ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ကို ဘာေျပာခ်င္သလဲ..။
(မဲေဆာက္က အသံမ်ား)
(ကိုသင့္ျမတ္ ေမးျမန္းေရးသားတယ္။)
ဒီကေန႕ ၂၀၁၂ ဇြန္လ (၂)ရက္ စေနေန႕ မွာ ထိုင္းႏိုင္ငံ မဲေဆာက္ၿမဳိ႕ကို ေလယာဥ္နဲ႕ နံနက္ ၉း၃၀ မွာ ေရာက္ရွိၿပီး မယ္လ ဒုကၡသည္စခန္းကို သြားမယ္၊ ေန႕လည္ ၁း၃၀ မွာ မဲေဆာက္ကို ျပန္လည္ေရာက္ရွိၿပီး မယ္ေတာ္ေဆးခန္းကုိ ၀င္ေရာက္ကာ မြန္းလဲြ ၃း၀၀ မွာ မဲေဆာက္ေလဆိပ္ကေန ဘန္ေကာက္ကို ျပန္လည္ ထြက္ခြါ မယ္လို႕ သတင္းေတြရရွိထားခဲ့ပါတယ္။
ႏွစ္ေပါင္း ၂၀ေက်ာ္ ျပည္ပကို ပထမဆံုး ထြက္ခဲ့တဲ့ခရီးျဖစ္သလို ခရီးစဥ္ စီစဥ္သူေတြရဲ႕ ညံ့ဖ်င္းမႈေၾကာင့္ အစီအစဥ္ေတြဟာ မေရမရာ ျဖစ္ေနၿပီးအစီအစဥ္ေတြ လဲြေခ်ာ္မႈ ရွိႏိုင္ေၾကာင္းလည္း အေတာ္မ်ားမ်ားက သိရွိထားၾကေပမယ့္ လူထုခ်စ္တဲ့ လူထုေခါင္းေဆာင္ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ကို ႀကဳိဆိုႏႈတ္ဆက္မယ့္ ျမန္မာႏိုင္ငံသားေတြဟာ နံနက္ ၈ နာရီေလာက္ကတည္းက တဖဲြဖဲြ ေရာက္ရွိေစာင့္ဆိုင္းေနၾကပါတယ္။ နံနက္ ၉း၄၀ မွာ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ဟာ မဲေဆာက္ေလဆိပ္ကို ေရာက္ရွိၿပီး မယ္လ ဒုကၡသည္စခန္းကို ဦးတည္ ထြက္ခြာသြားတာျဖစ္လို႕ နံနက္ပိုင္းမွာေတာ့ ႏႈတ္ဆက္ခြင့္ တိတိပပ မရရွိခဲ့ၾကပါဘူး။
မဲေဆာက္က စက္ရံု အလုပ္ရံု အသီးသီးက အလုပ္သမားေတြဟာ သြားလာေရး တင္းၾကပ္တဲ့ မယ္လ အထိ လိုက္ပါသြားႏိုင္ျခင္း မရွိတာေၾကာင့္ မြန္းလဲြပိုင္းမွာ မဲေဆာက္ကို ျပန္ေရာက္ခ်ိန္မွာ ႏႈတ္ဆက္ႀကဳိဆုိဖို႕ အားခဲၿပီး ေနပူႀကီးထဲမွာ တက္တက္ၾကြၾကြ ေစာင့္ေမွ်ာ္ေနခဲ့ၾကပါတယ္။
တကယ္ေတာ့ ဒီေန႕ဟာ မဲေဆာက္က အလုပ္သမားေတြအတြက္ အလုပ္ပိတ္ရက္မဟုတ္ပါဘူး။ ဒါေပမယ့္ သူတို႕ခ်စ္တဲ့ သူတို႕ေလးစားတဲ့ သူတို႕ အားကိုး ယံုၾကည္တဲ့ သူတို႕ဘ၀ရဲ႕ ေမွ်ာ္လင့္ခ်က္ျဖစ္တဲ့ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ကို ခဏတာ ေတြ႕ခြင့္ရဖို႕ အလုပ္ရွင္နဲ႕ အတိုက္အခံျပဳၿပီး (တခ်ဳိ႕ဆို အငွားယာဥ္ခ မတတ္ႏိုင္လို႕ တနာရီေက်ာ္မက ေနပူႀကီးထဲမွာ လမ္းေလွ်ာက္လို႕) ႀကဳိဆိုေနၾကတာျဖစ္ပါတယ္။တခ်ဳိ႕
ဒါေပမယ့္ အစီအစဥ္ေတြ လဲြေခ်ာ္မႈေၾကာင့္လား၊ မထင္မွတ္တဲ့ ျပသနာတစံုတခုေၾကာင့္လား၊ မူလ အစီအစဥ္ေရးဆဲြစဥ္ကပဲ အစီအစဥ္မရွိခဲ့လို႕လား မသိေပမယ့္ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္တုိ႕ အဖဲြ႕ဟာ မြန္းလဲြပိုင္း မယ္လ ဒုကၡသည္စခန္းက အျပန္ ေနာက္က်ေနခဲ့ၿပီး မဲေဆာက္လူထုကို ခဏတာေလးေတာင္ ႏႈတ္ဆက္ဖို႕ မျဖစ္ႏိုင္ခဲ့ပဲ ညေန (၂)နာရီမခဲြခင္မွာပဲ မဲေဆာက္ေလဆိပ္ကေန ဘန္ေကာက္ကို ျပန္လည္ထြက္ခြာသြားပါေတာ့တယ္။
ဒါေၾကာင့္ တေနကုန္တေနခမ္း ေနပူႀကီးထဲ ေစာင့္ႀကဳိေနၾကသူေတြကို
(၁)ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ကို ဘာေၾကာင့္ လာေရာက္ႀကဳိဆိုတာလဲ။ (၂)ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္နဲ႕ေတြ႕
ေက်ာ္ကို ေမးျမန္းခဲ့ပါတယ္။ သူတို႕ ေျဖၾကားခ်က္ေတြထဲမွာ အမ်ားစုကေတာ့ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ကို ေလးစား ၾကည္ညဳိလို႕၊ ကိုယ့္လူထုေခါင္းေဆာင္ကို အားေပးႀကဳိဆုိခ်င္လုိ႕၊ ခ်စ္ခင္ႏွစ္သက္လို႕၊ ျမင္ဖူးခ်င္လို႕ စသျဖင့္ ေျဖၾကားသူ အမ်ားစု ျဖစ္ပါတယ္။ နံပါတ္ (၂) ေမးခြန္းအေပၚ ေျဖၾကားခ်က္ေတြထဲက ထူးျခား စိတ္၀င္စားဖြယ္ ေျပာၾကားခ်က္ေတြကို ေဖၚျပေပးလိုပါတယ္။
(၁)မေအးေအး ။ ။ မဲေဆာက္မွာ အလုပ္လုပ္ေနတာ ၃ ႏွစ္ရွိပါၿပီ။ လစာကို ထိုင္းအစိုးရသတ္မွတ္ သလို တေန႕ ဘတ္ ၃၀၀ ဆိုတာ တခါမွ မရဘူးပါဘူး။ တျခားသူေတြလည္း မဲေဆာက္မွာ ရတယ္လို႕ မၾကားဖူးပါဘူး။ ရသင့္ရထိုက္တဲ့ လစာကို မွန္မွန္ရခ်င္ပါတယ္။ ကူညီေျပာၾကားေပးပါ။
(၂)ကိုေအာင္စိုး။ ။က်ေနာ္က တပ္မဟာ စက္ရံုကပါ။ လြန္ခဲ့တဲ့ ရက္ပိုင္းကပဲ က်ေနာ္တို႕ စက္ရံုက အလုပ္သမား ၅ ဦး ညဖက္ အလုပ္ကေန ထမင္းစားသြားေတာ့ လမ္းမွာ ကားတိုက္ခံရတာ ၂ ဦး ေသဆံုးသြားပါတယ္။ က်န္သူေတြလည္း ဒဏ္ရာအျပင္းအထန္ ရၾကပါတယ္။ တရားခံကိုေတာ့ ဖမ္းမမိပါဘူး။ ေသဆံုးသူအတြက္ ဘာအကူအညီမွ ဘယ္သူ႕ဆီကမွ မရေသးပါဘူး။ အမႈဖြင့္ဖို႕လည္း က်ေနာ္တို႕ မလုပ္တတ္ ပါဘူး။ ဒီလို ျပသနာေတြလည္း မၾကာခဏ ျဖစ္ခဲ့ရ၊ ခံခဲ့ရပါတယ္။ ဒီလို ျပသနာမ်ဳိးေတြ မျဖစ္ရေအာင္ တတ္ႏိုင္မယ္ဆိုရင္ အေမ့အေနနဲ႕ ကူညီေပးဖို႕ ေျပာခ်င္ပါတယ္။
(၃)ကိုျမႀကီး။ ။က်ေနာ္လည္း တပ္မဟာ စက္ရံုကပါ။ ခုနက်ေနာ့္သူငယ္ခ်င္းေျပာသလို ျပသနာ ေတြ ျဖစ္လာရင္ ဘယ္ကို အကူအညီေတာင္းရမယ္ဆိုတာ မသိပါဘူး။ အားကိုးေလာက္တဲ့ အလုပ္သမားေတြကို မွန္မွန္ကန္ကန္နဲ႕ ျမန္ျမန္ဆန္ဆန္ကူညီေပးတဲ့ အဖဲြ႕မ်ဳိး လိုခ်င္ပါတယ္။ ေသရင္ အသုဘခ်ဖို႕ နာေရးကူညီမႈ အသင္းေတာ့ရွိပါတယ္။ က်ေနာ္ဆိုလိုတာက အေလာင္းေျမက်ဖို႕အတြက္ တခုတည္း ေျပာတာ မဟုတ္ပါဘူး။ အလုပ္သမားေတြ မတရားခံစားေနရတာကို ကူညီေပးမယ့္ အာဏာပိုင္အဖဲြ႕၊ ဒါမွမဟုတ္ အလုပ္သမားေတြ အခ်င္းခ်င္း ယံုၾကည္ရတဲ့ အဖဲြ႕ကို ဆိုလိုတာပါ။
(၄)မမိေမာ္။ ။က်မ မဲေဆာက္မွာ အလုပ္လာလုပ္တာ ၅ ႏွစ္ေက်ာ္ပါၿပီ။ တရား၀င္ အလုပ္သမား လက္မွတ္ အလုပ္လုပ္ခြင့္လက္မွတ္နဲ႕ပဲ ေနထိုင္ခဲ့ပါတယ္။ အရင္က အဲဒီလို တရား၀င္ျဖစ္ဖို႕ လက္မွတ္ခ ဘတ္ ၃၀၀၀ ေက်ာ္ပဲ က်ပါတယ္။ အခု စနစ္သစ္ေျပာင္းလိုက္ေတာ့ အားလံုးေပါင္း ဘတ္ ၁၅၀၀၀ ေလာက္ က်ပါတယ္။ ဒီေငြကို ျပန္ရဖို႕ က်မတို႕လုပ္အားခနဲ႕ ၆ လေလာက္ စုတာေတာင္ မရပါဘူး။ စနစ္သစ္ေျပာင္းမွ ပိုၿပီး အခက္အခဲ ျဖစ္ေနပါတယ္။ အေမကို အားကိုးပါတယ္။ လူႀကီးေတြကို ေျပာျပ ကူညီေပးပါရွင့္။ အေမစု က်န္းမာေရးဂရုစိုက္ပါ။ လံုၿခံဳေရးဂရုစိုက္ပါ။ အေမက်န္းမာပါေစလို႕ အၿမဲတမ္း ဆုေတာင္းေပးပါတယ္။
(၅)ဦးညီညီ။ ။က်ေနာ္က မဲေဆာက္ေစ်းထဲမွာ ေစ်းေရာင္းပါတယ္။ ဒီႏွစ္မွာ့ အလုပ္သမား လက္မွတ္ေတြ ပတ္စ္ပို႕ေတြ လုပ္လိုက္ေတာ့ ေငြေတြ ၁၆၀၀၀ ေလာက္ကုန္ပါတယ္။ က်ေနာ္တို႕လို ကိုယ္ပိုင္အလုပ္ လုပ္တဲ့သူေတြ အေနနဲ႕ မေထာင္းသာေပမယ့္ အလုပ္သမားေတြမွာ ေတာ္ေတာ္၀န္ပိတယ္ေလ။ တခ်ဳိ႕ဆို အခုတေလာ ေငြကုန္မ်ားလို႕ ေစ်းေတာင္ မွန္မွန္ ၀ယ္မစားႏိုင္ေအာင္ ျဖစ္ေနတာ ေတြ႕ရလို႕ ကိုယ့္လူမ်ဳိးအတြက္ အရမ္းစိတ္မေကာင္းျဖစ္ရတယ္ဗ်ာ။ ဆိုေတာ့ ပိုေကာင္းေအာင္ လူႀကီးေတြက စီမံေပမယ့္ အခုလို အလဲြအေခ်ာ္ျဖစ္ေနတာေတြကို အေမစု အေနနဲ႕ သက္ဆိုင္ရာ ထိုင္း၊ ျမန္မာ အလုပ္သမားဌာနေတြနဲ႕ ေဆြးေႏြးျပင္ဆင္ေပးဖို႕ ေျပာေပးေစလိုပါတယ္။ အေမ က်န္းမာပါေစ။
(၆)ကုိမိုးႀကီး။ ။က်ေနာ္က မယ္ပ စက္ရံုကပါ။ပတ္စ္ပို႕ေတြ လုပ္ရေတာ့ ပဲြစားေတြကလည္း ေျခခ်င္းလိမ္လို႕။ အလိမ္အညာ ခံရတာေတြလည္း ၾကားရေတာ့ ဘယ္သူက အမွန္၊ ဘယ္သူက အႀကံအဖန္လည္း မသိ။ ကုန္လိုက္တဲ့ေငြကလည္း မနည္းဘူး။ ဒီေငြေတြက ထိုင္းအစိုးရကို ေပးရတာလား။ ေပးမယ္။ ျမန္မာအစိုးရကို ေပးရတာလား။ ေပးမယ္။ ဒါမွမဟုတ္ပဲ ပဲြစားကို ေပးေနရတာ၊ ပဲြစားေၾကာင့္ အကုန္မ်ားေနတာဆိုရင္ေတာ့ မျဖစ္သင့္ဘူးေလ..။ အဲဒါေလး အေမစုကို ေျပာခ်င္တာ..။
(၇)မထက္ထက္။ ။က်မလည္း အလုပ္သမားပါ။ အခက္အခဲေတြရွိတာမွန္ေပမယ့္ က်မတို႕ထက္ ျပည္တြင္းက အလုပ္သမားေတြ အခက္အခဲပိုျဖစ္ေနတာ ၾကားေနရပါတယ္။ သူတို႕ကို ကူညီခ်င္ပါတယ္။ ဘယ္လို ကူညီရမယ္ဆိုတာ အေမ့ကို ေျပာၾကားေပးပါ။ အေမ့အေနနဲ႕လည္း က်မတို႕ကို ကူညီဖို႕ထက္ ျပည္တြင္းက က်မတို႕ထက္ ပိုၿပီး ဒုကၡေရာက္ေနတဲ့ အလုပ္သမားေတြကို ပိုၿပီးကူညီေပးဖို႕ ေျပာခ်င္ပါတယ္ရွင့္။ အေမ က်န္းမာ ပါေစ။
(၈)ဦးစိန္ျမင့္။ ။က်ေနာ္လည္း အလုပ္သမားအေရး ေဆာင္ရြက္ေနသူပါ။ ဒါေပမယ့္ က်ေနာ္တို႕ ေတြဟာ ေစတနာ့၀န္ထမ္း ေတြ ဆုိေတာ့ ထိထိေရာက္ေရာက္ မေဆာင္ရြက္ႏိုင္ဘူး။ အလုပ္သမားအခြင့္အေရးကို အသိပညာေပးႏိုင္ေပမယ့္ အလုပ္သမား အခက္အခဲကို ထိထိေရာက္ေရာက္ မေဆာင္ရြက္ႏိုင္ဘူးေပါ့ဗ်ာ။ ႏိုင္ငံျခား သားေတြ အကူအညီနဲ႕ ေပါင္းစား ရိုက္စား အဖဲြ႕ေတြလို႕ အလုပ္သမားေတြ အထင္ေရာက္ေနတာေတြကို အားမရ ျဖစ္ေနပါတယ္။ ဘယ္လို ေဆာင္ရြက္သင့္တယ္၊ အာဏာပိုင္ေတြနဲ႕ ဘယ္လို ပူးေပါင္းေဆာင္ရြက္သင့္တယ္။ အာဏာပိုင္ေတြဖက္က ဘယ္လို ကူညီသင့္၊ စိစစ္သင့္တယ္ဆိုတာဆို ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ကို ေမးျမန္းခ်င္ပါတယ္။
(၉)ကိုေအာင္မ်ဳိး။ ။အန္တီစုက အခုဆို က်ေနာ္တို႕ ေစာင့္ေနေပမယ့္ ႏႈတ္ဆက္ခြင့္မရလိုက္ဘူးဗ်ာ။ က်ေနာ္တို႕ထက္ ဒုကၡသည္စခန္းကို သြားေတြ႕တာ၊ ဒုကၡသည္ေတြကို ျပစ္မထားတာ သိရလို႕ နားလည္ပါတယ္။ ေက်းဇူးလည္း တင္ပါတယ္။ ဒါေပမယ့္ ပြင့္ပြင့္လင္းလင္းေျပာမယ္ဗ်ာ..
(၁၀)မခ်ဳိျမင့္။ ။အေမရွင့္။ က်မဟာ ေက်ာင္းဆရာမ တဦးပါ။ က်မတို႕ဟာ သူမ်ားႏိုင္ငံမွာ မ်က္ႏွာငယ္ငယ္နဲ႕ မိသားစု စား၀တ္ေနေရး အတြက္ ရုန္ကန္ေနရေပမယ့္ ကိုယ့္ျမန္မာျပည္လုိ မေပ်ာ္ပါဘူး။ တိုင္းျပည္ကို ျပန္လာၿပီး ေအးေအးခ်မ္းခ်မ္းနဲ႕ ေနခ်င္ပါၿပီ။ ဒါေပမယ့္ အခုအခ်ိန္မွာ သူမ်ားလူမ်ဳိးဆီမွာ မ်က္ႏွာငယ္ငယ္နဲ႕ အလုပ္လုပ္ေနရသလို ေနာင္တခ်ိန္ ကုိယ့္တိုင္းျပည္ျပန္ေရာက္ရင္
ကိုသူရိန္ထက္ေပးပို ့ပါတယ္...။
