလိမ့္မယ္။

ႏိုင္ငံရဲ႕ ဘ႑ာေရး ဘတ္ဂ်က္ကို ပါလီမန္ လႊတ္ေတာ္က ထိန္းခ်ဳပ္ရမယ္ဆိုတဲ႔ အေရးအႀကီးဆံုး လိုအပ္ခ်က္ကိုလည္း က်မ ေထာက္ျပလိုပါတယ္။ ဒါဟာ ဘာကို ညႊန္ျပသလဲ ဆိုေတာ့ ျပည္သူလူထုရဲ႕ လုပ္ပိုင္ခြင့္ ဆိုတဲ႔ ဒီမိုကေရစီရဲ႕ အဓိက အက်ဆံုး အခ်က္ကို ေဖာ္ညႊန္းေနျခင္းပါဘဲ။ အေျခခံ ဥပေဒ တရပ္ဆိုတာ ထိထိေရာက္ေရာက္ ရွိဖို႔အတြက္ အလံုးစံု တသမတ္တည္း ေရးခ်ထားဖို႔ မလုိဘူး ဆိုတာကို ၿဗိတိသွ် ပါလီမန္ စနစ္က လက္ေတြ႔ သက္ေသျပေနပါတယ္။ အေျခခံ ဥပေဒ ဆိုတာကို လူထုက လက္ခံဖို႔ဘဲ လိုအပ္ပါတယ္။ သူတို႔နဲ႔ မဆုိင္ဘဲ သီးသန္႔ တည္ရွိေနတဲ႔ ဥပေဒ စာရြက္စာတမ္းေတြ အျဖစ္မဟုတ္ဘဲ သူတို႔ ကိုယ္တိုင္ ပိုင္ဆိုင္တဲ႔ အေျခခံ ဥပေဒ တခု အျဖစ္ လက္ခံ ထားဖို႔ ဆိုတာလည္း အေရးႀကီးပါတယ္။ က်မတို႔ရဲ႕ အမ်ိဳးသား ဒီမိုကေရစီ အဖြဲ႔ခ်ဳပ္ အေနနဲ႔ အေျခခံ ဥပေဒ ျပဳျပင္ေျပာင္းလဲေရးကို လိုလားေၾကာင္း အတိအက် ေဖာ္ျပထားၿပီးပါၿပီ။ ျမန္မာႏိုင္ငံရဲ႕ အရင္က ရွိခဲ႔တဲ့ အေျခခံဥပေဒဟာ က်မ အေဖ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေအာင္ဆန္းနဲ႔ ၿဗိတိသွ် ၀န္ႀကီးခ်ဳပ္ အက္တလီတို႔ ၁၉၄၇ ခုႏွစ္ လန္ဒန္မွာ ေတြ႔ခဲ႔အၿပီး သိပ္မၾကာခင္မွာဘဲ ေရးဆြဲခဲ႔တာပါ။ အဲဒီ အေျခခံ ဥပေဒဟာ လံုး၀ ျပည့္စံုေကာင္းမြန္တယ္လို႔ မဆိုႏုိင္ေပမယ့္ လူထုရဲ႕ လိုလားခ်က္ေတြနဲ႔ ဆႏၵေတြကို ေလးစားနားလည္မႈေတြ ပါရွိခဲ႔ပါတယ္။ အခုလက္ရွိ ျမန္မာႏုိင္ငံရဲ႕ အေျခခံ ဥပေဒကေတာ့ ၂၀၀၈ ခုႏွစ္မွာ စစ္အစိုးရက ေရးဆြဲခဲ႔တာပါ။ ဒီအေျခခံ ဥပေဒကို ျမန္မာတိုင္းရင္းသား လူမ်ိဳးစုေတြ အားလံုးရဲ႕ အေျခခံ အခြင့္အေရးနဲ႔ လုိလားခ်က္ေတြ နဲ႔ အညီ ထင္ဟပ္ႏုိင္ဖို႔ ျပင္ဆင္ေျပာင္းလဲဖို႔ လိုအပ္ပါတယ္။
လြတ္လပ္ေရး ရၿပီး ႏွစ္ေပါင္း ၆၀ အတြင္း ျမန္မာႏုိင္ငံမွာ တႏုိင္ငံလံုး ၿငိမ္းခ်မ္းေနတယ္ဆိုတဲ႔ အခ်ိန္ မရွိခဲ႔ပါဘူး။ အခုဆိုရင္ဘဲ ႏုိင္ငံေျမာက္ပိုင္းမွာ ကခ်င္တပ္ဖြဲ႕ေတြနဲ႔ တပ္မေတာ္ အၾကား တိုက္ပြဲေတြ ဆက္ျဖစ္ေနပါတယ္။ ႏုိင္ငံ အေနာက္ပိုင္းမွာ ဆိုရင္လည္း လူထုအတြင္း အဓိကရုဏ္ေတြေၾကာင့္ အျပစ္မဲ႔ ျပည္သူေတြ ေသေၾကခဲ႔ရတဲ့ အျပင္ ေထာင္ေသာင္းခ်ီၿပီး ရပ္ရြာစြန္႔ ထြက္ေျပးေနရတာေတြလည္း ရွိခဲ႔ပါတယ္။ ဒီမိန္႔ခြန္းကို ေရးေနတဲ႔ အခ်ိန္မွာဘဲ ႏုိင္ငံ အေရွ႕ပိုင္းမွာ ရွမ္းတပ္ဖြဲ႔၀င္ေတြနဲ႔ ျမန္မာ အစိုးရတပ္ေတြ တိုက္ပြဲျပန္ျဖစ္ေနျပန္ၿပီ ဆိုတဲ႔ သတင္းလည္း ၾကားရပါတယ္။ က်မတို႔ အေနနဲ႕ ဒီျပသနာေတြရဲ႕ အရင္းအျမစ္ကို ရွာၿပီး ေျဖရွင္းၾကရမွာပါ။ ႏွစ္ဘက္ ညွိႏိႈင္းၿပီး ႏုိင္ငံေရး အရ အေျဖရွာတဲ့ ဓေလ့ကို ထြန္းကားေအာင္ လုပ္ရပါလိမ့္မယ္။ ျမန္မာျပည္မွာ ေနထိုင္တဲ႔သူေတြ အားလံုး လြတ္လပ္လံုျခံဳစြာ ေနခြင့္ရေစမယ့္ ဥပေဒရဲ႕ စိုးမိုးမႈဆိုတာကိုလည္း ျမွင့္တင္ေပးၾကရပါလိမ့္မယ္။

လတ္တေလာ အားျဖင့္ေတာ့ က်မတို႔ အေနနဲ႕ ႏုိင္ငံ ေျမာက္ပိုင္းနဲ႔ အေနာက္ပိုင္းက လူထု အတြက္ လူသားခ်င္းစာနာတဲ႔ ကူညီမႈေတြ လုိအပ္ေနပါတယ္။ အဲဒီမွာ အမ်ိဳးသမီးေတြ ကေလးငယ္ေတြ အပါအ၀င္ အိုးအိမ္စြန္႔ခြာ ထြက္ေျပးေနရတာပါ။ ျမန္မာႏုိင္ငံရဲ႕ အမ်ိဳးသား ျပန္လည္သင့္ျမတ္ေရး အတြက္ ႏိုင္ငံေရးနည္းလမ္းက် ေျဖရွင္းဖို႔ အဓိက ျဖစ္တယ္ဆိုတာ ႏိုင္ငံတကာ အသိုင္းအ၀ိုင္း အေနနဲ႕ သေဘာေပါက္ၿပီး ဒီလို ႏုိင္ငံေရးအရ ေျဖရွင္းမႈေတြ ျဖစ္လာဖို႔ကို ေရတိုစီးပြားေရး လုပ္ငန္းေတြထက္ ပိုၿပီး ဦးစားေပး လာလိမ့္မယ္လို႔လည္း ေမွ်ာ္လင့္ပါတယ္။ ကြဲလြဲမႈေတြကို မေစ႔စပ္ေပးႏုိင္ရင္ လုိလားမႈေတြကို မျဖည့္ဆည္းေပးႏုိင္ရင္ ေရရွည္တည္တံ႔မယ့္ ဖြံ႔ၿဖိဳးမႈ အတြက္ အေျခခံ ေကာင္းေတြ ျဖစ္မလာႏုိင္ပါဘူး။ ဒါဟာ ႏုိင္ငံေရး၊ လူမႈေရး၊ စီးပြားေရး အားလံုးနဲ႔ သက္ဆိုင္ပါတယ္။ ၿဗိတိန္ႏုိင္ငံဟာ အခုလက္ရွိ ကြန္ဆာေဗးတစ္၊ လစ္ဘရယ္ဒီမိုကရက္၊ ညႊန္႔ေပါင္းအစိုးရ အပါအ၀င္ စဥ္ဆက္ တေလွ်ာက္လံုး ျမန္မာႏုိင္ငံကို အကူအညီေတြ ေပးလာခဲ့တာပါ။

က်မတို႔ ႏုိင္ငံအေပၚ လိုအပ္တဲ႔ ေနရာေတြကို အဓိက ပစ္မွတ္ထားၿပီး အားလံုးနဲ႔ ညွိႏိႈင္းေဆာင္ရြက္မယ့္ ဖြံ႔ၿဖိဳးေရး အကူအညီေတြ ဆက္ေပးသြားႏုိင္လိမ့္မယ္လို႔ ေမွ်ာ္လင့္ပါတယ္။ လက္ရွိ အခ်ိန္အထိ ၿဗိတိန္ႏုိင္ငံဟာ ျမန္မာႏုိင္ငံကို အမ်ားဆံုး အကူအညီေပးေနခဲ႔တာပါ။ အထူးသျဖင့္ ပညာေရးပိုင္းမွာ ၿဗိတိန္ႏုိင္ငံက အဓိက ကူညီေပးႏုိင္လိမ့္မယ္လို႔ ေမွ်ာ္လင့္ပါတယ္။ ျမန္မာျပည္သူေတြ အေနနဲ႔ ဒီမိုကေရစီ ျပဳျပင္ေျပာင္းလဲေရးေတြဟာ သူတို႔ရဲ႕ ဘ၀မွာ ေကာင္းက်ိဳးရလဒ္ လက္ငင္းရႏုိင္ပါတယ္ဆိုတဲ႔ အျမင္မ်ိဳး ရသြားဖို႔ လိုပါတယ္။ လုပ္ငန္းခြင္ သင္တန္းေတြ အျပင္ ျမန္မာလူငယ္ေတြၾကားထဲမွာ ေရရွည္ခံစားေနၾကရတဲ႔ အလုပ္လက္မဲ႔ ျပသနာကို ေျဖရွင္းႏုိင္ဖို႔ အလုပ္ခြင္ေတြ ဖန္တီးေပးႏုိင္ဖို႔လည္း အင္မတန္ အေရးပါပါတယ္။ ေရရွည္အားျဖင့္ဆိုရင္ေတာ့ ျမန္မာ့ ပညာေရး စနစ္ဟာ အင္မတန္ နိမ့္က်ေနတာမို႔ ျပဳျပင္ေျပာင္းလဲေရးေတြ လိုအပ္ေနပါတယ္။ ေက်ာင္းေတြ၊ သင္ရိုးညႊန္းတမ္းေတြ ျပဳျပင္ေရး ဆရာဆရာမေတြ ေလ႔က်င့္သင္ၾကားေရး အျပင္ လတ္တေလာအားျဖင့္ ပညာေရး စနစ္အေပၚ ထားရွိတဲ့ က်ဥ္းေျမာင္းတဲ႔ အယူအဆေတြကိုလည္း ျပဳျပင္ရပါလိမ့္မယ္။
ၿဗိတိန္ႏုိင္ငံရဲ႕ စီးပြားေရးလုပ္ငန္းေတြကလည္း ျမန္မာႏုိင္ငံရဲ႕ ဒီမိုကေရစီ ျပဳျပင္ေျပာင္းလဲေရးမွာ က်မ အရင္က ေျပာခဲ႔ဖူးတဲ့ ဒီမိုကေရစီ နည္းလမ္းက် ရင္းႏွီးျမွဳပ္ႏွံမႈ ဆိုတာနဲ႔ အညီ တတပ္တအား ကူညီေပးႏုိင္လိမ့္မယ္လို႔ ေမွ်ာ္လင့္ပါတယ္။ ဒါဟာ ပြင့္လင္းျမင္သာမႈ တာ၀န္ခံမႈ အလုပ္သမားအခြင့္အေရးနဲ႔ သဘာ၀ပတ္၀န္းက်င္ ထိမ္းသိန္းေရးေတြကို ဦးစားေပးမႈ စတာေတြနဲ႔ ညီတဲ႔ ရင္းႏွီးျမွဳပ္ႏွံမႈေတြကို ဆိုလိုတာပါ။ လုပ္အားကို အေျခခံတဲ႔ က႑ေတြမွာ တာ၀န္သိသိနဲ႔ ၀င္ၿပီးရင္းႏွီးျမွဳပ္ႏွံခဲ႔ရင္ က်မတို႔ ျပည္သူ အားလံုးအတြက္ တကယ့္ အက်ိဳးအျမတ္ေတြကို ေဖာ္ေဆာင္ႏုိင္ပါလိမ့္မယ္။

ၿဗိတိန္ႏုိင္ငံဟာ ဒီလုပ္ငန္းက႑ေတြမွာ ပြင့္လင္းျမင္သာမႈေတြကို ဆန္းစစ္ေလ႔လာေရး အဖြဲ႔တခု ျမန္မာႏုိင္ငံကို ေရွ႔လအတြင္း ေစလႊတ္ဖို႔ အဓိက လုပ္ေဆာင္ေပးေနတာ ေတြ႔ရတယ္။ ဒါဟာ ေရွ႔လာမယ့္ ကာလေတြ အတြင္း ေကာင္းေသာ ေျခလွမ္းေတြရဲ႕ အစလို႔ က်မ ျမင္ပါတယ္။

ေအာက္စဖို႔ဒ္မွာ ပညာသင္ခဲ႔စဥ္က ၿဗိတိန္ႏုိင္ငံေရးသမာႀကီး ႏွစ္ဦးရဲ႕ အေတြးအေခၚေတြက တဆင့္ ပါလီမန္ဒီမိုကေရစီ ဆိုတဲ႔ အေၾကာင္း က်မ ပထမဆံုး နားလည္ခဲ႔ရပါတယ္။ မဲဆႏၵရွင္ေတြရဲ႕ ဆံုးျဖတ္ခ်က္ အရ အုပ္ခ်ဳပ္သူေတြဟာ အာဏာကို ရယူရမယ္၊ စြန္႔လႊတ္ရမယ္ဆိုတဲ႔ အေျခခံအခ်က္ ျဖစ္ပါတယ္။ ဒီစနစ္အတိုင္း ေရွ႔ဆက္သြားေနမယ္ဆိုရင္ အခ်ိန္နဲ႔အမွ် အားလံုး အတြက္ အခြင့္အေရးေတြ မလြဲမေသြ ရၾကရမွာပါ။ ဒီအခြင့္အလမ္းေတြကို ၿဗိတိန္မွာေတာ့ အားလံုးရၿပီးသားပါ။ ျမန္မာႏုိင္ငံမွာေတာ့ လြန္ခဲ႔တဲ႔ ၁၉၉၀ တုန္းက ေရြးေကာက္ပြဲမွာ အမ်ိဳးသားဒီမိုကေရစီ အဖြဲ႔ခ်ဳပ္ဟာ အႏုိင္ရရွိခဲ႔ေပမယ့္ လႊတ္ေတာ္ေခၚခြင့္ေတာင္ မရခဲ႔ပါဘူး။ က်မ အေနနဲ႔ ဒီလို ျဖစ္ရပ္ဆိုးေတြကို အတိတ္မွာဘဲ ခ်န္ထားခဲ့ခ်င္ပါတယ္။ ေရွ႕ အနာဂတ္မွာေတာ့ ျမန္မာႏုိင္ငံရဲ႕ ေျပာင္းလဲေနတဲ႔ ႏိုင္ငံေရး လုပ္ငန္းစဥ္မွာ လူထုရဲ႕ ဆႏၵေတြကိုဘဲ သစၥာရွိစြာ ျဖည့္ဆည္း ထင္ဟပ္လာပါလိမ့္မယ္လို႔ ေမွ်ာ္လင့္ပါတယ္။

အခု က်မ ဗမာျပည္က ထြက္လာတဲ႔ ခရီးစဥ္မွာ အတိတ္က အရိပ္ေတြကို လြမ္းလြတ္ဆြတ္ဆြတ္ ျပန္ေျပာင္းၾကည့္ဖို႔ မဟုတ္ပါဘူး။ ျမန္မာျပည္သူေတြရဲ႕ လက္မွာ ဘယ္လုိ အခြင့္အလမ္းေတြ ေရာက္လာႏုိင္မလဲ ဆိုတာကို ရွာေဖြေပးဖို႔ ခရီးစဥ္ဘဲ ျဖစ္ပါတယ္။ ဒီခရီးစဥ္ တေလွ်ာက္မွာ ကမၻာ့ျပည္သူေတြက က်မတို႔ အေပၚ ဘယ္ေလာက္မ်ား ထူးထူးျခားျခား ေႏြးေႏြးေထြးေထြး ရင္ဖြင့္ႀကိဳဆိုခဲ႔ၾကတယ္ဆိုတာ ျမင္ခဲ႔ရၿပီးပါၿပီ။ ကမၻာႀကီးနဲ႔ ေ၀းေနခဲ့ရၿပီး ေနာက္ပိုင္း အခုလို ၾကံဳရတဲ႔ အတြက္ သိပ္လဲ စိတ္လႈပ္ရွား၀မ္းသာခဲ႔ရပါတယ္။

ကမၻာ့ႏုိင္ငံေတြဟာ ျမန္မာႏုိင္ငံနဲ႔ ေ၀းေနတာေတာင္မွဘဲ တကယ့္အေရးကိစၥေတြမွာ နီးစပ္ပါတယ္ဆိုတဲ႔ အခ်က္ကိုေတြ႕ရပါတယ္။ ျမန္မာျပည္သူေတြရဲ႕ လိုလားခ်က္ေတြကို သူတို႔ နီးနီးစပ္စပ္ သိၾကပါတယ္။ ပထ၀ီ၀င္ အေနအထားအရ ကြာျခားမႈ လူသားေတြ လုပ္ထားတဲ႔ အကာအရံ အတားအဆီး ဘယ္အရာကမွ က်မတို႔ ၾကားထဲမွာ တူညီတဲ႔ တန္ဖိုးထားမႈေတြ အတြက္ စည္းတားမထားႏုိင္ပါဘူး။

က်မ ေနအိမ္အက်ယ္ခ်ဳပ္က်ေနစဥ္ ကာလေတြ အတြင္းမွာလည္း ဘီဘီစီတင္မက ကမၻာ့အသံလႊင့္ဌာနေတြဟာ က်မကို ကမၻာႀကီးနဲ႔ အဆက္အသြယ္မျပတ္ ရွိေစခဲ႔ပါတယ္။ မိုးဇက္နဲ႔ ရာဘီရွန္ဂါရဲ႕ ဂီတ၊ လူူမ်ိဳးဘာသာ ေပါင္းစံုက အမ်ိဳးသမီး အမ်ိဳးသားေတြရဲ႕ ကိုယ္ေရးရာဇ၀င္ စတာေတြကို ၾကားေနခဲ့ရတာ က်မ အတြက္ ဒီ ဒီမိုကေရစီေရး ႀကိဳးပမ္းမႈမွာ အထီက်န္ တေယာက္တည္း မဟုတ္ဘူးဆိုတာ ေျဖသိမ့္ေစခဲ႔ရပါတယ္။

ႏိုင္ငံတကာဆုေတြ ဂုဏ္ျပဳမႈေတြ လက္ခံရရွိတယ္ဆိုတာကလည္း က်မတေယာက္တည္း အတြက္ မဟုတ္ပါဘူး။ ဒါေတြဟာ အထီးက်န္ ပိတ္ဆို႔ခံထားရတဲ႔ သူတေယာက္အတြက္ က်န္တဲ႔ ကမၻာႀကီးနဲ႔ ကူးလူးဆက္ဆံေပးေနတယ္ဆုိတဲ့ အေျခခံ လူသားျခင္းစာနာတဲ႔ အသိအမွတ္ျပဳမႈေတြပါဘဲ။ အခက္အခဲေတြ အမ်ားႀကီးၾကံဳေနခဲ႔ရတဲ႔ ၁၉၉၀ ႏွစ္ေတြတုန္းက က်မကို မိတ္ေဆြတေယာက္က ကဗ်ာဆရာ အာသာဟူဂ်္တပ္ခ်္ရဲ႕ ကဗ်ာတပုဒ္ ပို႔ေပးခဲ႔ဖူးပါတယ္။ ႀကိဳးပမ္းမႈနဲ႔ လိုအပ္ခ်က္ေတြ အေၾကာင္း ေရးထားတဲ႔ ဒီကဗ်ာရဲ႕ အစပိုဒ္ေလးကို ၿဗိတိန္ႏုိင္ငံေရး သမားႀကီး ၀င္စတန္ခ်ာခ်ီ ကိုယ္တုိင္က နာဇီဂ်ာမဏီတို႔ရဲ႕ ရန္ကေန ကူညီတြန္းလွန္ေပးဖို႔ အေမရိကန္ ျပည္ေထာင္စုကို ေမတၱာရပ္ခံခဲ႔စဥ္မွာ သံုးခဲ႔ဖူးတယ္ဆိုတာ အားလံုးသိပါလိမ့္မယ္။ ဒီေန႔မွာေတာ့ က်မ အေနနဲ႔ ဒီကဗ်ာထဲက တျခား အပိုဒ္ကေလး တခုကိုဘဲ သံုးၿပီးေတာ့ အားလံုးအတူတကြ ပူးေပါင္းေဆာင္ရြက္ႏုိင္ဖို႔ အေရွ႕နဲ႔ အေနာက္ရဲ႕ ႏုိင္ငံေရး အေျမာ္အျမင္ေတြကို ေပါင္းစပ္ၿပီး ျမန္မာႏုိင္ငံ အပါအ၀င္ ကမၻာ့ျပည္သူေတြ အားလံုး ဒီမိုကေရစီ အက်ိဳးအျမတ္ေတြကို ခံစားႏုိင္ဖို႔ ေမတၱာရပ္ခံလိုပါတယ္။

နိဂံုးခ်ဳပ္ အေနနဲ႕ ေျပာရရင္ေတာ့ အခုအခ်ိန္ဟာ ျမန္မာႏုိင္ငံအတြက္ အေရးအႀကီးဆံုး အခ်ိန္ျဖစ္ပါတယ္။ လိုအပ္ခ်က္ေတြ အမ်ားဆံုး ရွိေနတဲ႔ အခ်ိ္န္လည္း ျဖစ္ပါတယ္။ ဒါေၾကာင့္ ၿဗိတိန္ႏုိင္ငံနဲ႔ မိတ္ေဆြမ်ားကို ျမန္မာႏုိင္ငံရဲ႕ စစ္မွန္တဲ႔ ဒီမိုကေရစီနဲ႔ မွ်တတဲ႔ လူ႔ေဘာင္ေပၚထြန္းေရး လုပ္ငန္းစဥ္မွာ ၀ိုင္း၀န္းပါ၀င္ ကူညီေပးၾကပါလို႔ ပန္ၾကားလိုပါတယ္။ အခုလို ကမၻာ႔သက္တမ္းအရင့္ဆံုး ဒီမိုကေရစီ ခန္းမႀကီးတခုမွာ လႊတ္ေတာ္အဖြဲ႔၀င္ေတြကို မိန္႔ခြန္းေျပာၾကားခြင့္ ရရွိတဲ႔ အတြက္ ေက်းဇူးတင္ပါတယ္။ က်မတို႔ ႏုိင္ငံဟာ လက္ရွိမွာေတာ့ စစ္မွန္တဲ့ ဒီမိုကေရစီ လူ႔ေဘာင္ဆီကို မေရာက္ရွိေသးပါဘူး။ ဒါေပမယ့္လည္း မၾကာခင္မွာဘဲ အားလံုးရဲ႕ အကူအညီနဲ႔ ေရာက္ႏုိင္ပါေတာ့မယ္လို႔ အျပည့္အ၀ ယံုၾကည္ပါတယ္။ ေက်းဇူးတင္ပါတယ္ရွင္။

(မိန္႔ခြန္းမူရင္း ဗီဒီယိုကိုၾကည့္ရႈ၍ ဆီေလွ်ာ္ေအာင္ ဘာသာျပန္ထားျခင္းျဖစ္ပါသည္။)

ေဒါက္တာေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ ၏ ဥေရာပ ခရီးစဥ္ဓါတ္ပံုမ်ား (ေ၀ျဖိဳးေအာင္ ဓါတ္ပံုမွ ကူးယူေဖာ္ျပပါတယ္)

By VOA at 6/22/2012 07:59:00 AM

ထိပ္ထားနဲ႔ေသနာ (ဟံသာဝတီ ဦးဝင္းတင္)































၁၉၈၀ ေက်ာ္က ပန္းပုဆရာႀကီး ဦးဟန္တင္က လူထုေဒၚအမာရဲ႕
ဦးေခါင္းပိုင္း ပံုတူ႐ုပ္တုထုလုပ္ခဲ့တယ္။ အဲဒီပံုတူ႐ုပ္တုကို စထုကတည္းက
ကြ်န္ေတာ္ေဘးက ထိုင္ၾကည့္ခြင့္ရခဲ့တယ္။ ထုၿပီးသြားေတာ့ ကြ်န္ေတာ္
ေဆာင္းပါးတစ္ပုဒ္ေရးခဲ့တယ္။

ကြ်န္ေတာ္ ဘယ္လိုေရးဖြဲ႕ခဲ့သလဲဆိုတာ ေရးေရးပဲ မွတ္မိပါေတာ့တယ္။
ေဒၚေဒၚရဲ႕ပါးသြယ္ေမးခြ်န္း ဦးစြန္းပင့္ေျမႇာက္ဟန္။ ေဒၚေဒၚရဲ႕ပါးလ်ားႏႈတ္ခမ္း
အၿပံဳးသန္းဟန္။ ေဒၚေဒၚရဲ႕စူးရွမ်က္ဝန္း ေတာက္ထြန္းထြင္းေဖာက္ဟန္ေတြ
ကို ကြ်န္ေတာ္ ျမင္ေတြ႕ခံစားရတဲ့အတိုင္းျခယ္မႈန္းျပခဲ့တယ္။ အဲဒါေလာက္ပဲ
မွတ္မိပါေတာ့တယ္။

၁၉၉၄-၉၅ ေလာက္မွာ ေဒၚေဒၚရဲ႕မိန္းမသားမာန္ လူသားမာန္ ပံုရိပ္လို
သဏၭာန္တစ္ခုကို အေမရိကန္သတင္းမဂၢဇင္း TIME မ်က္ႏွာဖံုးမွာ
ျမင္ရတယ္။ဒီပံုရိပ္ရဲ႕အဓိပၸာယ္ေတြ၊ ဂုဏ္ရည္ ဥာဏ္ရည္ မာန္ရည္ေတြ၊ စြမ္းအင္သတၲိေတြ ကြ်န္ေတာ့္ရင္ထဲမွာ ႐ိုက္ခတ္သြားတယ္။ ပံုရိပ္မွာ မိခင္ မိန္းမသားတစ္ဦးရဲ႕ႏူးညံ့သိမ္ေမြ႕မႈနဲ႔ ေခါင္းေဆာင္လူသားရဲ႕ သန္မာခိုင္ၾကည္
မႈေတြ ေရာေထြးေပါင္းစည္းၿပီး ဒီေရျမင့္သစ္ေနေလရဲ႕။ လူထုေဒၚအမာရဲ႕ ပံုရိပ္မဟုတ္ပါဘူး။ဒါေပမဲ့ လူထုေဒၚအမာလိုပဲ ေလးနက္ခိုင္ၾကည္ သန္မာျပတ္သားတဲ့ " ေတာ္လွန္ မာန္ ဥာဏ္သတၲိ " ပိုင္ရွင္တစ္ဦးရဲ႕
႕ပံုရိပ္ ျဖစ္ပါတယ္။

အမ်ိဳးသားဒီမိုကေရစီအဖြဲ႕ခ်ဳပ္ေခါင္းေဆာင္ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္၊
လူထုေခါင္းေဆာင္ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္၊ ဒီမိုကေရစီေခါင္းေဆာင္
ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္၊ တိုင္းရင္းသားအင္အားစုအားလံုးရဲ႕ယံုၾကည္ကိုးစား
မႈကို ခံယူရရွိတဲ့ ျပည္ေထာင္စုေခါင္းေဆာင္ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္၊ ကမၻာ့
ႏိုင္ငံေပါင္းမ်ားစြာရဲ႕ခ်စ္ၾကည္ေလးစားမႈကို ခံယူပိုင္စိုးတဲ့ ကမၻာ့ေခါင္းေဆာင္
ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္။ သူ႔ရဲ႕ဂုဏ္ရည္ ျပည့္လွ်မ္းၿဖိဳးေမာက္တဲ့ဥပဓိပံုရိပ္ပဲ
ျဖစ္ပါတယ္။

ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ရဲ႕ ၾကည္လင္ျပတ္သားတဲ့ ပံုရိပ္ေနာက္မွာ
မႈန္တုန္တုန္ ဝါးတားတား မျပတ္မသား ပံုရိပ္တစ္ခုက အရိပ္လိုထိုးေန
တယ္။တေစၦေခ်ာက္သလို ျပဴးတူးျပဲတဲ ပံုရိပ္တစ္ခုက ထပ္ခ်ပ္မကြာ
ပါလာေနတယ္။ဘုရားေစာင္းတန္းေတြမွာ၊ ေရွးဂူဘုရားနံရံေတြမွာ ေတြ႕ရ
တတ္တဲ့နိပါတ္ေတာ္ေဆးေရးပန္းခ်ီေတြထဲက နတ္ဘံုနတ္နန္း အျခယ္အလွယ္ေတြရဲ႕ေနာက္ခံမွာငရဲခန္း အေျခာက္အလွန္႔ပံုရိပ္ေတြ
ကို ျမင္ရသလိုပါပဲ။ အဲဒီပံုရိပ္ကေတာ့မႈန္ေတေတ မိုက္တိုက္တိုက္
ေငးစိုက္ၾကည့္ေနတဲ့ စစ္ဗိုလ္တစ္ေယာက္ရဲ႕ ပံုရိပ္ပါ။

ေထာက္လွမ္းေရးတပ္မွဴးႀကီး၊ စစ္မဟာဗ်ဴဟာဌာနႀကီးမွဴးႀကီး၊ ႏိုင္ငံ
ေတာ္ၿငိမ္ဝပ္ပိျပားေရးအဖြဲ႕ အတြင္းေရးမွဴး-၁ႀကီး။ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ႀကီးခင္ၫြန္႔ရဲ႕
ပံုရိပ္ျဖစ္ပါတယ္။ဒီပံုရိပ္ႏွစ္ခုကို ကြန္ပ်ဴတာနဲ႔ စပ္ဟပ္ပူးတြဲၿပီး TIME မဂၢဇင္းက မ်က္ႏွာဖံုးပံုလုပ္ထားပါတယ္။ ေခါင္းစဥ္ကိုလည္း the Lady and the General လို႔ေဖာ္ျပထားပါတယ္။

အတြင္းဘက္မွာ မ်က္ႏွာဖံုးသတင္းေဆာင္းပါးရွည္ႀကီးေရးပါတယ္။
ေဒၚစု လြတ္မယ္လြတ္မယ္ သတင္းျဖစ္ေနလို႔ သတင္းေထာက္ေတြ တကၠသိုလ္ရိပ္သာလမ္း ျခံဝမွာ ၿပံဳတိုးေစာင့္ဆိုင္းေနၾကပံုေတြ၊
ေဒၚစုရဲ႕လႈပ္ရွားမႈေတြ၊ေဒၚစုရဲ႕ႏိုင္ငံေရးသေဘာထားေတြ၊ ေဒၚစုရဲ႕ကိုယ္ေရး
ရာဇဝင္ေတြ စတာေတြကိုတခမ္းတနားေရးပါတယ္

ေဆာင္းပါးအရွည္ႀကီးထဲမွာ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ႀကီးခင္ၫြန္႔အေၾကာင္းလည္း
ႀကိဳၾကားႀကိဳၾကားပါပါတယ္။ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ႀကီးရဲ႕ ပါဝါအာဏာ တန္ခိုးဩဇာေတြ
အေၾကာင္းလည္း ေဖာ္ျပပါတယ္။ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္နဲ႔ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ႀကီးခင္ၫြန္႔တို႔မ်ား ေတြ႕ဆံုလိုက္ၾကရရင္၊ ေဆြးေႏြးလိုက္ၾကရရင္၊ အေပးအယူေတြ လုပ္လိုက္ၾကရရင္(ေအာင္မယ္ေလးေလး)
ျမန္မာျပည္ရဲ႕ႏိုင္ငံေရး အမယ္ဘုတ္ခ်ည္ခင္ထုပ္ႀကီး ရွင္းလင္းၾကည္လင္
သြားမယ္။ တစ္မွ်င္စီ ေရွာခနဲ ေရွာခနဲ ေဖ်ာခနဲ ေဖ်ာခနဲ ေခ်ာသြားမယ္။
ေမာသြားမယ္။ ေျပသြားမယ္။ လည္သြားမယ္လို႔ ေရးထားတယ္။
သတင္းေထာက္ရဲ႕ေဆာင္းပါးဖတ္ၿပီး ကြ်န္ေတာ္ ရင္ေမာသြားတယ္။
မ်က္စိလည္သြားတယ္။ ေခ်ာတာေတြ၊ ေျပတာေတြေတာ့ မျမင္မိေပါင္။ ေဆာင္းပါးဖတ္ရင္း ရင္သာေလးေနမိေတာ့တယ္။

အေမရိကန္ႏိုင္ငံလူ႔အဖြဲ႕အစည္း၊ အေမရိကန္သတင္းစာယႏၱရားဆိုတာ
ေတြကလည္း အေတာ္ရင္ေလးေအာင္ လုပ္တတ္တယ္။ သူတို႔ေခါင္းထဲမွာ
ဘုတ္တိုင္ထိုင္ေနတဲ့ပုဏၰားတိုင္အေတြးအေခၚေတြရွိတယ္။ေပါက္ေပါက္ႀကဲ
သလို လြင့္စင္ပ်ံဝဲေနတဲ့ ေပါက္ကရအမွတ္အယူေတြလည္းရွိတယ္။ေခ်ာ့လို႔
ရမယ့္လူကို မုန္႔ေပးႀကိဳက္ခ်င္တတ္တယ္။ ခိုင္းလို႔ရမယ့္လူကို အကူေပး
တပည့္ေမြးခ်င္တတ္တယ္။ ေျခာက္လို႔ရမယ့္လူကို ျခေတာင္ပို႔ ျမင့္မိုရ္ေတာင္
ထင္ေအာင္လုပ္ၿပီး ေခ်ာင္ပိတ္ခ်င္တတ္တယ္။ ဆရာေဇာ္ဂ်ီရဲ႕ကဗ်ာထဲကလို
မသိဝိုးဝါး ထင္ဝိုးဝါးအက်င့္ေတြကလည္း ဘိန္းစြဲသလို စြဲေနလိုက္ေသး။

ကြ်န္ေတာ္တို႔ ျမန္မာႏိုင္ငံသတင္းစာဆရာအသင္းက ကုလသမဂၢ
အတြင္းဝန္ခ်ဳပ္ဦးသန္႔ ျမန္မာႏိုင္ငံျပန္လာစဥ္က ပန္းခ်ီေက်ာ္ေပၚဦးသက္ရဲ႕
ဆီေဆးပန္းခ်ီကားႀကီးတစ္ခ်ပ္ လက္ေဆာင္ေပးဘူးတယ္။ ေပၚဦးသက္က
မ်က္မျမင္ပုဏၰားေျခာက္ေယာက္ ဆင္စမ္းသပ္ၿပီးထင္ျမင္ခ်က္ေပးေနၾကတဲ့
႐ုပ္ပံုလႊာကို ျမန္မာ့႐ိုးရာဟန္နဲ႔ ပန္းခ်ီေရးတယ္။ ေပၚဦးသက္က ကမၻာ့
ေခါင္းေဆာင္ႀကီးေတြ၊ သံတမန္ႀကီးေတြ၊ ကုလသမဂၢကိုယ္စားလွယ္ႀကီး
ေတြ ကမၻာ့ျပႆနာအရပ္ရပ္ကို ပုဏၰားကန္းဆင္စမ္းနည္းနဲ႔ ေထြေထြ
လာလာ အေျဖရွာေနၾကတာကို သူ႔အႏုပညာနဲ႔ လက္ၫိႈးေငါက္ေငါက္
ထိုးျပလိုက္တာပါ။ ေပၚဦးသက္စိတ္ထဲမွာ ကမၻာ့ႀကီးငါးႀကီးထဲက
အႀကီးဆံုးအင္အားႀကီး အေမရိကန္ႀကီးကို မ်က္ေစာင္းထိုးလိုက္ေလေရာ့
သလားလို႔ေတာင္ ထင္ရရဲ႕။

အခုၾကည့္ေလ။ TIME မဂၢဇင္းက လုပ္ခ်လိုက္ျပန္ၿပီ။ ဗိုလ္ခင္ၫြန္႔ကို
ကယ္တင္ရွင္ပံုသြင္းေနျပန္ၿပီ။ ဘာေတြ႕ဆံုေဆြးေႏြးေရးလဲ။ ဒီမိုကေရစီနဲ႔
အာဏာရွင္ စကားလက္ဆံု ေျပာလို႔မကုန္ ျဖစ္ေအာင္ ဗိုလ္ခင္ၫြန္႔က စီမံ
ေဖ်ာ္စပ္ေပးမွာတဲ့လား။ ဟား ဟား ဟား ဟား။

ဗိုလ္ခင္ၫြန္႔ဆိုတာက ေထာက္လွမ္းေရးေဟ့။ေထာက္လွမ္းေရးဗိုလ္ခ်ဳပ္ဟ။
သူ လုပ္ႏိုင္လွ၊ ေဒၚစုကို ေထာက္လွမ္းေရးစစ္ေၾကာေရး ဆြဲေခၚတာ
ေလာက္ေပါ့။ အဲဒါက ေတြ႕ဆံုေမးျမန္းခန္းပါခင္ဗ်ာ့။ ေတြ႕ဆံုေဆြးေႏြးပြဲ
မလုပ္ႏိုင္ပါဘူး။ တန္႐ံုသာ ေရႊဥာဏ္ေတာ္စူးေရာက္ေတာ္မူပါ့ အေမရိကန္
ဆရာႀကီးတို႔ရယ္။

အဲဒီလိုေတြးေနမိရင္း ကြ်န္ေတာ္ ဆက္စဥ္းစားတယ္။
စစ္အာဏာရွင္ေတြဟာ တိုင္းျပည္ျပႆနာေတြကို ေတြ႕ဆံုေဆြးေႏြး
ျခင္းနဲ႔ အေျဖရွာမယ္ဆိုတဲ့ စိတ္ေစတနာရွိရဲ႕လား။ စိတ္အာသာဆႏၵရွိရဲ႕လား။
စိတ္ေဇာအာ႐ံုရွိရဲ႕လား။ ကြ်န္ေတာ္ အမ်ားႀကီးသံသယရွိတယ္။ ကြ်န္ေတာ့္ရဲ႕
ဒြိဟသံသယေတြ မမွန္ပါေစနဲ႔။ မကန္ပါေစနဲ႔။ ဆုေတာင္းပါတယ္။ ဆႏၵျပဳ
မိပါတယ္။ ေဒၚစုနဲ႔ မေတြ႕ဆံုခ်င္ေနပါ။ ေမးလား ျမန္းလား၊ စစ္လား ေၾကာ
လားေတာ့ မလုပ္ပါနဲ႔။ သူ႔ကိုေတာ့ ကြ်န္ေတာ္တို႔လို လူ႔ငရဲရဲ႕အဝီစိဘံုျဖစ္တဲ့
စစ္ေၾကာေရးစခန္း မပို႔ၾကပါနဲ႔။ အဲဒီလို မပို႔ဘူးဆိုရင္ကို ေက်းဇူးႀကီးလွပါၿပီ
ေထာက္လွမ္းေရးဗိုလ္ခ်ဳပ္ႀကီးခင္ဗ်ား။

ကြ်န္ေတာ္လည္း ေတာင္ေတြး ေျမာက္ေတြးနဲ႔ ဘယ္ေတြေခ်ာ္ေတာေငါ့
ေနမိပါလိမ့္။ ေတြးတာနဲ႔ ေရးခ်င္တာ တျခားစီျဖစ္ေနၿပီ ထင္ပါရဲ႕။ ေခ်ာေတာ
ေငါ့သြားတဲ့အေတြးေတြကို ဘရိတ္အုပ္လိုက္တယ္။ TIMEမဂၢဇင္းေဆာင္းပါး
ကိစၥ ျပန္ေကာက္လိုက္တယ္။ ဒီေတာ့မွ ဟိုးႏွစ္ေပါင္းအေတာ္ၾကာကၾကည့္ခဲ့
ဘူးတဲ့ ကာတြန္းကေဝႀကီး ေဝါ့ဒစၥေနရဲ႕႐ုပ္ရွင္ကားတစ္ကားကို သြားသတိရ
မိတယ္။႐ုပ္ရွင္ကားနာမည္က Lady and the Tramp တဲ့။ ျမန္မာလိုေတာ့
ထိပ္ထားနဲ႔ေတေလေပါ့။ စကားေၾကာရွည္တယ္ မထင္ပါနဲ႔။ ဒီ ဒီကာတြန္း
႐ုပ္ရွင္က တစ္နာရီခြဲေလာက္ျပတဲ့႐ုပ္ရွင္ႀကီးဗ်။ ဇာတ္လမ္းကလည္းေကာင္း၊
ကာတြန္းေတြကလည္း လက္ရာေျမာက္ေတာ့ အဲဒီအခ်ိန္တုန္းက လူတိုင္းႏွစ္ခါျပန္ေလာက္ ၾကည့္ခဲ့ၾကတဲ့ကား။

ကြ်န္ေတာ္ TIME သတင္းမဂၢဇင္း ေဆာင္းပါးကို ေကာက္ႏုတ္ဘာသာ
ျပန္တယ္။ ဘာသာျပန္ရဲ႕ေခါင္းစဥ္ကို" ထိပ္ထားနဲ႔ေသနာ "လို႔ တပ္လိုက္
တယ္။" ထိပ္ထားနဲ႔ေတေလ " ရဲ႕ ပဲ့တင္သံပါ။ TIME မဂၢဇင္းကလည္း Lady and the Tramp ကို သံေယာင္လိုက္ၿပီး ေဆာင္းပါးေခါင္းစဥ္တပ္ထားတာ မဟုတ္လား။TIME သံေယာင္လိုက္တာက အေရးမႀကီးဘူး။ ကြ်န္ေတာ္ ျမန္မာလိုဘာသာျပန္ေခါင္းစဥ္တပ္ဖို႔ ခက္ေနတယ္။ ထိပ္ထားဆိုတာကေတာ့ စကားလံုးလွပါရဲ႕။ ေခ်ာပါရဲ႕။ ေနာက္စကားလံုးကို ဗိုလ္ခ်ဳပ္ႀကီးလို႔ ဘာသာျပန္ရင္ ဟန္မက်လွဘူး။ စာလံုးမလွ။ အသံမေခ်ာ
ဘူးေလ။စဥ္းစားလိုက္ရတာ ဦးေႏွာက္ကိုေျခာက္ကေရာ။ ေခတ္လူငယ္ေတြ
ကေတာ့ ဦးေႏွာက္မုန္တိုင္းဆင္တယ္ ဘာတယ္ေျပာၾကတာပဲ။ ကြ်န္ေတာ္
ကေတာ့ ဦးေႏွာက္နာဂစ္ေတာင္ ဂစ္ၾကည့္ေသးတယ္။ မရဘူး။ ေနာက္ဆံုး
ေတာ့ မတတ္သာ။ ျဖစ္ခ်င္ရာျဖစ္ဆိုၿပီး ဘာသာေကာက္ျပန္လိုက္တယ္။
ဆရာတက္တိုးရဲ႕" အရမ္းဘာသာမျပန္နဲ႔ " ဆိုတဲ့ အာစရိယဝါဒ ဆံုးမစကားကိုလြန္ဆန္တယ္။ ကြ်န္ေတာ္ အတင့္ရဲရဲ လက္ရဲရဲ ဇက္ရဲရဲ အရမ္းဘာသာျပန္လိုက္တယ္။

" ထိပ္ထားနဲ႔ေသနာ "

ေထာင္ထဲမွာလည္း ဆရာေတြရွိေသးေတာ့ သူတို႔က ကြ်န္ေတာ့္ကို
ေဝဖန္ျပစ္တင္ၾကတယ္။ ခင္ဗ်ားႏွယ္ဗ်ာ the General ကိုမ်ား ေသနာရယ္
လို႔ ျပန္မွျပန္တတ္ပေလတဲ့ေလ။ကြ်န္ေတာ္ မနည္းေျဖရွင္းယူရတယ္။
ဒီလိုပါ ဆရာတို႔ရယ္။ ကြ်န္ေတာ့္ဘာသာျပန္ေဝါဟာရ အျပည့္အစံုက
ေသနာပတိပါ။ စာလံုးႀကီးရွည္လြန္းလို႔ ေသနာနဲ႔ ျဖတ္လိုက္တာပါ။
the Lady and the General ကို ထိပ္ထားနဲ႔ေသနာလို႔ပဲ အလြယ္တကူ မွတ္ယူေတာ္မူၾကပါဘိဗ်ား။

ဟံသာဝတီ ဦးဝင္းတင္
ဘာလဲဟဲ႔ လူ႔ငရဲ စာအုပ္မွ ေကာက္ႏွႈတ္ပါတယ္ ..။

  khaing soelynn

“ကြ်န္ေတာ္ႏွင့္ေတြးမိေသာ အေတြးစမ်ား”








































ယခုအခါမွာ ျမန္မာနိင္ငံႏွင့္ နိင္ငံသားမ်ားအတြက္ အလြန္ဂုဏ္ယူစရာေကာင္းေသာ...သားေကာင္းမိခင္ပီသစြာျဖင့္ အေမ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ေၾကာင့္ ကမာၻအလယ္အတြင္ ျမန္မာနိင္ငံသားမ်ား မာန္၀ံ့ ဟန္တင့္နိင္ၾကေလျပီ။ဟိုနိင္ငံက အေမ ဒီနိင္ငံက အေမ တို႔အေမစုကြလို႔ ဟစ္ေၾကြးသံေတြက ကမာၻေျမအႏွံ႔ အြန္လိုင္းေျမကိုပါ သိမ္းပိုက္ထားဘိသကဲ့သို႔...ကြ်န္ေတာ္တို႔ ဂုဏ္ယူ၀ံ့ၾကြားၾကရေလျပီ။

“အေမစုအတြက္ ဂုဏ္ယူမိသည္။”
“ျမန္မာနိင္ငံသားတစ္ေယာက္အတြက္ ဂုဏ္ယူမိသည္။”
“ျမန္မာနိင္ငံေတာ္အတြက္ ဂုဏ္ယူမိသည္။”

ကြ်န္ေတာ္ႏွင့္အတူ ျမန္မာနိင္ငံသားအမ်ားစုမွလည္း ဂုဏ္ယူ၀ံ့ၾကြားမိၾကမည္ဟု ယုံၾကည္ပါသည္။
ကြ်န္ေတာ္တို႔ေပ်ာ္ရႊင္ေနၾကသည္။ကြ်န္ေတာ္တို႔ ဂုဏ္ယူေနၾကသည္။ ကြ်န္ေတာ္တို႔ ေခါင္းေမာ့ေနၾကသည္။

ထိုသို႔ေသာ အေတြးႏွင့္ေပ်ာ္ရႊင္ေနမိေသာကြ်န္ေတာ္အား အေတြးစတစ္ခုကေမးလာပါသည္။

“အေမအတြက္ ဂုဏ္ယူေနေသာ ကြ်န္ေတာ္တို႔.... အေမဂုဏ္ယူေလာက္ေအာင္ ကြ်န္ေတာ္တို႔ ဘာေတြ လုပ္ခဲ့ျပီးပါသနည္း....”
“ျမန္မာနိင္ငံသားမ်ား ဂုဏ္ယူေလာက္ေအာင္ ကြ်န္ေတာ္တို႔ ဘာေတြၾကိဳးစားခဲ့ျပီးပါသနည္း...”
“ျမန္မာနိင္ငံေတာ္အတြက္ ဂုဏ္ယူရေအာင္ ကြ်န္ေတာ္တို႕ဘာေတြ စြမ္းေဆာင္ခဲ့ျပီးပါသနည္း...”

ကြ်န္ေတာ္တို႔က အေမစုကိုခ်စ္တယ္။အေမစုအတြက္ ဂုဏ္ယူမိတယ္ဆိုရင္ေတာ့.... အေမစုကေရာ...သူခ်စ္တဲ့ျပည္သူေတြအတြက္ဂုဏ္ယူခ်င္လိမ့္မယ္လို႔မထင္မိဘူးလား။ ကြ်န္ေတာ္တို႔အတြက္ သူလဲ ေခါင္းေမာ့ခ်င္မယ္ မေမ်ွာ္လင့္မိဘူးလား။
ကဲ......အေမစုအတြက္ ဂုဏ္ယူ ၀မ္းေျမာက္မိၾကေသာ ျမန္မာနိင္ငံသား မိတ္ေဆြမ်ားခင္ဗ်ား....
ကြ်န္ေတာ့ရဲ့ လူငယ္ေက်ာင္းသားတစ္ေယာက္ အေတြးစကို ဒီအထိဖတ္လာေပးတဲ့အတြက္ ေက်းဇူးတင္ပါတယ္ဗ်ာ။ဒီမွာပဲ ကြ်န္ေတာ့ အေတြးစကို အဆုံးသတ္ပါေတာ့မယ္။

သူတစ္ပါးအတြက္ အျမဲဂုဏ္ယူေနမိတဲ့ကြ်န္ေတာ္တို႔ေတြ....ကြ်န္ေတာ္တို႔ အတြက္ သူတစ္ပါးေတြ ဂုဏ္ယူရေအာင္ ၾကိဳးစားမႈအဆင့္ထိ တိုးျမွင့္ေစခ်င္ပါေၾကာင္း မိမိကိုယ္ကို ....သတိေပးရင္း...ေလးစားစြာ ေရးသားတင္ျပအပ္ပါသည္။
ေလးစားလ်ွက္
ကိုေ၀ဠဳ ေျမာက္ဥကၠလာ ေက်ာင္းသားလူငယ္

ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ႏွင့္ ျမန္မာမိသားစုမ်ားေတြ႔ဆုုံပြဲ (ဘာဂန္၊ ေနာ္ေ၀)

"ၿကိုုးစားလိုု႔ ေျပာတယ္မဟုုတ္လား.... ၿကိုုးစားရမယ္... ကိုယ့္ရဲ႔ယဥ္ေက်းမႈ၊ ကိုုယ့္ရဲ႔ဘာသာစကားကို ထိန္းသိမ္းႏိုုင္ဖိုု႔ ၿကိုုးစားရမယ္.."
- ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္
ေနာ္ေ၀၊ ဘာဂန္ၿမဳိ႔ ျမန္မာမိသားစုုမ်ားႏွင့္ေတြ႔ဆုုံပြဲ။

" မ်ဥ္းၿပိဳင္ေပၚက ခ်စ္သူႏွစ္ဦး "
















မ်ိဳးခ်စ္ျမန္မာ
Parallel Lovers "

Melody, Lyrics, All Instruments - Myo Chit Myanmar
Vocals & Harmonies - Myo Chit Myanmar & Thet Thet Htun Win
Sound Engineer - Myo Chit Myanmar
Producers - Myo Chit Myanmar & Sawng Hnin Pwint

Property of Myo Chit Myanmar HD Media Production.

ALL RIGHTS RESERVED.

_______________________________________


" မ်ဥ္းၿပိဳင္ေပၚက ခ်စ္သူႏွစ္ဦး "


သံစဥ္/စာသား/တီးခတ္ - မ်ိဳးခ်စ္ျမန္မာ
ေတးဆို - မ်ိဳးခ်စ္ျမန္မာ + သက္သက္ထြန္းဝင္း
ဟာမိုနီ - မ်ိဳးခ်စ္ျမန္မာ + သက္သက္ထြန္းဝင္း
ထုတ္လုပ္သူ - မ်ိဳးခ်စ္ျမန္မာ + ေဆာင္းႏွင္းပြင့္


INTRO:

V1
မတူညီတဲ့ အသိုင္းအဝိုင္း ႏွစ္ခုၾကားမွာ .. 
ကိဳတင္စည္း ျခားထားတဲ့ၾကားက
နင့္ကိုမွ ဘာ့ေၾကာင့္မ်ား .. 
ေတြ႔တာနဲ႔ ခ်စ္မိသြား ..
ငါ့စိတ္ေတြ အံ့ၾသစရာ ...

V2
လြန္ဆန္ဖို႔ က်ိဳးစားထဲ့ၾကားက .. 
မေရွာင္ႏိုင္ဘူး ႏွလံုးသားကေခါင္းမာ
အခ်စ္ကို အားကိုးရမလား .. 
အသိကို ေခါင္းၿငိမ့္ရမလား ..
ေတြးရင္း ငါ လိႈက္ေမာလာ ...

CHO:    
အေဖအေမေတြရဲ့ တင္းၾကပ္လြန္းတဲ့ ေမတၱာ           
လူငယ္ေတြက ခ်စ္စိတ္တစ္ခုနဲ႔ ေခါင္းမာ           
ဂုဏ္ေငြေတြ ရဲ့ ျခားနားမႈေနာက္မွာ           
ငါတို႔ ေဝးသြားရမွာလား ........           

ဘာသာလူမ်ိဳး ဝိုင္းခြဲျခားတဲ့ၾကားမွာ          
တူညီေနတဲ့ အႏိႈင္းမဲ့ တို႔ ေမတၱာ          
က်န္တာဘာမွ မေတြးခဲ့တာ
တို႔ႏွစ္ေယာက္မွားေနလား


V3
ဘယ္လိုလုပ္မလဲ စဥ္းစားမိတိုင္းမွာ .. 
တူတူမခြဲ ထားခဲ့တဲ့သစၥာ
တို႔ အနာဂါတ္ တို႔ ဘဝမ်ား .. 
တျခားသူ ဆံုးျဖတ္မွာလား
အဓိဟာ နင္ နဲ႔ ငါ ...

V4
ေသခ်ာေတြး တို႔ေလွ်ာက္ရမယ့္လမ္းမွာ .. 
ရင္ဆိုင္ဖို႔ အဓိက တို႔ႏွစ္ေယာက္ပါ
ေဘးလူကေျပာတဲ့စကား .. 
တို႔အေျဖျဖစ္ေတာ့မွာလား ..
ငါ့ အခ်စ္ကို ယံုစမ္းပါ ...


CHO:

SOLO:

V 2

V 3

(CHO:) 2

FADE OUT...

___________________________________________

မိတ္ေဆြေတြကို ေျပာျပခ်င္တာေလးေတြ ေျပာျပပါရေစ။

ဒီသီခ်င္းေလးဟာ ကၽြန္ေတာ္ ငယ္စဥ္အခါထဲက ရင္ထဲမွာ ေမြးဖြားခဲ့ၿပီးသား သီခ်င္းေလး ျဖစ္ပါတယ္။

ဒီသီခ်င္းေလးကို ေရးျဖစ္ခဲ့တဲ့ အဓိကတြန္းအားက ကိုငွက္ႀကီးရဲ့ ကာရန္မညီေသာဆိုတဲ့ သီခ်င္းေလးပါ။

ဘယ္ေတာ့ နားေထာင္ေထာင္ အသက္ဝင္ေနတဲ့ သီခ်င္းေလးပါ။ဒါေပမယ့္ သီခ်င္းထဲမွာ ကၽြန္ေတာ္ ျဖည့္စြက္ခ်င္ခဲ့တဲ့ လိုအပ္ခ်က္ ႏွစ္ခု က်န္ေနခဲ့ပါတယ္။


အရမ္းကို အဓိက က်တဲ့ မတူညီတဲ့ အားၿပိဳင္မႈ ေတြရဲ့ အရင္းခံ ျဖစ္တဲ့ စည္းစိမ္ဓန နဲ႔ ဘာသာ မတူညီတာကိုဘဲ သူက ေရးဖြဲ႔ခဲ့ပါတယ္။

ဂီတ အစည္းအရံုး ရဲ့ ေပၚလစီေတြေၾကာင့္လဲ မဟုတ္ခဲ့ပါဘူး။သူခံစားရတဲ့အတိုင္းဘဲ သူေရးခဲ့တာပါ။

ကၽြန္ေတာ့္ အေတြးထဲမွာ ခ်စ္သူေတြ ဟာ ဘာလို႔ မေပါင္းရတာလဲဆိုတာေတြရဲ့ အဓိက အရင္းျမစ္ကို ေတြးၾကည့္တတ္လာတဲ့အရြယ္မွာ ...

ျမန္မာျပည္မွာ ဘာသာနဲ႔ ခ်မ္းသာႀကြယ္ဝမႈ မတူတာနဲ႔ တင္မက အသားအေရာင္ (လူမ်ိဳး) ဆိုတာေတြ မတူတာနဲ႔တင္ မဟုတ္ဘဲ ...

တိုင္းရင္းသား ဆိုရင္ေတာင္ လူမ်ိဳးမတူတာ ေၾကာင့္ မိဘ ေတြက ခြဲၾကတာေတြ ၾကားသိျမင္လာတဲ့အခါမွာ ကၽြန္ေတာ္ အရမ္း စိတ္မေကာင္းျဖစ္ခဲ့ဖူးပါတယ္။


ဒါေၾကာင့္ ကၽြန္ေတာ္ ဒီသီခ်င္းေလးေရးျဖစ္ခဲ့တာပါ။

ဒါေပမယ့္ ကၽြန္ေတာ္ ေလာေလာဆယ္ ျဖတ္သန္းေနရတဲ့ ျမန္မာျပည္ ရဲ့ အေျခအေနအရ ကၽြန္ေတာ္ မျဖန္႔ခ်ီရက္ခဲ့ပါဘူး။

ကၽြန္ေတာ့္ သီခ်င္းမွာ လူမ်ိဳးေတြ ဘာသာေတြ အဆင့္အတန္းေတြ ပါေနတယ္။ကၽြန္ေတာ္ ရည္ရြယ္တဲ့ ေနရာက လြဲသြားၾကမွာစိုးတယ္။

ဒီေတာ့ ကၽြန္ေတာ္ ေယာက်ာ္းတစ္ေယာက္ ရဲ့ သိကၡာ နဲ႔ သစၥာ အရ အတိအလင္းေျပာျပပါ့မယ္။

ကၽြန္ေတာ့္ သီခ်င္းဟာ ျမန္မာႏိုင္ငံသားစစ္စစ္ ေတြ ထဲက မတူညီတဲ့ ယံုၾကည္မႈေတြ ကိုးကြယ္မႈေတြ နဲဲ႔ ရပ္တည္ေနတဲ့ ျမန္မာေတြ အတြက္ ဘဲ ရည္ရြယ္ပါတယ္။

အဲ့ထဲမွာ တိုင္းရင္းသားေတြ အကုန္ပါတယ္။
ျမန္မာျပည္ဖြား တရုပ္ေတြ ပါတယ္ ။
ျမန္မာျပည္ဖြား ကုလား ေတြ ပါတယ္ ။

ဒါေပမယ့္ ....

Rohingyas လို႔ေခၚတဲ့ ဘဂၤါလီ မ်ိဳးမစစ္ေတြ မပါဘူး။ ...

ဟုတ္ကဲ့ ထပ္ေျပာမယ္ေနာ္ ။ ။ ။

ကၽြန္ေတာ့္ သီခ်င္းရဲ့ ရည္ရြယ္ခ်က္မွာ အၾကမ္းဖက္ က်ဴးေက်ာ္ေနတဲ့ ဘဂၤါလီ ကုလားေတြ မပါဘူး ။


ကၽြန္ေတာ္ ရန္ကုန္မွာ ငယ္ငယ္တုန္းက အေနအမ်ားဆံုးဟာ ၃၆ လမ္း နဲ႔ မဂိုလမ္းၾကားမွာပါ ။

ကၽြန္ေတာ့္ မွာ ကုလားသူငယ္ခ်င္းေတြ အမ်ားႀကီးရိွပါတယ္ ။
ကၽြန္ေတာ္ ျမန္မာကုလားေတြ ကို မမုန္းပါဘူး ။

ဒါေပမယ့္ ကၽြန္ေတာ့္ တိုင္းျပည္ နဲ႔ လူမ်ိဳးေတြကို လာက်ဴးေက်ာ္ ေစာ္ကားေနတဲ့ ဘဂၤါလီကုလားေတြကို လံုးဝ မုန္းတီး ရြံရွာစြာ ဆန္႔က်င္တယ္ ။

ရခိုင္ေတြ အတြက္ .. ျမန္မာ ေတြအတြက္ .. ဘယ္ေတာ့မွ ခြင့္မလႊတ္ႏိုင္ဘူး ။

အဲ့ဒါ ကၽြန္ေတာ့္ ရဲ့ သစၥာစကားပါဘဲ ......

ကဲပါေလ ...

သီခ်င္းေလးကို နားေထာင္ၾကည့္ၾကပါ ...

:)


အမိေျမႏွင့္ လူမ်ိဳးအတြက္ ထာဝရ ေမတၱာျဖင့္ ...


မ်ိဳးခ်စ္ျမန္မာ


မူရင္း -  http://myochitmyanmar.blogspot.com/2012/06/blog-post.html 


မွတ္ခ်က္ သီခ်င္းကို တိုက္ရိုက္နားေထာင္ဖို႔ HTML Embed Codes ေတြ ကို Notes ေတြ မွာ ထည့္လို႔မရေသးတဲ့ FB ရဲ့ အားနည္းခ်က္တစ္ခုေၾကာင့္ ကၽြန္ေတာ္ ဒီ Post ေလးရဲ့ ေအာက္မွာ နားေထာင္ဖို႔ Player ေလးေပၚလာမယ့္ Link ေလး ကို ပထမဆံုး Comment Line မွာ ျပန္ေရးေပးထားပါတယ္။
တိုက္ရိုက္ ဝင္ဖြင့္လို႔မရတဲ့သူေတြ ပါ နားေထာင္လို႔ရေအာင္ပါ။

အတၱေတြျဖဳတ္ၾက!

































၂ဝ၁၂ ခုႏွစ္၊ ေမလ (၁) ရက္ေန႔မွ ယေန႔ ဇြန္လ (၁၉) ရက္ေန႔အထိ ကၽြန္ေတာ္ေက်ာ္သူႏွင့္ ဇနီးျဖစ္သူ

ေ႐ႊဇီးကြက္တို႔သည္ အေမရိကန္ႏိုင္ငံေရာက္ ျမန္မာ့ဂုဏ္သိကၡာကို ျမႇင့္တင္ေပးေသာ၊ ျမန္မာ့လူမႈေရး သမားမ်ားကို ဂုဏ္ျမႇင့္ေပးေသာ၊ ျမန္မာကို ကမ႓ာကသိ႐ွိေအာင္ ႀကိဳးစားျမႇင့္တင္ေပးေနေသာ ျမန္မာျပည္သူ လူထုတို႔ႏွင့္ ဖြ႔ဲစည္းထားေသာ “ျပည္သူ႔ဂုဏ္ရည္” အဖြဲ႔၏ ဖိတ္ၾကားခ်က္အရ ေရာက္႐ွိေနဆဲျဖစ္သည္။

၂ဝ၁၂ ခုႏွစ္၊ ေမလ (၁) ရက္ေန႔မွ အေမရိကန္ႏိုင္ငံ႐ွိ Los Angeles သို႔ ေရာက္႐ွိခဲ့ကာ ျပည္သူ႔ဂုဏ္ရည္အဖြဲ႔၏ အတြင္းေရးမွဴးျဖစ္သူ ကိုေက်ာ္ဝဏၰႏွင့္ ဇနီးျဖစ္သူ မမိုးခ်ိဳသင္း (ကဗ်ာဆရာႀကီး တင္မိုး၏သမီး)တို႔၏ ေနအိမ္မွ အစျပဳကာ San Francisco, Seattle, New York, Washington D.C, Albany, Utica, Buffalo, Florida , Phoenix အစ႐ွိသည့္ ၿမိဳ႕မ်ားသို႔ ေလယာဥ္ျဖင့္တစ္မ်ိဳး၊ ကားႏွင့္တစ္ဖံု အဆက္မျပတ္ သြားလာခဲ့ၿပီး ျပည္သူ႔ဂုဏ္ရည္အဖြဲ႔ ျမန္မာျပည္သူလူထုတို႔ႏွင့္ လက္ပြန္း တစ္သီးေတြ႔ဆံု၍ ျမန္မာျပည္တြင္း႐ွိ နာေရးကူညီမႈအသင္း(ရန္ကုန္)၏ လူမႈေရးလုပ္ေဆာင္ခ်က္မ်ား ျဖစ္ေသာ နာေရးကူညီမႈလုပ္ငန္းမ်ား၊ သုခကုသုိလ္ျဖစ္ေဆးခန္း၏ အမ်ားျပည္သူတို႔ကို (အခမဲ့) ေဆးဝါး ကုသေပးမႈမ်ား၊ သုခအလင္း ပညာဒါနလုပ္ေဆာင္မႈမ်ား၊ ေရေဘး၊ မီးေဘး၊ သဘာဝေဘးအႏၲရာယ္တို႔ကို ကူညီေထာက္ပံ့ေပးမႈမ်ား၊ စစ္ေဘးဒုကၡသည္မ်ားအား ကူညီေဖးမပံ့ပိုးမႈမ်ား၊ အလုပ္အကိုင္႐ွာေဖြႏိုင္ရန္ အတြက္ ပညာဒါနျပဳလုပ္ေပးမႈမ်ား၊ အေရးေပၚကယ္ဆယ္မႈလုပ္ငန္းမ်ား စသည္တို႔ကို ႐ွင္းလင္းေဟာေျပာ ေပးျခင္း၊ ရင္းႏွီးစြာ ျပည္ပ႐ွိ ျမန္မာျပည္သူတုိ႔ႏွင့္ အေမးအေျဖက႑မ်ား လုပ္ေဆာင္ေပးျခင္း၊ နာေရးကူညီ မႈအသင္း(ရန္ကုန္)၏ ေပးဆပ္မႈပံုရိပ္မ်ားကို Photo Slideshow ျပဳလုပ္၍ ျပသ႐ွင္းလင္းျခင္းမ်ားအျပင္ ဇနီးျဖစ္သူ ေ႐ႊဇီးကြက္၏ လူမႈေရးသမားမ်ား၏စိတ္ဓါတ္၊ ခံယူခ်က္တို႔ကို “ဗုဒၶဓမၼႏွင့္ ပရဟိတ” ေခါင္းစဥ္ ျဖင့္ အေတြ႔အႀကံဳမ်ားကို ႐ွင္းလင္းေျပာၾကားမႈမ်ားတို႔ကို ျပဳလုပ္ေပးခဲ့သည္။

ျပည္ပ အေမရိကန္ႏိုင္ငံ႐ွိ ျမန္မာျပည္သူလူထုတို႔သည္ ေက်နပ္အားရစြာျဖင့္ သဒၶါတရားထက္သန္ စြာ လွဴဒါန္းမႈမ်ားကို တက္ၾကြစြာ ျဖင့္မိမိတို႔၏ ေခၽြးနည္းစာထဲမွ လွဴဒါန္းျခင္းကို ေတြ႔ျမင္ခံစားခဲ့ရ၍ သာဓု … သာဓု … သာဓု ဟူ၍ ေခၚဆိုမိပါသည္။

အမွန္စင္စစ္မူ … ျပည္တြင္းတြင္ ဆင္းရဲဒုကၡေရာက္႐ွိေနၾကေသာ ျမန္မာျပည္သူတို႔အား ကူညီပံ့ပိုး မႈမ်ား ျပဳလုပ္ေပးရန္ လွဴဒါန္းၾကေသာ ျပည္ပ႐ွိ ျမန္မာျပည္သူလူထုတို႔သည္လည္း ခ်မ္းသာၾကြယ္ဝၾက ေသာ မီလွ်ံနာ သူေ႒းႀကီးမ်ား မဟုတ္ပါ။ သူတို႔သည္လည္း မိကြဲ၊ ဖကြဲ၊ သားသမီးတစ္ကြဲႏွင့္ ျပည္ပ ႏိုင္ငံသို႔ ပင္ပန္းဆင္းရဲဒုကၡခံကာ စြန္႔လႊတ္စြန္႔စားမႈေပါင္းမ်ိဳးစံုႏွင့္ အေၾကာင္းအမ်ိဳးမ်ိဳးႏွင့္ ေရာက္႐ွိလာၾက ေသာ လူသားမ်ားပင္ျဖစ္သည္။ ျပည္တြင္းတြင္ဘဲေနေန၊ ျပည္ပတြင္ဘဲေနေန .. အားလံုး အားလံုးတို႔သည္ လူသားမ်ားပင္ျဖစ္ေတာ့သည္။ ထုိ႔ေၾကာင့္ လူသားပီသစြာ လူသားခ်င္းစာနာစိတ္ျဖင့္ ေမတၱာ၊ ဂ႐ုဏာ၊ မုဒိတာ၊ ဥေပကၡာ ဟူေသာ ျဗဟၼစိုရ္တရားေလးပါး လက္ကိုင္ျပဳၾကကာ မိမိထက္ နိမ့္က်ေနၾကေသာ သူမ်ားအား တတ္ႏိုင္သေလာက္၊ တတ္စြမ္းသေလာက္ လွဴဒါန္းကူညီေထာက္ပံ့ၾကေသာ ကုသုိလ္႐ွင္မ်ား ပင္ျဖစ္သည္။

ဤတြင္ ျမန္မာျပည္သူလူထုတို႔သည္ ဗုဒၶ၏ ဆံုးမၾသဝါဒအတိုင္း ကုသိုလ္႐ွင္၊ ပါရမီ႐ွင္၊ ဒါန႐ွင္မ်ား ျဖစ္ၾကရန္ ႀကိဳးကုပ္အားထုတ္မႈမ်ားသည္ အတိုင္းထက္လြန္ေနသည္ကို ကၽြန္ေတာ္ျမင္ေတြ႔မိေတာ့သည္

အေၾကာင္းမွာ . . . ျပည္တြင္း႐ွိ ျမန္မာျပည္သူလူထုမ်ား၊ အေမရိကန္ျပည္ေထာင္စု႐ွိ ျမန္မာျပည္သူလူထုမ်ား၊ အျခား ျပည္ပ ႏိုင္ငံမ်ား႐ွိ ျမန္မာျပည္သူမ်ား၊ အမ်ားစုတို႔သည္ မည္သည့္လုပ္ငန္း ကိုဘဲလုပ္လုပ္ အၿပိဳင္အဆိုင္ အႏိုင္မခံ အ႐ႈံးမေပး လုပ္ေဆာင္ၾကသည္ကို ေတြ႔ျမင္ရသည္။ အမ်ား ေကာင္းက်ိဳး လူမႈေရးလုပ္ငန္းအတြက္ လုပ္ေဆာင္ၾကရာတြင္ သူ႔ထက္ငါေပးဆပ္မႈမ်ားကို လုပ္ေဆာင္ျခင္း ကိုကား မဆိုခ်င္ပါ။ အမ်ားေကာင္းက်ိဳးအတြက္ လူမႈေရးလုပ္ငန္းမ်ား အၿပိဳင္အဆိုင္ေပးဆပ္ႏိုင္လွ်င္ အမ်ားအက်ိဳးခံစားရမည္ မဟုတ္ပါလား။ သို႔ရာတြင္ ထိုသို႔ၿပိဳင္ၾက၊ ဆိုင္ၾကရာတြင္ တစ္ဖြဲ ့ႏွင့္တစ္ဖြဲ ့၊ တစ္သင္းႏွင့္တစ္သင္း၊ တစ္ေက်ာင္းႏွင့္တစ္ေက်ာင္း၊ တစ္အုပ္စုႏွင့္တစ္အုပ္စု ပုဂၢိဳလ္ေရး ပုတ္ခတ္မႈမ်ား၊ ဂုဏ္သိကၡာခ်မႈမ်ားႏွင့္ မၿပိဳင္ေစလိုေပ။ မိမိတို႔၏ျဖဴစင္ေသာ ေပးဆပ္မႈလုပ္အား၊ မိမိတို႔၏ျဖဴစင္ေသာ ေစတနာတို႔ႏွင့္သာ မွတ္တိုင္ထူၾကဖို႔ အေရးႀကီးလွသည္။ မွတ္တိုင္ထူရာတြင္ ေကာင္းေသာမွတ္တိုင္ျဖစ္ဖို႔ အဓိကပင္ ျဖစ္သည္။

ေကာင္းေသာမွတ္တိုင္ဟု ဆိုရာတြင္လည္း ဘုရားႀကိဳက္ေသာ ဓမၼမွတ္ိုင္ျဖစ္ဖို႔လိုသည္။

ကၽြန္ေတာ္တို႔၏ အေမရိကန္လူမႈေရးခရီးစဥ္တြင္ လူမ်ိဳးေပါင္းစုံတို႔ႏွင့္ ေတြ႔ဆံုခဲ့ရသည္။ အားလံုး တို႔သည္ ေစတနာထက္သန္မႈ၊ ဒါနထက္သန္မႈ စသည့္ျမန္မာပီသမႈမ်ားကို ေတြ႔ျမင္ခဲ့ရသည္။ သို႔ေသာ္ . . . ကၽြန္ေတာ္ အထက္တြင္ ေဖာ္ျပေရးသားခဲ့ေသာ သူ႔ထက္ငါ အလုအယက္ ေပးဆပ္လိုမႈမ်ားကို ျမင္ေတြ႔ မိရသည့္အခါမ်ားကို ႀကံဳေတြ႔ရခဲ့သည္မ်ားလည္း႐ွိသည္။ သူ႔အဖြဲ႔၊ ငါ့အဖဲြ႔၊ သူ႔အုပ္စု၊ ငါ့အုပ္စု၊ သူ႔ေက်ာင္း ငါ့ေက်ာင္းစသည့္ “ငါ” မျပဳတ္မႈမ်ားကို ျမင္ေတြ႔ရေသာ္ မ်ားစြာစိုးရိမ္မိခဲ့ရသည္မ်ားလည္း ႐ွိခဲ့ရသည္။ စစ္မွန္ေသာခ်မ္းသာမႈ၊ ၿငိမ္းခ်မ္းမႈကို လိုခ်င္ပါက “ငါ” ဟူေသာ “အတၱ” ကို ျဖဳတ္ရမည္ မဟုတ္ပါလား။

အထူးသျဖင့္ မိမိကိုယ္ကို လူမႈေရးသမားဟု အမည္ခံထားေသာ လူမႈေရးအသင္းအဖြဲ႔ လုပ္ကိုင္ ေနၾကေသာ လူမႈေရးသမားတစ္ေယာက္အေနျဖင့္ … နာမည္ႀကီးေအာင္ လုပ္ယူလို႔မရ၊ စီးပြားျဖစ္ေအာင္ လုပ္လို႔မရ၊ ဂုဏ္သိကၡာတတ္ေအာင္ လုပ္ယူ၍မရ၊ လူမႈေရးကို ခုတုံးလုပ္ကာ ကိုယ္က်ိဳးရွာ၍ မရေၾကာင္း သိ႐ွိထားဖို႔လိုသည္။ မိမိ၏ ျဖဴစင္ေသာ ေစတနာ၊ ေမတၱာ၊ မုဒိတာ၊ ကိုယ္က်င့္သိကၡာ စသည္တို႔ႏွင့္သာ သက္ဆိုင္သည္။ လူမႈေရးဟုဆိုရာ၌ တစ္ႏိုင္တစ္ပိုင္ မိမိႏိုင္သေလာက္ဝန္၊ မိမိထမ္းႏို္င္ေသာ အင္အား တို႔ႏွင့္ စုစည္းေပးဆပ္ၾကဖို႔သာ လိုအပ္သည္။ လူတစ္ဦးခ်င္းမွ အစုအဖြဲ႔ေလးမ်ား၊ အစုအဖြဲ႔ေလးမ်ားမွ အုပ္စုႀကီးမ်ား ဝိုင္းဝန္းကူညီေပးဆပ္ၾကပါမွ လူ႔ေလာကႀကီး သာယာစိုေျပ ၿငိမ္းခ်မ္းေစမည္ျဖစ္သည္။ ဝိုင္းဝန္းကူညီတြန္းအားေပးၾကေသာ္ျငားမိမိတို ့ရဲ ့ဦးတည္ခ်က္၊ရည္ရြယ္ခ်က္မ်ားတူညီမွဳမ်ားကိုက္ညီမွဳ၊ထပ္တူၾကဖို ့လိုအပ္သည္.။




ဝိုင္းဝန္းကူညီတြန္းအားေပးၾကေသာမိမိတို ့ရဲ ့ဦးတည္ခ်က္၊ရည္ရြယ္ခ်က္မ်ား သည္လည္း
တူညီမွဳမ်ားကိုက္ညီမွဳမ်ားမရွိပါကမိမိတို ့ဧ။္မွတ္တိုင္၊ပန္းတိုင္သို ့ေရာက္မည္မဟုတ္ေပ။

တစ္ခါတစ္ရံ … မည္သည့္ ပညာ႐ွိႀကီးကဘဲျဖစ္ျဖစ္၊ မည္သည့္ တရားေဟာဆရာကဘဲျဖစ္ျဖစ္၊ မည္သည့္ ဂုဏ္သိကၡာျမင့္မားေသာ ပုဂၢိဳလ္ႀကီးကဘဲျဖစ္ျဖစ္ ဆိုဆံုးမ၍မရေသာ ကိစၥရပ္မ်ားကို မထင္မွတ္ေသာ ကေလးငယ္ေလး၏ လုပ္ေဆာင္မႈေလးတစ္ခုျဖင့္ အားလံုးေသာ “ငါ” မျဖဳတ္ႏိုင္ၾကေသးေသာ၊ ကိုယ္က်ိဳး ဖက္ေနၾကေသာ လူ႔ဗာလမ်ားအတြက္ “ငါ” ျပဳတ္သြားၾကကာအမ်ားအက်ိဳးေဆာင္႐ြက္လိုစိတ္ ေမြးဖြားေစ ခဲ့ေသာ လူ႔ပဏၰိတျဖစ္သြားၾကေသာ ျဖစ္ရပ္မ်ားလည္း ႀကံဳေတြ႔ေစခဲ့ရသည္။

ဤျဖစ္ရပ္သည္ကား အေမရိကန္ႏိုင္ငံ Albany ၿမိဳ႕ ျပည္သူ႔ဂုဏ္ရည္အဖြဲ႔ႏွင့္ ျပည္ပ႐ွိ ျမန္မာ ျပည္သူလူထုတို႔အား ကၽြန္ေတာ္ႏွင့္ ကၽြန္ေတာ့္ဇနီးတို႔ ေတြ႔ဆံုခဲ့သည့္ ပြဲတြင္ျဖစ္ေတာ့သည္။

၂ဝ၁၂ ခုႏွစ္ မတိုင္မွီကတည္းက ျပည္ပႏိုင္ငံတစ္ခ်ိဳ႕တြင္ ျမန္မာျပည္သူလူထုတို႔၏ ေစတနာ အရင္းခံ၍ ျဖစ္တည္လိုမႈမ်ားေၾကာင့္ ျမန္မာအသင္းအဖြဲ႔မ်ား၊ ျမန္မာျပည္သူတို႔၏ လြန္ကဲေသာ ယွဥ္ၿပိဳင္လိုမႈမ်ားျဖင့္ ဖက္ေပါင္းစုံမွ စြဲခြာ၊ လႈပ္ယမ္း၊ လြန္ဆြဲမႈတြန္းအားမ်ားေၾကာင့္ ၿပိဳလဲရေတာ့မည့္ ဘာသာေရးအေျခခံေသာ လူမႈေရးတည္းဟူေသာ ေက်ာက္တိုင္ႀကီး ၿပိဳလဲရေတာ့မလို ျဖစ္ေနခ်ိန္တြင္ ၂၆.၆.၂ဝ၁၂ ရက္ေန႔ အေမရိကန္ႏိုင္ငံ႐ွိ Albany ၿမိဳ႕ တြင္ ျပည္သူ႔ဂုဏ္ရည္အဖြဲ႔၏ ျမန္မာျပည္သူတို႔ႏွင့္ရင္းႏွီးစြာ ေတြ႔ဆံုစည္းလံုးေစမည့္ အခမ္းအနားကို က်င္းပခဲ့သည္။ ထုိအခ်ိန္ျပည္ပတြင္ “ငါ” ဟူေသာ အတၱကို လက္ကိုင္ျပဳ၍ ဟိုလူလာရင္ ငါမလာဘူး။ ဟိုအဖြဲ႔လာရင္ ဒီအဖြဲ႔မလာဘူး စသည့္ စကားသံမ်ားႏွင့္ ရင္ဆိုင္ႀကံဳေတြ႔ေနရခ်ိန္လည္းျဖစ္သည္။ ပြဲစလွ်င္စခ်င္း ျပည္သူ႔ဂုဏ္ရည္အဖြဲ႔မွတာ၀န္ခံမွ အဖြဲ ့၏ ရည္႐ြယ္ ခ်က္၊ လုပ္ငန္းစဥ္မ်ားကို ႐ွင္းလင္းေျပာၾကားၿပီးေနာက္၊ ေ႐ႊဇီးကြက္၏ ဗုဒၶဓမၼႏွင့္ ပရဟိတ ေခါင္းစဥ္ျဖင့္ ပရဟိတလုပ္ငန္းမ်ား၊ ကၽြန္ေတာ္၏ နာေရးကူညီမႈအသင္း(ရန္ကုန္)၏ ေပးဆပ္မႈမ်ား ႐ွင္းလင္းခ်က္မ်ား စသည္တို႔ကို နာရီအားျဖင့္ (၃း၃ဝ) ခန္႔ ေျပာၾကားျပသခဲ့ၿပီးအခ်ိန္တြင္ Albany ၿမိဳ႕႐ွိ ျမန္မာျပည္သူ၊ မိဘ ျပည္သူအေပါင္းမွ သဒၶါတရားထက္သန္စြာ လွဴဒါန္းမႈမ်ားျပဳလုပ္ေနစဥ္ အသက္အားျဖင့္ (၁၃)ႏွစ္ခန္႔႐ွိေသာ ကေလး သူငယ္တစ္ေယာက္သည္ ကၽြန္ေတာ္တို႔ထံ ေရာက္႐ွိလာကာ “သားလည္းလွဴခ်င္တယ္” ဟုဆိုကာ ကေလးငယ္က သူ၏လည္ပင္းတြင္ ခ်ိတ္ဆြဲထားေသာ ေ႐ႊဆြဲႀကိဳးအားျဖဳတ္ၿပီး လွဴဒါန္းမႈကို ျပဳလုပ္ခဲ့ရာ ပြဲခင္းတစ္ခုလံုးမွ လူႀကီးမ်ားႏွင့္ ကၽြန္ေတာ္တို႔ဇနီးေမာင္ႏွံပါ အံ့ၾသဝမ္းသာ ၾကက္သီးေမႊးမ်ား ထေလာက္ ေအာင္ ပီတိမ်ား လႊမ္းၿခံဳကာ သာဓု အႀကိမ္ႀကိမ္ ေခၚဆိုလိုက္မိေတာ့သည္။

ထိုျဖစ္ရပ္သည္ အခ်ဳိ ့ေသာလူၾကီးမ်ားတြင္အရုိးစြဲေနေသာ“ငါ” ဟူေသာ “အတၱ” လက္ကိုင္တုတ္ကို ႐ိုက္ခ်ိဳးခဲ့ျခင္းျဖစ္ေတာ့သည္။ ထိုကေလးငယ္သည္ အေၾကာင္းအမ်ိဳးမ်ိဳးႏွင့္ ဒုကၡပင္လယ္ႀကီးထဲမွ ျပည္ပႏိုင္ငံသို႔ ေရာက္႐ွိလာခဲ့ေသာ ျမန္မာျပည္ဖြား ကရင္လူမ်ိဳးတစ္ဦးပင္ ျဖစ္ေတာ့သည္။ ငယ္စဥ္ကတည္းက မိဘဘြားဘြားတို႔၏ ေခၽြးနည္း စာျဖင့္ ႐ွာေဖြစုေဆာင္းဝယ္ယူထားေသာ ေ႐ႊဆြဲႀကိဳးေလးအား မိမိတို႔၏ ရင္ေသြးငယ္ကို ျမတ္ျမတ္ႏိုးႏိုး မွတ္မွတ္ရရ တန္ဖိုးထားကာ ဆြဲခ်ိတ္ေပးထားျခင္းပင္ျဖစ္သည္။ ထိုသို႔လွဴဒါန္းမႈျပဳရန္ ကေလးငယ္သည္ ဝမ္းနည္းျခင္းမ႐ွိ၊ ႏုေျမာတသျခင္းမ႐ွိ၊ ၾကည္ႏူးၿပံဳး႐ႊင္စြာျဖင့္ ေၾကေၾကနပ္နပ္ၾကီး လွဴဒါန္းျခင္းပင္ျဖစ္သည္။ သူ၏အနီးတြင္ ႐ွိေသာ ကေလးငယ္၏ မိခင္ျဖစ္သူ မ်က္ႏွာသည္လည္း ၾကည္ႏူးမႈပီတိမ်ား လႊမ္းၿခံဳေနသည္ကို သတိထား မိေတာ့သည္။ထိုျဖစ္ရပ္ကား ၾကည္လင္ေအးျမေသာ “သာဓု” သံတို႔ လႊမ္းၿခံဳသြားသည့္ ျပည္သူ႔ဂုဏ္ရည္အဖြဲ႔၏ ေတြ႔ဆံုပြဲ တစ္ခုပင္ျဖစ္ေတာ့သည္။

ထို႔ေၾကာင့္ “ဘယ္ဖက္လက္က လွဴတာကို ညာဖက္လက္ မသိေစနဲ႔” ဟူေသာ စကားအတိုင္း ကၽြန္ေတာ္တို႔ ျမန္မာျပည္သူတို႔၏ အ႐ိုးစြဲေနေသာ ကဗၺည္းထိုးလိုသည့္ အယူစြဲမ်ား၊ အမ်ားအက်ိဳး ထမ္း႐ြက္ၾကရာတြင္ “ငါ” မျဖဳတ္ႏိုင္သည့္ လူ႔အတၱမ်ား၊ လူ႔ဗာလမ်ား၊ ငါ့ေက်ာင္း၊ ငါ့အဖြဲ႔မ်ားကို “ငါ” အျမန္ ဆံုးျဖဳတ္ႏိုင္ၾကၿပီး ေနာက္လူသားခ်င္းစာနာစိတ္ ေမြးဖြားၾကကာ သာယာခ်မ္းေျမ့ေသာ ျငိမ္းခ်မ္းေသာ ဓမၼမွတ္တိုင္မ်ား ထူႏိုင္ ၾကပါေစဟု တိုက္တြန္းလိုက္ရပါေတာ့သည္။

ဤအေၾကာင္းအရာအား ၁၉.၆.၂ဝ၁၂ ရက္ေန႔တြင္ ကၽြန္ေတာ္တို႔၏ ျပည္ပ အေမရိကန္ လူမႈေရး ခရီးစဥ္ရပ္နားခဲ့ၿပီးေနာက္ ျမန္မာျပည္သို႔ျပန္ရန္ Los Angeles ၿမိဳ႕ ကိုေက်ာ္ဝဏၰ၊ မမိုးခ်ိဳသင္းတို႔ ေနအိမ္ တြင္ နားေနခ်ိန္၌ ကၽြန္ေတာ္၏ ႏွလံုးသားထဲတြင္ ေပၚေပါက္လာမႈတို႔အား ရင္ဖြင့္ေရးသားခဲ့ျခင္း ျဖစ္ေပသည္။

မည္သူတစ္ဦးတစ္ေယာက္၊ မည္သည့္အသင္းအဖြဲ႔၊ မည္သည့္ေက်ာင္းကိုမွ် မရည္႐ြယ္ပါေၾကာင္း ႏွင့္ လူဟူေသာ လူသားတို႔တြင္ ျဖစ္ေပၚတတ္ေသာ ဓမၼႏွင့္အဓမၼ လြန္ဆြဲမႈမ်ားအား ရုန္းကန္လြတ္ေျမာက္ ေစလိုေသာ၊ ျဖဴစင္ေသာစိတ္ဆႏၵျဖင့္ အျဖဴထည္သက္သက္ အေတြးျဖင့္ေရးသားျခင္းသာ ျဖစ္ပါေၾကာင္းႏွင့္ ေတးေရး/ဆို ကိုရဲလြင္၏ “အတၱျဖဳတ္ၾက” သီခ်င္းေခါင္းစဥ္အား ခြင့္မေတာင္းဘဲ သံုးခဲ့ျခင္းကို ဝန္ခံရပါ ေတာ့သည္။

ကိုေက်ာ္သူ...

ကမၻာ့လက္ခုပ္သံ

ကမၻာ့လက္ခုပ္သံ

by Victor Tan on Thursday, June 21, 2012 at 3:25am ·




Oxford တကၠသိုလ္ႀကီးက ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္အား ဂုဏ္ထူးေဆာင္ ေဒါက္တာဘြ႔ဲ ( ပါရဂူဘဲြ႔ ) ခ်ီးျမင့္စဥ္။ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ေျပာေသာ မိန္႔ခြန္း ရုပ္သံ။


ကဗ်ာဆရာၾကီး တကၠသိုလ္ဘုန္းၾကြယ္



ကမၻာ့လက္ခုပ္သံ

ျမန္မာသာမက
ကမၻာအရပ္ရပ္က တီးလိုက္တဲ့
ျမည္ဟီးတဲ့လက္ခုပ္သံ
ေကာင္းကင္ဘ၀ဂ္ထိညံ…။

ဤလက္ခုပ္သံသည္
အမွန္တရားကိုလိုက္ အမွန္းတရားကိုႀကိဳက္
အမွန္တရားႏွင့္ေပ်ာ္ပိုက္သူကို
အင္တိုက္အားတိုက္ တီးလိုက္တဲ့လက္ခုပ္သံ…။

ဤလက္ခုပ္သံသည္
ေဒၚစု၏ျပည္သူျပည္သား လူအမ်ားေပၚ
ထားရွိတဲ့ေမတၱာ ေစတနာတရားကို
အားေပးဂုဏ္ျပဳလိုက္တဲ့လက္ခုပ္သံ…။

ဤလက္ခုပ္သံသည္
ေဒၚစု၏ၾကိဳးစားအားထုတ္မွဳ
ျပႆနာအစုစုကို အံတုႏိုင္တဲ့ဇြြဲလံု႔လ
စြန္႔လႊတ္ႏိုင္လွတဲ့ ဂုဏ္ပုဒ္ကို
ေဖၚထုတ္လိုက္တဲ့ လက္ခုပ္သံ…။

ဤလက္ခုပ္သံသည္
လူ႔အခြင့္ေရးႏွင့္ ဒီမိုကေရစီရရွိေရးကို
တေလးတစား ျငိမ္းခ်မ္းေရးနည္းမ်ားႏွင့္
အေရာက္သြားမည့္ေဒၚစုကို
အေလးျပဳလိုက္သည့္လက္ခုပ္သံ….။

အလီလီ အမယ္မယ္ အဓိပၸါယ္ၾကြယ္သည့္
၀င့္ထယ္ေသာလက္ခုပ္သံသည္
ဧကန္အဟုတ္ ျမန္မာ၏ဂုဏ္ပုဒ္ကို
ကမၻာအားေဖၚထုတ္လိုက္သည့္
လက္ခုပ္သံပါတကား…။

တကၠသိုလ္ဘုန္းၾကြယ္ (ဇြန္ ၂၀ ၂၀၁၂)

http://htwduwintinfoundation.blogspot.jp/2012/06/blog-post_21.htmlဒီလင့္မွာလည္းၾကည့္လို ့ရပါတယ္

လူထုေခါင္းေဆာင္ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္သည္ ျဗိတိန္ႏိုင္ငံ အိမ္ေရွ ့မင္းသားႏွင့္ေတြ ့ဆုံ ..





ေဒါက္တာ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ ႏွင့္အတူေတြ ့့ျမင္ေန ရတဲ့
ျဗိတိန္ ေ၀လ မင္းသား ၊ ၾကင္ယာ ေတာ္ ကမီလာ ရွာမွရွားတဲ့ ဂႏၱ၀င္ဓါတ္ပံုတစ္ခု.....။
ေဒါက္တာေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ ႏွင့္ ျဗိတိန္ အိမ္ေရွ ့မင္းသား ခ်ားလ္ ႏွင့္မိဘု၇ား ၾကင္ယာေတာ္ ကမီလာဒူခ်ယ္ Biitain,s Prince Charles and Camilla uchess တို ့21.6.2012 တြင္ေတြ ့ဆံုခဲ့ရာ အိမ္ေရွ ့မင္းသား ခ်ားလ္ မွ အထူးၾကိဳဆိုခဲ့ျပီး ျမန္မာ့အေရး ကို အားေပးခဲ့ေၾကာင္း သိရွိရပါတယ္...။