ပညာတတ္ပုဂၢိဳလ္ေတြနဲ႔ ဖြဲ႔စည္းထားတဲ့ ေက်ာင္းအုပ္ခ်ဳပ္ေရး အဖြဲ႔ (ဘယ္လိုနာမည္တပ္ထားသလဲ မသိပါ) ေတြက အခုလိုမ်ဳိး တင္းၾကပ္ခ်ဳပ္ခ်ယ္ ကန္႔သတ္ေနတာကိုက ေက်ာင္းသားသမဂၢေတြ ဖြဲ႔စည္းဖို႔ အရွိန္ပိုေကာင္းလာေစပါတယ္။
တကၠသိုလ္ ေကာလိပ္ေတြမွာ တက္ေရာက္ပညာသင္ၾကားသူေတြဟာ လူငယ္ေတြပဲ ျဖစ္ၾကလို႔ လူငယ္တို႔ရဲ႕ တစိုက္မတ္မတ္ အားမာန္ တက္ႂကြမႈနဲ႔ ေမွ်ာ္လင့္ႀကီးမားမႈကို ေလးေလးစားစား အသိအမွတ္ျပဳၿပီး ဆက္ဆံရမွာ ျဖစ္ပါတယ္။
ပညာတတ္ပုဂၢိဳလ္ႀကီးမ်ား ဒီအခ်က္ကို အေလးအနက္ ထားႏိုင္ရင္ ျပႆနာေတြ မရွိသေလာက္ကို ျဖစ္ေအာင္ စီမံ အုပ္ခ်ဳပ္ ထိန္းေက်ာင္းေပးႏိုင္မွာ ျဖစ္ပါတယ္။ ပညာေရးဝန္ႀကီးဌာနနဲ႔ အစိုးရကလည္း ဒီအခ်က္ကို သေဘာေပါက္ထားသင့္ပါတယ္။
ေခတ္စနစ္နဲ႔အညီ တိုင္းျပည္က လိုက္ေလ်ာညီေထြစြာ ေျပာင္းလဲလာတာကို ခြင့္ျပဳရပါမယ္။ ေျပာင္းလဲမႈကို ဟန္႔တားပိတ္ဆို႔ရင္ တည္ၿငိမ္စြာ ဖြံ႔ၿဖိဳးတိုးတက္ႏိုင္မွာ မဟုတ္ပါဘူး။ သိပ္မခက္ခဲတဲ့ ကိစၥေတြကို ေရးႀကီးခြင္က်ယ္ မလုပ္ေစခ်င္ပါ။
lwin aung soe
No comments:
Post a Comment