ဗိုလ္ခ်ဳပ္မိခင္

                                              

ပုခက္လႊဲေသာ လက္သည္ ကမၻာကို အုပ္စိုးသည္ ဟူေသာ သိုးေဆာင္း စကားပံုတခုရွိေလသည္။ ၎စကားပံု၏ အဓိပၸါယ္မွာ ေက်းဇူးရွင္ အမိေကာင္းမ်ား၏ ျပဳစုပ်ိဳးေထာင္ ေပးျခင္းခံရေသာ သူတိုင္း ကမၻာေက်ာ္ ပုဂၢိဳလ္ၾကီးမ်ား ျဖစ္နိင္သည္ဟု ဆိုလိုျခင္းပင္ ျဖစ္သည္။ ျမန္မာနိင္ငံ၏ ဘခင္ၾကီးျဖစ္သူ (၀ါ) ျမန္မာနိင္ငံ၏ ဗိသုကာ ဆရာၾကီးျဖစ္သူ အာဇာနည္ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေအာင္ဆန္းမွာလည္း အေမစုတည္းဟူေသာ ေက်းဇူးရွင္ မိခင္ၾကီး၏ ျပဳစုပ်ိဳးေထာင္ေပးမွဳေၾကာင့္ ကမၻာေက်ာ္ေခါင္းေဆာင္ ၾကီးတဦး ျဖစ္လာသည္ဟု ယူဆက မွားမည္မဟုတ္ေပ။ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ ၏ အထုပၸတၱိကို ေရးသားရာ၌ ဗိုလ္ခ်ဳပ္၏ မိခင္ အေမစု၏ အထုပၸတၱိ ပါရွိမွသာ ျပည့္စံုသည္ဟု ဆိုရေပမည္။ ထို႕ေၾကာင့္ပင္ အေမစု၏ အထုပၸတၱိကို တတ္နိင္သမွ် ရွာေဖြ စုေဆာင္း၍ ျမ၀တီမွ တင္ဆက္ရပါေၾကာင္း။

ဗိုလ္ခ်ဳပ္၏ ဇာတိဂုဏ္ ေဆာင္းပါးတြင္ အေမစု၏ မ်ိဳးရိုးႏွင့္ တကြ အစဥ္အဆက္မ်ားကို အက်ယ္တ၀င့္ ရွင္းလင္း ေဖၚျပ ေရးသားျပီး ျဖစ္သျဖင့္ ယခုေဆာင္းပါးတြင္ ထပ္မံေဖာ္ျပရန္ မလိုေတာ့ရကား အေမစု၏ ဘ၀ျဖစ္စဥ္ ကိုသာ အေသးစိ္တ္ေရးသား ေဖၚျပပါအံ။ေခါင္းေဆာင္ၾကီး ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေအာင္ဆန္း၏ ေက်းဇူးရွင္ မိခင္ၾကီး အေမစုမွာ ၁၂၃၉ ခု၊ ကဆုန္လဆန္း ၁၀ရက္ ၊တနဂၤေႏြ ည ၂ ခ်က္တီး အခ်ိန္တြင္ မေကြးခရိုင္ နတ္ေမာက္ျမိဳ႕ မင္း၀ိုင္း ရွိ အလြန္ခံ့ညားကာ မင္းဟန္ ရွိလွသည့္ အိမ္ၾကီး၍ ဘုန္းၾကီးဘ-ဦးျမေအး၊ ဘုန္းၾကီး အေမေဒၚသူဇာ တို႕မွ ဖြားျမင္ေသာ သမီးထူး၊ သမီးျမတ္ျဖစ္ေလသည္။ အေမစု၏ စိတ္ေနသေဘာထား ႏွင့္ ဘ၀ပါရမီ မည္မွ်ရင့္သန္သည္ကို ေအာက္တြင္ ကူးေရးေဖာ္ျပပါသည္။

            အဆိုပါ ဦးျမတ္ေအး၊ ေဒၚသူဇာတို႕မွ ေပါက္ဖြား ေသာ သားသမီးမ်ားအနက္ အေမစုမွာ အၾကီးဆံုးသမီး ျဖစ္ေလသည္။ အေမစု၏ ေအာက္တြင္ ေမာင္သံုးေယာက္၊ ညီမသံုးေယာက္ ရွိသည္။ အေမစု၏ ေမာင္မ်ားမွာ ဦးဖိုးသင္၊ ဦးေငြဒိုင္၊ ဦးေငြဆိုင္တို႕ ျဖစ္၍ ညီမ မ်ားမွာ ေဒၚယု၊ ေဒၚပု၊ ေဒၚခင္ေမ တို႕ ျဖစ္သည္။ အဆိုပါ ေမြးခ်င္းခုနွစ္ဦးအနက္ ယခုအခ်ိန္တြင္ ဦးေငြဒိုင္ေခၚ နတ္ေမာက္ျမိဳ႕ သိမ္ေတာ္ေက်ာင္း ဘုန္းေတာ္ႀကီးဦးေဃာသိတ မွ တပါး အားလံုး ကြယ္လြန္ အနိစၥေရာက္ၾကေလျပီ။ ။

အေမစုမွာ မေအတူ သမီးျဖစ္၍ မ်က္နွာေသးသြယ္သည္။ အသားညိဳ၍ အရပ္မွာ မနိမ့္မျမင့္ျဖစ္သည္။ အရြယ္ၾကီး ေသာ္လည္း ရုပ္ရည္မွာ အျခားေသာ ေမြးခ်င္းေပါက္ေဖၚမ်ားထက္ ပိုမို၍ အရြယ္တင္သည္။ ကိုယ္အဂၤါ အေနအထားမွာ မနိမ့္မျမင့္ မ၀လြန္း မပိန္လြန္း ၾကည့္၍ ေကာင္းလွသည္။ စကားနည္းသည္ ။မ်က္နွာမွာ က်က္သေရရွိ၍ ခံညားလွသည္။ အေမစုသည္ အမအၾကီးဆံုးျဖစ္သည့္ျပင္ လူၾကီး၏ ဂုဏ္သိကၡာ သမာဓိႏွင့္ ျပည့္စံုရကား ေမြးခ်င္းေပါက္ေဖၚအားလံုးက ‘အမၾကီး ဟု ေခၚၾကသည္။ အျခားသူမ်ားကလည္း ႏွုတ္ေယာင္လိုက္ကာ  အမၾကီးဟု ပင္ ေခၚၾက သည္။ အေမစုသည္ ငယ္စဥ္ကပင္ေကာင္းမြန္ေသာ အဖိုးတန္ အရာမ်ားကိုသာ ႏွစ္သက္ခဲ့သည္။ မဲတကြက္၊ရွန္နီတကြက္ ရက္ထားေသာ ကြက္ႏုပ္ထဘီမ်ားကို ၀တ္ေလ့ရွိသည္။ အက်ၤ ီမွာ ေရွးအမယ္ၾကီးမ်ား ၀တ္ဆင္သည့္ အက်ၤ ီ မ်ိဳးကို ၀တ္ေလ့ရွိသည္။ အစားအေသာက္တြင္ အထူးသျဖင့္ ဂ်ိဳးသားကို အလြန္ႏွစ္သက္၍ လက္ဖက္ကို အျမဲစားေလ့ရွိသည္။

        အေမစု၏ စိတ္ေနသေဘာထားမွာ အမ်ိဳးသမီးေလာကတြင္ စံနမူနာ ထားေလာက္ေပသည္။ ရိုးရိုးက်င့္ ၊ျမင့္ျမင္ၾကံ ၊ မွန္မွန္ေျပာ ၊ေစာေစာထ ဆိုေသာ စကားပံုသည္ အေမစုအတြက္ ရည္ရြယ္၍ ထားခဲ့ေပသေလာဟု ယူဆမိသည္။ အေမစု၏ တည္ၾကည္ေသာမ်က္နွာ ၊ခံ့ညားေသာ အ၀တ္၊ ရိုးသားေသာ အစား၊ သစၥာ ရွိေသာ စိတ္ထား ၊ၾကံ့ခိုင္ေသာဇြဲ၊ ဘြင္းဘြင္းႏွင့္ ရွင္းရွင္းေျပာတတ္ေသာ ႏွုတ္ ၊ၾကီးမားေသာ လံု႕လ၀ီရိယတို႕သည္ အေမစု၏ ဂုဏ္အဂၤါရပ္မ်ားပင္ျဖစ္ေလသည္။

အေမစုမွာ ငယ္စဥ္ကပင္ မဟုတ္မခံ၊ ဇာတ္ဇာတ္ၾကဲ စိတ္မ်ိဳး ရွိသည္။ တခါတရံ အေတာင္ ႏွစ္ဆယ္၀တ္ မင္းေယာက်္ားမ်ား ထက္ပင္ စိတ္ပိုမို ထက္ျမက္စူးရွသည္ကို ေတြ႕ရသည္။ သို႕ ေသာ္ မ်ိဳးရိုး ဇာတိ ေကာင္းသေလာက္ ဥစၥာပစၥည္း ၾကြယ္၀သေလာက္ ၊ ေလာကီ ဂုဏ္ မ်ိဳးစံုႏွင့္ ျပည့္စံုသေလာက္ ၊ စိတ္သေဘာထား ျပည့္၀ႏွင့္ လည္း ျပည့္စံုေပသည္။ ဇာတိေၾကာင့္ ဂုဏ္တက္ျခင္း ၊ ဥစၥာေၾကာင့္ ဂုဏ္တက္ျခင္း ၊သားသမီး ေၾကာင့္ ဂုဏ္တက္ျခင္း စေသာ သူေတာ္ေကာင္းတို႕ မနွစ္သက္သည့္ မာနမ်ိဳး လံုး၀မရွိေခ်။ ရိုးရိုးေန ရိုးရိုးစား ရိုးရိုးသြားကာ လူတိုင္းႏွင့္ အဆင္ေျပေအာင္ ဆက္ဆံေပါင္းသင္းေနထို္င္ေလသည္။ ဗိုလ္ခ်ဳပ္၏ ရိုးသားမွဳမ်ားသည္ အေမစုထံမွ ရရွိေသာ အေမြတခု ပင္ ျဖစ္သည္။မိန္းမတို႕ ဣေျႏၵ ေရႊေပးလို႕မရ ဟူေသာ စကားပံု အရ အေမစု၏ တည္ၾကည္ေသာ ဣေျႏၵ မွာ တုျပိဳင္သူ မရွိေလာက္ေအာင္ တည္ၾကည္လွေပသည္။ ငယ္စဥ္ အခ်ိန္က စ၍ အနိစၥေရာက္သည့္ အခ်ိန္အထိ စိတ္တြင္ မည္မွ် ေပ်ာ္ရႊင္ ေသာ္လည္း ဟက္ဟက္ပက္ပက္ အသံ က်ယ္စြာျဖင့္ ရယ္ေမာျခင္းကို တၾကိမ္တခါမွ် မေတြ႕မျမင္ခဲ့ရဘူးေပ။ အလြန္သေဘာက်ေသာ အခါတြင္ ျပံဳးရံုသာ ျပဳံးတတ္ေလသည္။ အေမစု၏ ဤမွ်ၾကီး ေသာ ကာယိ ဣေျႏၵ ေၾကာင့္ အဓိပတိ ေယာက်္ားမ်ား ပင္ ရိုေသကိုင္းရွိုင္း ၾကေလသည္။

အေမစုသည္ အ၀တ္၌  ၊ အစား၌ ၎၊ အေန၌ ၎ ၊ေလာကီ ပကာသန တရားမ်ားက မည္မွ်ပင္ ထိုးဆြ ေပးေနေသာ္လည္း က်ဴးလြန္ျခင္း မရွိ၊ ပကာသန တရားကို စြန္႕ပယ္ကာ စည္းစံနစ္ က်က် ေနထိုင္တတ္ေလသည္။ အထူးသျဖင့္ ျမတ္စြာ ဘုရား ေဟာၾကားေသာ သမၸဒါတရား ေလးပါးႏွင့္ ျပည့္စံုေလသည္။ မည္သည့္ ကိစၥ၌မဆို မွ်တေသာ တရားရွိ၍ မဟုတ္မမွန္ မေျပာတတ္၊ ပရိယာယ္ မလုပ္တတ္၊ မာယာ မသံုးတတ္၊ တရားမွ်တစြာ ေ၀ဖန္ ပိုင္းျခား ေျဖျဖန္ ေပးတတ္မွဳေၾကာင့္ အလြန္ၾကီးမား မ်ားျပားလွေသာ ေဆြမ်ိဳးထုၾကီး၏ အလယ္တြင္ ခံုသမာဓိတရားသူၾကီးသဖြယ္ အသိအမွတ္ျပဳျခင္း ခံရေလသည္။ အေမစု၏ ေဆြမ်ိဳး တဦးနွင့္ တဦး မသင့္မတင့္ အရွုပ္အရွင္း ျဖစ္လာေသာအခါ အေမစုထံ လာေရာက္တိုင္ၾကား၍ အေမစု၏ သဘာ၀က်က် ဆံုးျဖတ္ေပးမွဳကို ရိုေသက်ိဳးႏြံစြာ လိုက္နာတတ္ေလသည္။

         အေမစုမွာ ဗိုင္းေကာင္းေက်ာက္ဖိ ဆိုေသာ စကားကဲ့သုိ႕ မိေကာင္းဖခင္ သားသမီး မွန္သည့္ အတိုင္း အဘဦးျမတ္ေအး အမိေဒၚသူဇာတို႕၏ ဆံုးမကြပ္ညွပ္ျခင္းကို ေကာင္းစြာခံယူခဲ့ရသည္။ ထို႕ေၾကာင့္ပင္ ၁၁ ႏွစ္သမီးအရြယ္၌ ျမန္မာ အမ်ိဳးသမီးတုိ႕ တတ္ေျမာက္အပ္ေသာ ရကၠန္းခတ္ျခင္းအတတ္ကို သူမတူေအာင္ပင္ တတ္ေျမာက္ခဲ့ေလသည္။ ငယ္စဥ္ကပင္ အဆင္မ်ားကို တမ်ိဳးထြင္ခါ ရက္လုပ္နိင္သျဖင့္ အေမစု၏ လက္ျဖစ္အထည္ကို လူတိုင္းကပင္ ၀တ္လိုၾကသည္။ ၎အျပင္ ရကၠန္းအတတ္ျဖင့္ ပင္ မေက်နပ္ပဲ စက္ခ်ဳပ္ အတတ္ကို သင္ျပန္ရာ အံၾသဖြယ္ရာ ေကာင္းေလာက္ေအာင္ပင္ တတ္ေျမာက္ေလသည္။အေမစုအတြက္ ကံဆိုးေသာ အခ်က္တစ္ခ်က္မွာ အေမစုတို႕ေခတ္က အမ်ိဳးသမီးမ်ားစာသင္ၾကားရေသာ အေလ့အထ နည္းပါးခဲ့ျခင္းေၾကာင့္ စာေရး ၊ စာဖတ္ကိုပင္ မတတ္ေျမာက္ ခဲ့ရျခင္းျဖစ္ေလသည္။ သို႕ေသာ္ ဘ၀ပါရမီ ရင့္သန္သူ ျဖစ္သည့္အတိုင္း အခ်ိဳ႕ေနရာတြင္ စာတတ္ေသာ ေယာက်္ားမ်ားထက္ အေျပာအဆို အလုပ္အကိုင္မွ စ၍ ပိုမိုစူးရွ ထက္ျမက္ လွေလသည္။ ေခတ္စာေပကိုသာ တတ္ေျမာက္ပါက ယခုထက္ပင္ ပိုမိုအဆင့္အတန္းျမင့္၍ ကမၻာေက်ာ္ အမ်ိဳးသမီးတစ္ဦး ျဖစ္လာနိင္လိမ့္မည္ဟု ယူဆမိသည္။ အေမစု၏ မွတ္ဥာဏ္မွာ လူအမ်ား၏ လက္ဖ်ားခါ ခ်ီးက်ဳးျခင္းခံရေလာက္ေအာင္ ေကာင္းလွေပသည္။ လူေပါင္းမ်ားစြာ အား ေငြေပးေခ်ျပီးေနာက္ မည္သည့္အခ်ိန္အခါမဆို မည္သူ႕အား ေငြမည္မွ် မည္သည့္ေနရာတြင္ ေပးခဲ့သည္ဟု တိက်စြာ ျပန္ေျပာနိင္ေလသည္။

အေမစု၏ မိဘမ်ားသည္ ေရွးလူၾကီးမ်ား ျဖစ္သည့္အတိုင္း သမီးကညာ အခါမလင့္ေစႏွင့္ ဆိုေသာ စကားပံုအရ အေမစုအား အသက္၁၉ ႏွစ္ ျပည့္ေသာ အခ်ိန္တြင္ နတ္ေမာက္ျမိဳ႕ အေနာက္ပိုင္းရွိ ေတာင္သူၾကီး ဦးေဒကိုး၏ တဦးတည္းေသာ သား ဦးဖာနွင့္ ထိမ္းျမားေပးေလသည္။ မိဘႏွစ္ပါး သေဘာတူ၍သာ အေၾကာင္းပါၾကရေသာ္လည္း လက္မထပ္မီ အခ်ိန္က အေမစုမွာ ဦးဖာအား တၾကိမ္တခါမွ် မေတြ႕မျမင္ခဲ့ရေခ်။ ထိမ္းျမား၍ အေၾကာင္းပါေသာ အခ်ိန္က်မွသာ ဦးဖာတြင္ ေက်ာက္ေပါက္မာမ်ား ပါသည္ကို သိေလ သည္။ “ေမာင္ဖာမွာ ေက်ာက္ေပါက္မာပါမွန္း အိမ္ေထာင္က်မွ သိရတယ္ကြယ္”ဟု တခါတရံရယ္စရာ ေမာစရာေျပာတတ္ေလသည္။

ထိုကဲ့သို႕ ေတာင္သူ ဆင္းရဲသား ဦးဖာႏွင့္ အေၾကာင္းပါျပီးေနာက္ ဦးဖာမွာ တဦးတည္းေသာသားျဖစ္သျဖင့္ ကိုယ္ခြဲမရွိရကား ဦးဖာ၏ မိဘမ်ား အိမ္သို႕ လိုက္ပါ ေနထိုင္ရရွာေလသည္။ ထိုသို႕ေယာကၡမ အိမ္တြင္ ေနထိုင္စဥ္ ၁၂၅၉ -ခုႏွစ္ တြင္ သမီးအၾကီးဆံုးမခင္ညြန္႕ကိုဖြားျမင္သည္။၎ေနာက္ ၁၂၆၀- ျပည့္ႏွစ္တြင္ ဒုတိယ သမီး မ၀က္ကို ဖြားျမင္သည္။ ၁၂၆၃ ခုနွစ္တြင္ ၀န္ၾကီးဦးဘ၀င္းကို ဖြားျမင္သည္။ ၎ေနာက္ သားသမီးႏွစ္ေယာက္ ဖြားျမင္ေသာ္လည္း ငယ္စဥ္ကပင္ အဖတ္မတင္ပဲ ပ်က္စီးခဲ့သည္။ ၎ အခ်ိန္တြင္ အေမစုသည္ ေယာကၡမအိမ္တြင္လည္း မေန၊ မိဘအိမ္တြင္လည္း မေန၊ မင္း၀ုိင္းၾကီး အတြင္းတြင္ သီးသန္႕အိမ္တေဆာင္ ေတာက္၍ စတင္ေနထိုင္ခဲ့ေလသည္။၁၂၆၇- ခုနွစ္တြင္ ဒုတိယသားျဖစ္ေသာ  ဦးေနေအာင္ကို ေမြးဖြားလာသည္။ ၎အခ်ိန္တြင္ အေမစု၏ တိုက္တြန္းခ်က္ အရ ဦးဖာမွာ ေတာင္သူဆင္းရဲသားဘ၀ကိုစြန္႕လႊတ္၍ ေပ်ာ္ဘြယ္ျမိဳ႕တြင္ ဥပေဒပညာမ်ားကို သြားေရာက္ သင္ၾကားသည္။ ၎ေနာက္ တတိယတန္း အမိန္႕ေတာ္ရ စာေမးပြဲကို ၀င္ေရာက္ ေျဖဆိုရာ ႏွစ္ခ်င္း ပင္ ေအာင္ျမင္ခဲ့ေလသည္။ ထိုအခ်ိန္မွ စ၍ ရိုးရိုးမယ္စုဘ၀ မွ အမိန္႕ေတာ္ရ ကေတာ္ ေဒၚစုဘ၀သို႕ မေျမွာ္လင့္ဘဲႏွင့္ ေရာက္ရွိလာေလသည္။ ၎ေနာက္ ၁၂၇၃ ခုနွစ္တြင္ ဦးေအာင္သန္း အား ေမြးဖြား၍၊ ၁၂၇၆ ခုနွစ္တြင္ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ဦးေအာင္ဆန္း အား ေနာက္ ဆံုး ေမြးဖြားေလသည္။ ထို႕ေၾကာင့္ အေမစုတြင္ အဖတ္တင္ေသာ သားသမီးၾကီးေပါင္း ၆ ဦးတိတိ ရွိခဲ့ေလသည္။

            အေမစုမွာ အိမ္ေထာင္က်စ အခ်ိန္ကစ၍ ဦးေနေအာင္ ေမြးသည့္ အခ်ိန္ထိ ဆင္းရဲပင္ပန္းစြာ လုပ္ကိုင္ခဲ့ရေလသည္။ အိမ္သား ဦးဖာမွာ ငယ္စဥ္က ျမင္းစီး အလြန္ ၀ါသနာပါ၍ ထိုအခ်ိန္က နတ္ေမာက္တြင္ အလြန္ေခတ္စားခဲ့ေသာ ျမင္းျပိဳင္ပြဲမ်ားတြင္ ၀င္ေရာက္ ယွဥ္ျပိဳင္ စီးေနျခင္းျဖင့္ အခ်ိန္ျဖဳန္းခဲ့ေလသည္။ အေမစု တဦးတည္းကသာ အိမ္ေထာင္ကို ထိန္းခ်ဳပ္၍ ေကၽြးေမြးျပဳစုခဲ့ရေလသည္။ အေမစုမွာ ဇာတိေသြးပါသူ ျဖစ္သည့္အတိုင္း ယုတ္ညံ့သိမ္ဖ်င္းေသာ အလုပ္မ်ားကို  ေရွာင္ရွား၍ လက္ျဖင့္ရင္းႏွီးရေသာ ရကၠန္းရက္ျခင္း၊ ေတာင္သူလုပ္ျခင္း ၊ေခၽြတာသံုးစြဲျခင္းျဖင့္ သားသမီးမ်ားအား လူလားေျမာက္ေအာင္ ေကၽြးေမြးျပဳစုႏုိင္ခဲ့ေလသည္။

အေမစုသည္ ရကၠန္းဘက္တြင္ ကၽြမ္းက်င္လိမၼာသည့္အတိုင္း မိမိအိမ္သားမ်ား ၀တ္ရန္အတြက္သာမက ေရာင္းစားႏုိင္ေလာက္ေအာင္ပင္ ရက္လုပ္နိင္ခဲ့ေလသည္။ သမီးအၾကီး မခင္ညြန္႕ႏွင့္ မ၀က္တို႕က မိခင္ၾကီးအား ရကၠန္းအလုပ္တြင္ ကူညီလုပ္ကိုင္ခဲ့ၾကရသည္။ ထိုအခ်ိန္က ရကၠန္းယက္ရာ  တြင္ ခ်ည္ကိုသာ ႏုိင္၍ ပိုး ႏုိင္သူ ရွားပါးခဲ့ေသာ္လည္း အေမစုမွာ ပိုးကိုင္ အတတ္တြင္ ကၽြမ္းက်င္ေသာေၾကာင့္ အေမစု၏ ပိုး ေရာ ခ်ည္ပါ လံုခ်ည္မ်ားမွာ အထူးတြင္ က်ယ္ခဲ့ေလသည္။ အိမ္သား ဦးဖာႏွင့္ တကြ သားသမီးအားလံုး အိမ္တြင္းျဖစ္ ေသာ အထည္ကိုသာ ၀တ္ဆင္ခဲ့ၾကသည္။ ၀န္ၾကီး ဦးဘ၀င္း၊ ဦးေအာင္သန္း၊ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ ဦးေအာင္ဆန္း တို႔ မွာ တကၠသိုလ္ေရာက္သည္ အထိ မိခင္ႏွင့္ အစ္မ မ်ား ရက္လုပ္ေပးေသာ ပိုးတကြက္ ခ်ည္ျဖဴတကြက္ လံုခ်ည္ မ်ား ၀တ္ဆင္ ေက်ာင္းတက္ခဲ့ရေလသည္။

        ၎ေနာက္ အေမစု၏ ကံဇာတာမွာ တရွိန္ရွိန္ တက္လာသည့္အတိုင္း ဦးဖာ ကလည္း အမိန္႕ေတာ္ရ စာေမးပြဲကို ေအာင္ျမင္လာျခင္း၊ ရကၠန္းအလုပ္မွ ပဲႏွမ္း ဆီ လုပ္ငန္းတို႕ကို ကူးေျပာင္းလုပ္ကိုင္ျခင္း၊ အေမစု၏ လံု႕လ ႏွင့္ ဥဏ္ပညာ ၾကီးျခင္းတို႕ေၾကာင့္ စီးပြား ဥစၥာ အလြန္႕အလြန္ တိုးတက္လာရကား ဦးေအာင္သန္းႏွင့္ ဦးေအာင္ဆန္းတို႕ လူလားေျမာက္ ေသာ အခ်ိန္တြင္ နတ္ေမာက္ျမိဳ႕ရွိ လူခ်မ္းသာမ်ား စာရင္းတြင ္အေမစုမွာ တဦး အပါအ၀င္ျဖစ္လာေလသည္။ထို႕ေၾကာင့္ ပင္ ဦးဘ၀င္း ၊ ဦးေအာင္သန္း၊ ဦးေအာင္ဆန္းတို႕အား တခ်ိန္တည္း ဘီေအ ေအာင္ျမင္သည္ အထိ ပညာ သင္ၾကားေပးနိင္ျခင္း ျဖစ္သည္။အေမစုသည္ အျခားသူမ်ားအေပၚ၌ ၾသဇာရွိသည္သာ မဟုတ္ သားသမီးမ်ား အေပၚ၌ အထူးပင္ ၾသဇာရွိလာေလသည္။ သားသမီးမ်ားအားလည္း စည္းကမ္း တက် ျဖစ္ေစရန္ ငယ္စဥ္ကပင္ က်ပ္တည္းစြာ ထိန္းသိမ္း ဆံုးမခဲ့သည္။ သမီးအၾကီးဆံုး မခင္ညြန္႕မွ စ၍ ဦးေနေအာင္ အထိ အေမစု၏ စကားကို ေျမ၀ယ္မက်နားေထာင္ရေလသည္။ သားသမီးမ်ားကို အၾကြား အလႊာက ဖ်က္ဆီးေစနိင္ေၾကာင္း သိရွိနားလည္ထားရကား သားသမီးအားလံုးအား သေရစာဘုိး ေပးေလ့ မရွိ ၊ အိမ္တြင္ ၀ယ္ေကြ်းေလ့ရွိသည္။ သားသမီး အားလံုးအား ေစ်းဆိုင္မ်ား၌ ၀ယ္ယူစားေသာက္ျခင္းကို ခြင့္မျပဳေခ်။အ၀တ္၀တ္ဆင္ရာ၌လည္း အၾကြား အလႊား မရွိေစရန္ အိမ္တြင္းျဖစ္ အ၀တ္အထည္ကိုသာ ၀တ္ဆင္ေစသည္။ သားသမီးတိုင္းပင္ အျပစ္ရွိက တုတ္ေကာက္၍ အေမစုေရွ႕ေမွာက္၌ လက္ဖ၀ါးျဖန္႕ကာ အရုိက္ခံၾကရသည္အထိ ရိုေသကိုင္းရွိုင္းၾကသည္။

၎ေနာက္ သားဦးေနေအာင္၏ ေအာက္ သမီး မေရႊမသည္ ၁၂ ႏွစ္သမီးအရြယ္တြင္ အနိစၥေရာက္သြားရာ အေမစု၏ စိတ္ဓါတ္ကို ျပဳျပင္ေျပာင္းလဲေစခဲ့ေလသည္။ ေရွးကကဲ့သို႕ သားသမီးမ်ားကို သံမဏိ စည္းကမ္းျဖင့္ မအုပ္ခ်ုဳပ္ေတာ့ပဲ စတင္ အလုိလုိက္စ ျပဳေလသည္။ အထူးသျဖင့္ ဦးေအာင္သန္း ႏွင့္ ဦးေအာင္ဆန္း တို႕ အေပၚတြင္ အငယ္ဆံုးေသာ သားမ်ား ျဖစ္သျဖင့္ အလုိလုိက္ခဲ့သည္။ ထိုသို႕ မိခင္၏ အလိုလိုက္မွဳ ေၾကာင့္သာ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေအာင္ဆန္းမွာ နိင္ငံေရး လုပ္ငန္း၌ သံေယာဇဥ္ မတြယ္တာဘဲ ကၽြတ္ကၽြတ္လြတ္လြတ္ ျပတ္ျပတ္သားသား ေဆာင္ရြက္နိင္ျခင္း ျဖစ္ေလသည္။ မိခင္ၾကီး၏ အလိုလိုက္ျခင္း ကို ခံရေသာ္လည္း ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေအာင္ဆန္းမွာ တိုင္းျပည္ေခါင္းေဆာင္ျဖစ္သည္အထိ မိခင္ၾကီး၏ အမိန္႕ကို မလြန္ဆန္ရဲဘဲ အျခားသားသမီးမ်ားကဲ့သို႕ ရိုေသကိုင္းရွိုင္းသည္ကို ေတြ႕ရေလသည္။

            အေမစုသည္ ငယ္စဥ္အခါကစ၍ ဇာတိေသြးဇာတိမာန္ ထက္သန္သည့္အတိုင္း ေအာက္က်ေနာက္က် စိတ္မ်ိဳးမရွိ။ မည္မွ်ေလာက္ ဆင္းရဲႏြမ္းပါးေသာ္လည္း မည္သူ႕ထံကိုမွ် ေအာက္က်ိဳ႕ျခင္းမရွိ၊ မိမိကုိယ္ကိုသာ မိမ္အားကိုးေသာ ကိုယ့္ဒူးကိုယ္ခၽြန္ အမ်ိဳးသမီးၾကီး ျဖစ္ေလသည္။ အျခားသူမ်ားကို မွီခိုအားထားရန္ မဆိုထားဘိ၊ မိမိ၏ လင္ေယာက္်ား ဦးဖာ အေပၚကိုပင္ အားမကိုးေခ်။ လင္ေယာက်္ားအမိန္႕ေတာ္ရ မျဖစ္မီအခ်ိန္ကလည္း အေမစုပင္ အိမ္ကို ဦးစီး၍ သားသမီးမ်ားကို ကိုယ္တိုင္ၾကိဳးစားအားထုတ္ျပဳစု ေကၽြးေမြးခဲ့သည္။ လင္ေယာက်္ား အမိန္႕ေတာ္ရ စာေမးပြဲေအာင္ျမင္လာေသာ အခါ၌ လည္း အေမစုပင္ ေယာက်္ားနွင့္ တန္းတူ ပခံုးခ်င္းယွဥ္၍ကုန္အေရာင္းအ၀ယ္ ကို ဆက္လက္လုပ္ကိုင္ခဲ့ေလသည္။ လင္ေယာက်္ား အနိစၥေရာက္သြားေသာ အခ်ိန္၌လည္း မုဆိုးမ ဘ၀ႏွင့္ပင္ ကုန္အလုပ္မ်ားကို ဆက္လက္ေရာင္း၀ယ္ကာ ဟန္မပ်က္ေနထိုင္ခဲ့ေလသည္။ အေမစု၏ တစ္ဘ၀လံုးသည္ ၾကီးက်ယ္ေသာ ေဆြမ်ိဳးထု အလယ္၌လည္းေကာင္း ၾကီးမားေသာ အိမ္ေထာင္စုၾကီး ၌လည္းေကာင္း၊ ဦးစီးေခါင္းေဆာင္ အျဖစ္ျဖင့္ အျမဲတမ္းလုပ္ကိုင္ခဲ့ရေပသည္။ အေမစု၏ မ်ားျပားလွေသာ ပစၥည္းတို႕မွာ အေမစု တဦးတည္း လုပ္ကိုင္ခဲ့ေသာ လက္ရာမ်ား ျဖစ္သည္ဟု ဆိုက မွားမည္ မဟုတ္ေခ်။

အေမစုမွာ ငယ္စဥ္အခါက မဟုတ္မခံဇတ္ဇတ္ၾကဲ အမ်ိဳးသမီးတစ္ဦးျဖစ္ခဲ့ေလသည္။ အေမစုသည္ နကိုသေဘာအားျဖင့္ စကားနည္း၍ အျခားအိမ္မ်ားသို႕ အလည္အပတ္ သြားတတ္ေသာ အက်င့္မ်ိဳး မရွိေပ။ မိန္းမ တဦးႏွင့္ တဦး စကားယူ စကားပို႕ ျပဳလုပ္လိုေသာ ၀ါသနာလည္း မရွိခဲ့ေပ။ ထိုေခတ္ထိုအခါက နတ္ေမာက္ျမိဳ႕ ေပၚတြင္ မင္းကေတာ္မ်ား အမိန္႕ေတာ္ရ ကေတာ္မ်ား ေပါမ်ား၍ တဦးႏွင့္ တဦး ျပင္းထန္စြာ ဂုဏ္ျပိိဳင္ ျခင္း ေခတ္စားခဲ့ေလသည္။ လင္ေယာက်္ားမ်ား ရံုးတက္ ေနစဥ္ အိမ္၌ အလုပ္မရွိေသာမင္းကေတာ္မ်ား ၊ အမိန္႕ရ ကေတာ္မ်ားသည္ တအိမ္တက္ တအိမ္ဆင္း အလည္သြားကာ တဦး၏ အေၾကာင္း ကို တဦး အတင္းေျပာဆို ျခင္းျဖင့္ အခ်ိန္ကုန္ခဲ့ၾကေလ၏။ အေမစုကား ၎တို႕၏ ေလာကကို ရြံရွာ မုန္းတီး သည့္အတိုင္း ၎တို႕ႏွင့္ မေပါင္းဘဲ တဦးတည္း ေရွာင္ကြင္း၍ ကိုယ့္အလုပ္ကိုသာ လုပ္ကိုင္  အခ်ိန္ျဖဳန္းခဲ့ေလသည္။ သို႕ေသာ္ တေန႕တြင္ အေမစု၏ ပစၥည္းတိုးတက္လာမွဳေၾကာင့္ ဂုဏ္ျပိဳင္လိုေသာ အမိန္႕ေတာ္ရ ကေတာ္တဦး ေပၚေပါက္လာေလသည္။ ၎ အမိန္႕ ေတာ္ရ ကေတာ္သည္ အေမစုႏွင့္ ပတ္သက္၍ မဟုတ္မမွန္ေသာသတင္းကို နတ္ေမာက္ေတာင္ပိုင္း၌ ျဖန္႔မိေလသည္။ ၎၏ ၀ါဒျဖန္႕မွဳကို အေမစုကိုယ္တိုင္ နားဆတ္ဆတ္ ၾကားရေလေသာအခါ လူေျဖာင့္စိတ္တို ဆိုသည့္အတိုင္း သည္းမခံႏုိင္ေလာက္ေအာင္ စိတ္ဆိုးလာေလသည္။ ခ်က္ျခင္းပင္ လံုခ်ည္တိုတို ၀တ္၍ အကၤ် ီလက္ကိုပင့္ကာ နတ္ေမာက္ေတာင္ပိုင္းသို႕ ဒလၾကမ္း လိုက္၍ ရွာေလသည္။ အမိန္႕ေတာ္ရ ကေတာ္တဦး၏ သမီးအိမ္တြင္ ထို အမိန္႕ေတာ္ရ ကေတာ္အား ေတြ႕ လွ်င္ ေတြ႕ခ်င္း အေမစုသည္ အျခားမိန္းမမ်ားကဲ့သို႕ ႏွုတ္သီးေကာင္း ရွာပါး သေဘာမ်ိဳးျဖင့္ ရန္ေတြ႕ေျပာဆို ေနျခင္း မရွိဘဲ အမိန္႕ေတာ္ရ ကေတာ္၏ ဆံပင္ကို ဆြဲကိုင္၍ နဖူးကို အုတ္ၾကမ္းျပင္ျဖင့္ ပြတ္တိုက္ပစ္သည့္ျပင္ လက္ျဖင့္ အၾကိမ္ၾကိမ္ ရိုက္ႏွက္ မိေလသည္။ အတင္းေျပာမိေသာ အမိန္႕ေတာ္ရ ကေတာ္မွာ ဒဏ္ရာ ျပင္းျပစြာရ၍ အိမ္ ထဲမွာ တလတိတိမထြက္ဘဲ ပုန္းေအာင္းေနခဲ့ ရေလသည္။ ၎အမိန္႕ေတာ္ရကေတာ္မွာလည္း ရံုးတြင္ တရားစြဲက ပို၍ အရွက္ကြဲမည္ စိုး၍ မတိုင္ဘဲ ေနျခင္းေၾကာင့္သာ အေမစုမွာ အမွဳမွာ ကင္းလြတ္ခဲ့ျခင္း ျဖစ္သည္။

အေမစုသည္ စာလံုး၀ မတတ္ေျမာက္ျငားေသာ္လည္း ေလာကီေရး ၊ ေလာကတၱရာ ေရးတို႕၌ အၾကားအျမင္ ကၽြမ္းက်င္စြာ တတ္ေျမာက္ေလသည္။ ၁၉၁၄ ခုနွစ္က စ၍ ပဲ ၊ဆီ၊ ႏွမ္း ကုန္မ်ားကို ျမန္မာ ၊ တရုတ္ ၊ ကုလား ကုန္သည္ၾကီးမ်ားႏွင့္ ပခံုးခ်င္း ယွဥ္၍ ၾကီးက်ယ္စြာ လုပ္ကိုင္ခဲ့သည္။ ၀ါရင့္ ျပီးသား ကုန္သည္ၾကီးမ်ားပင္ အေရာင္း အ၀ယ္၌ အေမစုကို မယွဥ္ျပိဳင္၀ံ့ ၾကေခ်။ အျမဲ အရွံဳးေပးၾကရေလသည္။ အေမစုမွာအေရာင္းအ၀ယ္ကို အိမ္ေပၚမွ ထိုင္၍သာ လုပ္ကိုင္သည္၊ မည္သည့္ ၿမိဳ႕ရြာ ကိုမွ် မသြား။ သို႕ေသာ္ လာဘ္ျမင္ျခင္း ၊အကင္းပါးျခင္း ရဲရင့္ျခင္း ၊ စြန္႕စား၀ံ့ျခင္း၊ ဆက္ဆံေရးေကာင္းျခင္း မ်ားေၾကာင့္ နတ္ေမာက္ရွိ ကုန္သည္တိုင္း အေမစုကိုု အန္မတုရဲဘဲ အေမစု၏ လက္ေအာက္သို႕သာ ၀င္ေရာက္ၾကရေလသည္။

အေမစု၏ ထူးျခား မြန္ျမတ္ေသာ အရည္အခ်င္းတခုမွာ ဘာသာေရးဘက္၌ အလြန္႕အလြန္ ရိုေသကိုင္းရွိုင္းလွျခင္းပင္ ျဖစ္သည္။ အေမစုသည္ အျမဲပင္ ငါးပါးသီလကို လံုျခံဳေအာင္ ေစာင့္ထိန္း၍ ရုန္႕ရင္းၾကမ္းတမ္း သိမ္ဖ်င္းေသာ စကားမ်ားကို မည္သည့္အခါမွ် ေျပာဆို ေလ့ - ေျပာဆိုထ မရွိေခ်။ ဆိုလိုသည္မွ ႏွုတ္ၾကမ္း အာၾကမ္းျခင္းမ်ားမွ ရွင္းရွင္းကင္းလြတ္သူျဖစ္သည္။ သို႕ေသာ္ အမွန္တရားကို အမွန္တရားအတိုင္း အသြယ္အ၀ိုက္ မရွိဘဲ ဘြင္းဘြင္းႏွင့္ ရွင္းရွင္းေျပာတတ္ေလသည္။ အေရာင္းအ၀ယ္တြင္ မုသား အနည္းငယ္သံုးမွသာ ေအာင္ျမင္နိင္သည္ဟု လူတိုင္း ယူဆေနၾကေသာ္လည္း အေမစုသည္ ၎အယူအဆ ကို လက္မခံေခ်။ အေရာင္းအ၀ယ္ျပဳလုပ္ရာ၌ မုသားသံုးေလ့မရွိ။ ၀ယ္ခ်င္ေသာ ေစ်းကို မဆစ္ပဲ ၀ယ္ ၊ ေရာင္းခ်င္ေသာ ေစ်းကို အပိုမဆိုဘဲ တိက်စြာ ေျပာဆိုေရာင္းခ်တတ္ေလသည္။ အေရာင္းအ၀ယ္ လုပ္ကိုင္ေနေသာ ေဆြမ်ိဳးသားခ်င္းမ်ားအားလည္း ညစ္ပါတ္စုတ္ပဲ့ေသာ ေကာက္က်စ္ဥာဏ္မ်ားမသံုးရန္၊ အထူးသျဖင့္  အေလးတင္းေတာင္း မ်ားမခိုးရန္ အျမဲဆံုးမေလ့ရွိသည္။ ပညာ ဥစၥာ ကုသိုလ္ သည္ကလြဲ အမွဳပို ဟူေသာ စကားကဲ့သို႕ အေမစုသည္ ေန႕စဥ္ ဥစၥာရလွ်င္ရ၊ မရလွ်င္ ပညာရရမည္။ ပညာမရလွ်င္ ကုသိုလ္ရရမည္ ဟူေသာ ၀ါဒကို အျမဲလိုက္နာခဲ့သူျဖစ္သည္။ ေန႕စဥ္ ေရခ်မ္းသက္ေစ့ ဆြမ္းသက္ေစ့လွဴ၍ အခ်ိန္ရသမွ် ပုတီး စိပ္ေနထိုင္တတ္သူျဖစ္သည္။ ဥပုသ္ေန႕တုိင္း ရွစ္ပါးသီလကို ေစာင့္ထိန္းေလ့ရွိသည္။ ေမာင္ ဘုန္းၾကီးျဖစ္ေသာ သိမ္ေတာ္ေက်ာင္း ဦးေဃာသိတ၏ ေက်ာင္းတိုက္ ႏွင့္ ဘုရားၾကီး ေက်ာင္းတိုက္ တို႕တြင္လည္း ပစၥည္း ေလးပါး ဒါယကာ ျဖစ္သည္။ နိစၥပါတ္ ဆြမ္းအျဖစ္ျဖင့္ ေက်ာင္းသံုးေက်ာင္း သို႕ ဆြမ္း၀တ္သံုး၀တ္ ကို အိမ္ေထာင္ က်သည့္ အခ်ိန္ကစ၍ အနိစၥေရာက္သည့္အခ်ိန္ အထိ အျမဲတမ္းခ်က္ျပဳတ္လွဳဒါန္းခဲ့သည္။ ေရတြင္း ၊ ေရကန္ ဇရပ္ တန္ေဆာင္းစေသာ အေမစု၏ ထာ၀ရ ကုသိုလ္မ်ားမွာလည္း မ်ားျပားလွေပသည္။ အေမစုသည္ ေဆြမ်ိဳးမ်ားႏွင့္ တကြ ၎ထံ လာေရာက္ ဆည္းကပ္ၾကေသာ လူတိုင္းအား ကံ၊ ကံ၏ အက်ိဳးကို အျမဲ ေဟာေျပာေလ့ ရွိသည္။ ကံတရား၏ ျပဳျပင္ဖန္တီးမွဳ႕မ်ားကို အထူးယံုၾကည္ေလးစားသည္။ ဘ၀ကံေၾကာင့္ ရဟႏၱာ ရွင္ေမာဂၢလာန္ မေထရ္ပင္ ခိုးသားငါးရာ၏ ရုိတ္ပုတ္ညွင္းဆဲျခင္း ခံရေသးတာဘဲ။ တို႕လဲ အတိတ္ကံပါလာရင္ ဘယ္လိုမွ ေရွာင္လြဲ နိင္မွာ မဟုတ္ဖူး။ ကြ်ႏု္ပ္ေသရင္ ဘယ္ပစၥည္း ၊ဘယ္သားသမီးမွ ပါလာမွာ မဟုတ္ဘူး ။ ကုသိုလ္ကံ၊ အကုသိုလ္ကံ ႏွစ္ပါးသာ ပါလာမယ္။ အကုသိုလ္ ေၾကာက္ၾက ဟု အျမဲ ေဟာေျပာ ဆံုးမေလ့ရွိသည္။

        အေမစုသည္ သူတပါးအေပၚ၌ မွီခို အားထားေလ့ မရွိေၾကာင္း အထက္တြင္ ေဖၚျပခဲ့ေလျပီ။ငယ္စဥ္က လည္း သူတပါးအေပၚ မွီခိုလိုစိတ္မရွိ။ အိမ္ေထာင္က်ေသာ အခါ၌ လည္း လင္ေယာက်္ား အေပၚ၌ မွီခိုလိုစိတ္မရွိ။ အသက္ၾကီးရင့္ လာေသာ္လည္း သူတပါးအေပၚမဆိုထားဘိ မိမိသားသမီး အရင္းမ်ား အေပၚ၌ပင္ မွီခိုအားကိုးလိုေသာ ဆႏၵမ်ိဳးမျပခဲ့ေပ။ သားသမီးမ်ားထံမွ တစံုတရာ ေမ်ွာ္လင့္ျခင္း မရွိ။ အေမစုကသာ ရွိသမွ်ပစၥည္းမ်ားကို ခြဲေ၀ေပးလိုသည္ဟု မၾကာခဏ ေျပာသံ ၾကားခဲ့ရဘူးေလသည္။ သားမ်ား၊ ေခြ်းမမ်ား သမီးမ်ား သမက္မ်ားက ကုသိုလ္ ရလိုသျဖင့္ ကန္ေတာ့ၾကေသာ ပစၥည္းမ်ားကိုပင္ သမီး သမက္၊ သား ၊ေခြ်းမ မ်ား ကုသိုလ္ရေစရန္ အတြက္သာ အနည္းငယ္စီ သံုးေဆာင္၍  ပိုသမွ်ကို ဘုန္းၾကီးေက်ာင္းမ်ား သို႕ ပို႕တန္ပို႕ ၊ ဆင္းရဲ ႏြမ္းပါးသူမ်ားအား ေပးတန္ေပး ႏွင့္ အားလံုး စြန္႔ၾကဲေလ့ရွိေလသည္။

အေမစုကား မင္းမ်ိဳးစိုးမ်ိဳးျဖစ္သည့္အတိုင္း အမ်ိဳးဇာတိ ျမင့္ျမတ္လွသည္။ ေလာကီ အားျဖင့္လည္း ဥစၥာ ဓန ၾကြယ္၀သည္ ။ေဆြမ်ိဳးအင္အား ေတာင့္တင္းသည္။ သားသမီး အားလံုးမွာလည္း အထက္တန္းစား ဘ၀သို႕ ေရာက္ရွိေနၾကျပီ။ သို႕ေသာ္ ဤအရွိန္အ၀ါ အေဆာင္အေယာင္မ်ားျဖင့္ သူတပါး အေပၚအနိင္ယူလိုျခင္း ၊ ၾကြား၀ါလိုျခင္း စေသာ ညံ့ဖ်င္းစိတ္မ်ား လံုး၀ကင္းစင္သည္။ အေမစု၌ကား ၾကီးမားေသာ မာနတခုရွိေလသည္ ။ ၎မာနမွာ သူတပါးအေပၚ အနိင္က်င့္လို ေသာ မာနမ်ိဳး ၊ အခြင့္အေရးယူလိုေသာ မာနမ်ိဳး မဟုတ္ေခ်။ မိမိကုိယ္ကို မိမိအားကိုး၍ မတရားေသာ အခြင့္အေရးမ်ားကို မလိုလားေသာ မာနမ်ိဳး အစစ္ျဖစ္သည္။ သားေထြး ဗိုလ္ခ်ဳပ္ ေအာင္ဆန္းမွာ ျမန္မာနိင္ငံေတာ္တြင္ အၾကီးမားဆံုးေသာ တန္ခိုးအာဏာ ရာထူးကို ရရွိေနသည့္အျပင္ သားၾကီး ဦးဘ၀င္း မွာလည္း  ၀န္ၾကီး ရာထူးကိုရရွိထားသူ ျဖစ္၏။ သို႕ေသာ္ အေမစုသည္ သားႏွစ္ဦးအား ကိုယ္ႏွင့္ မဆိုင္ေသာကိစၥမ်ား၌ တစံုတရာ အမိန္႕ေပးျခင္း ၊ စြက္ဖက္ျခင္း မျပဳလုပ္ခဲ့ေပ။ အရာရွိ ၾကီးငယ္မ်ားႏွင့္ အတူ အေခ်ာင္ သမား မ်ားသည္ အေမစုကို ကပ္ရပ္၍ အခြင့္အေရးယူရန္ ၾကိဳးစားၾကသည္။ သို႕ေသာ္ အေမစုသည္ သားႏွစ္ဦးအား မည္သည့္အခါမွ် ၎ ကိစၥမ်ား၌ စြက္ဖက္ေျပာဆိုျခင္း မရွိခဲ့ေပ။ သားႏွစ္ဦးသည္ မိဘကို ရိုေသသူမ်ားျဖစ္သည့္အတိုင္း မိခင္၏ ၾသဇာကို နာခံမွန္း သိေသာ္လည္း မတရားေသာ လုပ္ရပ္မ်ား၌ သားႏွစ္ဦးအေပၚတြင္ မိခင္၏ ၾသဇာ တၾကိမ္မွ် မသံုးစြဲခဲ့ေပ။ ထို႕ေၾကာင့္ပင္ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ဦးေအာင္ဆန္းႏွင့္ ၀န္ၾကီးဦးဘ၀င္းတို႕မွာ အနိစၥေရာက္သည့္အခ်ိန္ထိ နိင္ငံေရးေလာက၌ မွည့္တေပါက္မစြန္းဘဲ အသန္႕ရွင္းဆံုး ပုဂၢိဳလ္မ်ား အျဖစ္ျဖင့္ ရာဇ၀င္တြင္ေအာင္ ေဆာင္ရြက္နိင္ခဲ့ၾကျခင္းျဖစ္ေပသည္။

ဗိုလ္ခ်ဳပ္၏ အရွိန္ျဖင့္ နတ္ေမာက္ျမိဳ႕သို႕ ေရာက္ရွိလာၾကေသာ နိင္ငံေရးေခါင္းေဆာင္မ်ား၊ ရဲေဘာ္ရဲေမမ်ား အရာရွိ ၾကီးငယ္မ်ားသည္ အေမစု၏ အိမ္သို႕ ၀င္ေရာက္၍ ကန္ေတာ့ေလ့ရွိၾကသည္။ ၎ေနာက္ အေမစုအား မ်က္နွာလုပ္လိုေသာ အားျဖင့္ အကူအညီ တစံုတရာ အလုိရွိပါက အမိန္႕ရွိရန္ႏွင့္ လိုအပ္ေသာ အကူအညီမ်ား ေပးပါမည္ဟု ေျပာဆိုၾကသည္။ သို႕ေသာ္ အေမစုသည္ အျခားေသာ သူမ်ားကဲ့သို႕ မတရားေသာ အခြင့္အေရးကို ရယူလိုေသာ စိတ္မ်ိဳးမရွိသျဖင့္ မည္သည့္အကူအညီမ်ိဳးကိုမွ် ေတာင္းယူေလ့မရွိေခ်။ ရန္ကုန္ျမိဳ႕ရွိသားသမီးမ်ားထံ အလည္အပါတ္သြားရာ၌ပင္ အထူးအခြင့္အေရးအျဖစ္ျဖင့္ ေမာ္ေတာ္ကား ေတာင္းျခင္း ၊ အေစာင့္အေရွာက္ေတာင္းျခင္း စေသာ အခြင့္အေရး ရိုးရိုးမ်ားကိုပင္ ေတာင္းဆိုေလ့မရွိေခ်။ သာမန္အရပ္သူ  အရပ္သားတဦးကဲ့သို႕ပင္ မိမိစရိတ္ျဖင့္ သြားလာခဲ့ေလသည္။ ထို႕ေၾကာင့္ပင္ အေမစု အနိစၥေရာက္သည့္အထိ ကိုယ္ပိုင္ေမာ္ေတာ္ကားမရွိ၊ မီးရထား သေဘၤာတို႕၌ ပထမတန္းမွ စီးခဲ့ဘူးျခင္းမရွိ။ေလယာဥ္ပ်ံျဖင့္ သြားလာခဲ့ျခင္း မရွိခဲ့ေခ်။ အာဏာ ရေနေသာ သားႏွစ္ဦး၏ အရွိန္ကို ယူ၍လည္း လူုထုအေပၚ၌ မတရား ညွဥ္းပန္း ႏွိပ္စက္ ျပဳမွဳျခင္း လံုး၀ကင္းစင္သည့္ျပင္ မာနသံပါေသာစကားမ်ိဳးကိုပင္ နိင့္ထက္စီးနင္း ေျပာျခင္းမ်ိဳး တၾကိမ္မွ် မေတြ႕ခဲ့ရဘူးေပ။

အေမစု ရွာေဖြ စုေဆာင္းခဲ့ေသာ ပစၥည္းမ်ားမွာအလြန္ပင္ သန္႕ရွင္းစင္ၾကယ္လွေပသည္ ။ မတရား ညစ္ပတ္ေသာ နည္းျဖင့္ ရွာေဖြခဲ့ေသာ ပစၥည္းတစံုတခုမွ် မပါဟု ဆိုရဲေပသည္။ ထို႕ေၾကာင့္ပင္ အေမစု၏ ၾကိီးမားလွေသာ ပစၥည္းထုၾကီးမွာ ေခတ္အမ်ိဳးမ်ိဳးႏွင့္ ရင္ဆိုင္ခဲ့ရေသာ္လည္း အနညး္ငယ္မွ် ပ်က္စီးထိခိုက္ျခင္း မရွိခဲ့ေပ။ ဂ်ပန္ေခတ္က လူဆိုးသူခိုးမ်ားကို ေၾကာက္သျဖင့္အိမ္ေအာက္တြင္ ေရႊအခ်ိဳ႕ကို ျမွဳပ္ႏွံထားရာ ဓါတ္သိ အိမ္တြင္းသူခိုး တဦးက အားလံုးတူးေဖာ္ ခိုးယူသြားသည္။ သို႕ေသာ္ ဥစၥာရင္း မွန္သည့္ ျပင္ စင္ၾကယ္ေသာ ပစၥည္းျဖစ္သျဖင့္ တခုမက်န္ျပန္၍ ရရွိေလသည္။ အေမစု၏ တသက္တာတြင္ မီးေဘး၊ ေရေဘး၊ ခိုးသူ ဓါးျပေဘးတို႕မွ လံုး၀ကင္းစင္ခဲ့သျဖင့္ အံ့ဘြယ္တပါးပင္ျဖစ္ေပသည္။ အေမစုသည္ အလြန္သနား ကရုဏာ ၾကီးလွေသာ အမ်ိဳးသမီး ပုဂၢိဳလ္ထူး တေယာက္ျဖစ္သည္။ ဆင္းရဲသူကို ေတြ႕ရွိက သနားညွာတာ ေထာက္ထား၍ ကူညီမစ တတ္ေလသည္။ သူတပါးအေပၚ၌ ဣသာ  မစၦရိယ စိတ္မ်ိဳး လံုး၀ မရွိသည့္ အျပင္ သူတပါး ပ်က္စီးမည္ကို အလြန္စိုးရိမ္ပူပန္တတ္သည္။ သူတပါးခ်မ္းသာသည္ကုိလည္း အျမဲၾကားလို ၊ျမင္လို ေတြ႕လိုသည္။ ထို႕ေၾကာင့္ပင္ ေဆြမ်ိဳးျဖစ္ေစ၊ တစိမ္းျဖစ္ေစ လုပ္ရည္ကိုင္ရည္ရွိမည္ဆိုပါက လူေရာ ေငြပါ ကူညီ ေထာက္ပံနည္းေပးလမ္းျပ ျပဳမူျခင္းမ်ားေၾကာင့္ နတ္ေမာက္နယ္တြင္ ဥစၥာစီးပြားတိုးတက္လာသူမ်ား အလြန္မ်ားခဲ့ေလသည္။ အေမစုမွာ အဘိဇၩာတရား ကင္း၏။ မိမိခ်မ္းသာသလို သူတပါးအား ခ်မ္းသာေစလို၏။ သို႕ေသာ္ အေမစု အမုန္းဆံုးသူမွာ ကတိသစၥာမရွိေသာ သူပင္ျဖစ္သည္။ အေမစုအေပၚ၌ တၾကိမ္ ကတိသစၥာပ်က္မိက ေနာက္ထပ္ အေမစုနွင့္ ဆက္ဆံရန္ခဲယဥ္းလွသည္။

အေမစု၌ ထူးျခားေသာ အဂၤါတရပ္ရွိေလသည္။ မည္သူ႕ကိုမွ် အဂတိ တရားေလးပါး လိုက္စား၍ မဟုတ္မမွန္သည္ကို ဟုတ္မွန္ပါသည္။ မေကာင္းသည္ကို ေကာင္းပါသည္ ဟု အားနာ၍ မေျပာတတ္။ အမွန္ကို အမွန္အတိုင္း မတရားသည္ကို မတရားသည့္အတိုင္း ေရွ႕တြင္ ေျပာင္ေျပာင္ေျပာ၀ံ့သည့္ သတိၱိပင္ ျဖစ္သည္။ မည္မွ်ေလာက္ပင္ ဂုဏ္သေရတန္ခိုးအာဏာ ၾကီးမားေသာသူ ျဖစ္ေစ မဟုတ္မမွန္ မတရားေျပာဆိုေနက အေမစုသည္ အားနာေသာအားျဖင့္ နားေထာင္ေနတတ္ျခင္းမရွိ ။ အမွန္အတိုင္း ေျပာင္ဖြင့္၍ ေျပာတတ္သည္ကို ကၽြန္ပ္ကိုယ္တိုင္ မၾကာခဏ ေတြ႕ျမင္ခဲ့ရသည္။

အေမစု၏ အံ့ၾသဖြယ္ ေကာင္းေလာက္ေအာင္ ထူးျခား ေျပာင္ေျမာက္လွေသာ အရည္အခ်င္းတခုမွာ စိတ္ဓါတ္ခိုင္ျမဲတည္ၾကည္တတ္ျခင္းပင္ ျဖစ္သည္။ အေမစုကဲ့သို႕ ျပင္းထန္လွေသာ ေလာကဓံတရား၏ ရိုတ္ခတ္မွဳကို ရင္ဆိုင္ရာ၌ စိတ္တည္တံ့ခိုင္ျမဲသူမွာ အေတာင္ပင္ ရွားပါးလွေလသည္။ အေမစုသည္ဗုဒၶျမတ္စြာ၏ ကံတရားကို ၾကြင္းမဲ့ဥႆုံ ယံုၾကည္ကိုးစားသည္။၎ ယံုၾကည္မွဳေၾကာင့္ သာမန္ ေယာက်္ားမ်ား ပင္ ရင္မဆိုင္ရဲသည့္ အျဖစ္မ်ိဳးကို စိတ္ထားၾကည္လင္ခိုင္ျမဲစြာရင္ဆိုင္ နိင္ခဲ့ျခင္းျဖစ္သည္။ အေမစု၏ အံ့ၾသဖြယ္ ေကာင္းေလာက္ေအာင္ စိတ္တည္တံ့ခိုင္ျမဲမွဳကို အလြန္ခ်စ္လွေသာ သားၾကီး ဦးဘ၀င္းႏွင့္ သားေထြး ဗိုလ္ခ်ဳပ္တို႔ ရန္သူ၏ လက္ခ်က္ျဖင့္ ေသြးစိမ္းရွင္ရွင္ ထြက္ကာ မခ်ိမဆံ့ရုတ္တရက္ကြယ္လြန္ အနိစၥေရာက္ရေသာ အခ်ိန္၌ေတြ႕ျမင္ရေတာ့ေလသည္။

၁၉၄၇ ခု၊ဇူလိုင္လ ၁၉ ရက္ေန႕တြင္ ရန္ကုန္ျမိဳ႕ အတြင္း၀န္မ်ားရံုးၾကီး၌ တကမၻာလံုး တုန္လွုပ္သြားေစသည့္ လုပ္ၾကံမွဳၾကီး ေပၚေပါက္ခဲ့ရာ အေမစု၏ သားၾကီး ဦးဘ၀င္းႏွင့္ သားေထြး ဗိုလ္ခ်ုဳပ္တို႕ ႏွစ္ဦးလည္း ရန္သူ၏ ေသနတ္ဖ်ား၌ မခ်ိမဆံ့ ရက္စက္စြာ ပစ္သတ္ျခင္း ခံရေသာ သတင္းဆိုးၾကီးမွာ တမုဟုတ္ခ်င္း ေရဒီယိုမွ တဆင့္ နတ္ေမာက္ျမိဳ႕သို႕ ေရာက္ရွိလာေလသည္။၎သတင္းကို နတ္ေမာက္တြင္ ပထမဆံုးၾကားရသူမွာ ကြ်ႏု္ပ္ပင္ ျဖစ္သည္။ ၎ သတင္းဆိုးၾကီးသည္ ေယာက်္ားစင္စစ္ျဖစ္ေသာ ကြ်ႏု္ပ္ကိုပင္ ႏွလံုးေသြးရပ္သြားမတတ္ ထိခိုက္ေလသည္။ ဦးဘ၀င္းႏွင့္ ဗိုလ္ခ်ဳပ္တို႕မွာ ကြ်ႏု္ပ္ႏွင့္ ေသြးမ်ားစြာ ရင္းသည္။ ညီအစ္ကိုေတာ္သည့္ျပင္ ငယ္စဥ္က ကစားဘက္, ရန္ျဖစ္ဖက္ ၊ စာသင္ဘက္ ျဖစ္ခဲ့သည္။ ေဆြမ်ိဳး သံေယာဇဥ္အရ ေရဒီယို နားေထာင္ရင္းပင္ မဆည္ႏုိင္ေအာင္ ငိုမိေတာ့ေလသည္။၎ေနာက္ ကြ်ႏု္ပ္မွာ ၾကီးမားေသာ ျပႆနာတရပ္ႏွင့္ ရင္ဆိုင္ရေတာ့သည္။ ဤသတင္းဆိုးၾကီးကို အေမစုအား ခ်က္ျခင္းဖြင့္ေျပာသင့္၊မေျပာသင့္ ဟူေသာ ျပႆနာပင္ ျဖစ္သည္။ ဤ သတင္းမွာ အေမစုဦးစြာ သိသင့္ေသာ သတင္းျဖစ္သျဖင့္ အျမန္ဆံုး အသိေပးသင့္သည္ဟု ပထမတြင္ စဥ္းစားမိသည္။  သို႕ေသာ္ဤသတင္းသည္ ကၽြန္ပ္၏ စိတ္ကိုပင္ အလြန္ထိခိုက္သြားေစသျဖင့္ အသက္အရြယ္ၾကီး၍ အခ်စ္ၾကီးလွေသာ မိခင္အိုၾကီးမွာ ဤသတင္းကို ၾကားသိရပါက အသက္ပင္စိုးရိမ္ရေလာက္ေအာင္ ျဖစ္သြားေပမည္ေလာဟု ေတြးေတာ စိုးရိမ္၍ တတ္နိင္သမွ် ဖံုးဖိ ထားရန္ စဥ္းစားမိျပန္သည္။ သို႕ေသာ္ ၎ေန႕ ညအခ်ိန္မေရာက္မီပင္ မေကြး- ေတာင္တြင္း ေမာ္ေတာ္ကားမ်ား နတ္ေမာက္သို႕ ျပန္လည္ေရာက္ရွိလာရာ သတင္းဆိုးၾကီးသည္ ေတာမီးကဲ့သို႕ ျငိမ္းမရေအာင္ ရုတ္တရက္ပ်ံ႔ႏွံ႕သြားေတာ့ေလသည္။ ၎အခ်ိန္တြင္ သတင္းဆိုးၾကီးကို ဖံုးအုပ္မရႏုိင္ေတာ့ေၾကာင္း ရိပ္မိကာ အမယ္ၾကီးအား သတင္းကို တတ္နိင္သမွ် လွည့္ပတ္ေျပာဆိုျပီး စိတ္ေျဖေပးရေတာ့မွာဘဲ ဟု စဥ္းစား၍ အေမစုအိမ္သို႕ေရာက္ရွိသြားေလသည္။

ကြ်ႏု္ပ္သည္ အလိုလုိမ်က္ႏွာမေကာင္းေသာ အေမစုႏွင့္ ရင္ဆိုင္မိၾကေလျပီ။ေလာကတြင္ မေကာင္းသတင္းကို သက္ဆိုင္သူ ကာယကံရွင္အား မ်က္ႏွာခ်င္းဆိုင္၍ ဖြင့္ဟေျပာရေသာ အလုပ္သည္ အခက္အခဲဆံုးအလုပ္ဟု ယူဆမိသည္။ သို႕ေသာ္ မေျပာလွ်င္ မျဖစ္ႏုိင္ေသာ အေျခသို႕ ဆိုက္ေရာက္လာသျဖင့္ တစ-တစ သြယ္၀ိုက္၍ ဗိုလ္ခ်ဳပ္တို႕ ဒဏ္ရာရေသာ သတင္းကို သြယ္၀ိုက္ေျပာလိုက္ရေလျပီ။ သတင္း၏ အဆံုးတြင္ အေမစုသည္ စိတ္ထိခိုက္ကာ တခုခုျဖစ္သြားေလမလားဟု စိုးရိမ္၍ အေရးရွိက အသင့္ျဖစ္ရန္ ကြ်ႏု္ပ္ အထူးသတိထားသည္။ ေသြးေဆး ၊ ကြမ္းရြက္ စသည္မ်ားလည္း ကၽြန္ပ္၏ အိတ္တြင္ အသင့္ ပါလာခဲ့သည္။

သို႕ေသာ္ အေမစုမွာ တကယ္ အမွန္ဘဲလား ကြယ္…မလိုတဲ့သူေတြက လုပ္ၾကံေျပာတာလား…ပြဲခ်င္းျပီးေရာလားကြယ့္..ဟုေမးျပီး မ်က္ရည္မ်ား ၀ိုင္းလာရံုမွ အပ အျခားစိတ္ထိခိုက္မွဳမ်ားကို မျပေခ်။ “မွန္ရင္လဲ ဘ၀ကံအေၾကာင္းေပါ့ ကြယ္…” ဟု တခြန္းမွ်ေျပာကာ တည္ျငိမ္ဆိတ္ျငိမ္စြာ ေနျပီးေနာက္ အေတာ္ၾကာ စကားမေျပာဘဲ ရပ္ဆိုင္းေနေလသည္။ ေနာက္ဆံုးတြင္ ကၽြန္ပ္အား သားႏွစ္ဦး၏ အေလာင္းကို ၾကည့္ရန္ ရန္ကုန္အထိလိုက္ပို႔ရန္ ေျပာသည္။ ကြ်ႏု္ပ္လည္း ခ်က္ခ်င္းပင္ လိုက္ပို႔ပါမည္ဟု ၀န္ခံကတိေပးသည္။ ကၽြန္ပ္၏ ထင္ျမင္ယူဆခ်က္မွာ မွားေလျပီ။ “သတင္းဆိုး ၾကားလွ်င္ အမယ္ၾကီး ေသသြား လွ်င္ အမယ္ၾကီး ေသသြားမလား၊ရူးသြားမလား၊တခုခု ေတာ့ ျဖစ္မွာဘဲ ” ဟု ယူဆမိျခင္း မွားေလျပီ။ အေမစု၏ စိတ္ဓါတ္သည္ ေက်ာက္တိုင္ ေက်ာက္ခဲၾကီးမ်ားပမာ တည္ၾကည္ျမဲျမံလွပါေပသည္။ လူတဦးအား ရူးေစနိင္သည့္ ဤသတင္းဆိုးသည္ အေမစု၏ စိတ္ဓါတ္ကို ယိမ္းယိုင္သြားေအာင္ ကိုင္မလွုပ္ႏုိင္ေပ။ အေမစု၏ အာဇာနည္စိတ္ျဖစ္ေသာ ခိုင္ျမဲတည္တ့့ံလွသည့္စိတ္ဓါတ္ကို အံ့လည္း အံ့ၾသမိသည္။ ခ်ီးလည္း ခ်ီးက်ဳးမိသည္။ ဂုဏ္လည္း ျပဳမိသည္။

အေမစုမွာ ၀န္ၾကီးဦးဘ၀င္းအားလည္း အၾကီးဆံုးျဖစ္၍ အခ်စ္ပို၏။ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ကိုလည္း အငယ္ဆံုးျဖစ္၍ မ်ိဳမတတ္ခ်စ္၏။ ရင္ေသြး အစစ္ျဖစ္သည့္ ကမၻာေက်ာ္သားႏွစ္ဦးအား တခ်ိန္တည္း ရန္သူ၏ လက္ခ်က္ျဖင့္ မယံုနိင္ေလာက္ေအာင္ လုပ္ၾကံျခင္းခံရေသာ သတင္းဆိုးသည္ သာမန္ မိဘျဖစ္မည္ဆိုပါက ခ်က္ျခင္းပင္ အသက္အႏၱရာယ္ ထိခိုက္ေစနိင္၏။ သို႕ေသာ္ အေမစု ၏ စိတ္ဓါတ္ကား သံမဏိပမာ ခိုင္ျမဲလွ၏။ စိတ္ေဖာက္ျပန္ျခင္းမရွိ။ ပကတိ သေဘာတရားအရ ၾကမၼာဆိုးကို ရဲရင့္တည္ၾကည္ေသာ မ်က္နွာျဖင့္ အာဇာနည္မ်ား၏ မိခင္ပီပီ ခံယူခဲ့ေလသည္။

၎ေနာက္ ရန္ကုန္မွ ေစလႊတ္ေသာ ဆလြန္းကားမ်ားျဖင့္ ကၽြန္ပ္တို႕သည္ ရန္ကုန္ျမိဳ႕သို႕ ထြက္ခြာလာၾကသည္။ လမ္းတေလွ်ာက္လံုးတြင္လည္း အေမစုမွာ မ်က္ႏွာညိဳွးငယ္ရံုမွ အပ အျခားျပင္းထန္ေသာ လွုပ္ရွားေသာ အမူအရာမ်ားကို လံုး၀မျပေခ်။ ညအခ်ိန္တြင္ ဂဠဳန္ဦးေစာ၏ အေျခခံစခန္းျဖစ္ေသာ သာယာ၀တီမင္းလွျမိဳ႕မ်ားသို႕ ေရာက္ရွိၾကသည္။ အခ်ိန္ကလည္းမလွသည့္ျပင္ ဂဠဳန္ ဦးေစာ၏ နယ္လည္း ျဖစ္သျဖင့္ လိုက္ပို႕ၾကေသာ ရဲေဘာ္မ်ားက အေမစုကို ေဘးဥပဒ္ျဖစ္မည္ စိုး၍ ဘာမွ် မေျပာ ဘဲ ႏွုတ္ဆိတ္ဆိတ္ ေနရန္ သတိေပးၾကသည္။ သို႕ေသာ္ အေမစုမွာ ေၾကာက္လန္႕ျခင္း မရွိ။ ငါ့သားမ်ားရယ္ လူလူခ်င္း မသတ္နိင္ပါဘူး… ကံသတ္မွ ေသတာပါကြယ့္ …ေၾကာက္စရာမရွိပါဘူး ။ ေသလဲ မထူးပါဘူး။ ဟုျပန္ေျပာသျဖင့္ ရဲေဘာ္မ်ားမွာ ေနာက္ထပ္ဘာမွ ျပန္မေျပာရဲဘဲ ေခါင္းငံု႕ေနၾကေတာ့သည္။ ကြ်ႏု္ပ္မွာ အမယ္ၾကီး၏ သူရသတိၱ ရွိပံုကို ထပ္မံခ်ီးက်ဳးမိျပန္ေလသည္။

ရန္ကုန္သို႕ ေရာက္၍ သားႏွစ္ေယာက္၏ အေလာင္းစင္ျပိဳင္ကို ေတြ႕ျမင္ရေသာ အခါ၌လည္း ထူးျခားေသာ လွုပ္ရွားမွုကို ထပ္မံျပသျခင္း မရွိေခ်။ ရင္တြင္း၌ ကမၻာမီး ေတာက္ေလာင္သည့္ပမာ ျပင္းျပစြာပူေဆြး ရွာေသာ္လည္း အာဇာနည္မ်ား၏ မိခင္ ပီပီ သမၼဇဥ္ျဖင့္ ဖံုးအုပ္၍ ဘ၀င္းရဲ႕ ေအာင္ဆန္းရဲ႕ အေမ့ကို ပစ္သြားၾကျပီလားကြယ့္…ဟုေျပာကာ လက္ခုပ္ကေလးတတီးတီး ႏွင့္ ငိုေၾကြးျမည္တမ္းရံုထက္ ပိုမိုကဲလြန္ေသာ လကၡဏာ ကို လံုး၀ မျပေခ်။ တကယ့္အာဇာနည္ မိခင္ ပီသပါေပသည္။

အေမစုကား ငယ္စဥ္ကစ၍ ကြယ္လြန္ အနိစၥေရာက္သည့္အခ်ိန္အထိ၊ တေန႕ထက္ တေန႕ ထူးျခား ဆန္းၾကယ္ လွေသာ ေရွးဘုန္းကံ ပါရမီ ႏွင့္ ျပည့္စံုခဲ့သည့္ ပါရမီရွင္ အမ်ိဳးသမီးအစစ္ၾကီးျဖစ္ေပသည္။ သမီး အၾကီးဆံုး မခင္ညြန္႕ မွာ အေမစုႏွင့္ အလြန္တူသည္။ အိမ္ေထာင္သားေမြး အလုပ္မ်ိဳးကို စက္ဆုပ္ရြံရွာသည္။ ထို႕ေၾကာင့္ပင္ အသက္ ၄၅ ႏွစ္ အရြယ္ထိ အိမ္ေထာင္ မျပဳဘဲ မိခင္ၾကီးနွင့္ အတူ ေနထိုင္ခဲ့သည္။ သို႕ေသာ္ အေမစုသည္ ေရွ႕ေရးကို ေမွ်ာ္ေတြး၍ သမီးၾကီးအား ေျမစာရင္း အင္စပက္ေတာ္ ဦးသာရင္ႏွင့္ လက္ထပ္ ထိမ္းျမားရန္ တိုက္တြန္းရာ မခင္ညြန္႕မွာ မိခင္၏ စကား ကို မပယ္လိုသျဖင့္ အင္စပက္ေတာ္ ဦးသာရင္ႏွင့္ လက္ထပ္ခဲ့ေလသည္။ အေမစုကား သမီးၾကီးအတြက္ စိတ္ခ်လက္ခ် ျဖစ္ကာ မိမိ၏စကားကို ေျမ၀ယ္မက် နားေထာင္သျဖင့္ ေက်နပ္ႏွစ္သိမ့္လွေလသည္။

သို႕ေသာ္ ဒုတိယ သမီးၾကီးျဖစ္သူ မ၀က္မွာကား မိခင္ႏွင့္ ရာသက္ပန္ မခြဲလိုပဲ မိခင္က တိုက္တြန္းေသာ္လည္း ယခုအခ်ိန္ထိ အိမ္ေထာင္ မျပဳေတာ့ေခ်။ အေမစုသည္ အတူေန သမီး မ၀က္အား အလြန္ခ်စ္၏။ အလြန္အားကိုး၏။ အိမ္ေထာင္မွဳကိစၥ အ၀၀ အျပင္ စီးပြားေရးကိစၥဟူသမွ်ကိုလည္း မ၀က္ကိုသာလံုး၀ လႊဲအပ္ထား၏။ မ၀က္ခ်က္ေသာ ထမင္းဟင္းကိုသာ သေဘာက် ႏွစ္သက္၏။ အမိက အေရးေပးသေလာက္ သားမ်ားကလည္း မ၀က္အား အမိသဖြယ္ ေလးစားရိုေသၾကရ၏။ မ၀က္မွာလည္း သားသမီး မ်ား အနက္ ၀တၱရား အေက်ဆံုး သမီးျဖစ္ေလသည္။  အေမစုမွာ မ၀က္၏ လက္ေပၚတြင္ ေနာက္ဆံုး အသက္ေပ်ာက္ရရွာသည္။

သားအၾကီးဆံုး ဦးဘ၀င္းမွာ မိခင္အား အလြန္ၾကည္ညိဳ၏။ ရိုးသားေျဖာင့္မတ္၏။ နတ္ေမာက္ျမိဳ႕တြင္ ျမန္မာ ကိုးတန္းေအာင္ျပီးေနာက္ ေရနံေခ်ာင္းသို႕ေရာက္၍ B.O.C စာေရးအလုပ္ကို လုပ္ကိုင္၏။ ၎ ရေသာ လခမ်ားမွ ေငြစုျပီးလွ်င္ မိခင္၏ ေထာက္ပံ့ေသာ ေငြႏွင့္ ပူးေပါင္း၍ တကၠသိုလ္သို႕ ဆက္လက္ ပညာသင္ၾကားရာ ၀ိဇၨာဂုဏ္ထူးျဖင့္ ေအာင္ျမင္ခဲ့သည္။ အေမစုသည္ သားၾကီးအား ၎၏ သေဘာက် ျဖစ္ေသာ ေတာင္တြင္းၾကီး ဇာတိ၊ မ်ိဳးရိုးေကာင္းျဖစ္ေသာ မခင္ေစာႏွင့္ ကိုယ္တိုင္ ေစ့စပ္ ေတာင္းရမ္း လက္ထပ္ေပးခဲ့၏။ သား ေခြ်းမ၊ ေျမး မ်ားႏွင့္ ဂ်ပန္ တေခတ္လံုး အတူတကြ ေနထိုင္ခဲ့ရသျဖင့္ စိတ္ေက်နပ္မွဳ ရရွိခဲ့၏။

သားအလတ္ဦးေနေအာင္မွာလည္း ေရွ႕ေန စာေမးပြဲ ေအာင္ျပီးေနာက္ နတ္ေမာက္ျမိဳ႕ အနီးရွိ ဖုန္းေတာ္ျပည့္ရြာ သူၾကီး ဦးဘိုးလွိဳင္၏ သမီး မခင္ေလး ႏွင့္ အေမစုကိုယ္တိုင္ ေတာင္းရမ္းလက္ထပ္ေပးခဲ့၏။ ဦးေနေအာင္ မွာ သားအားလံုး အနက္ အတူတူ အေနရမ်ားသျဖင့္ အေမစုသည္ ၎ အေပၚ၌ သံေယာဇဥ္ ၾကီးခဲ့၏။ ဦးေနေအာင္ ႏွင့္ ပတ္သက္၍လည္း စိတ္ေက်နပ္မွဳမ်ား စြာ ရရွိခဲ့၏။

သားအလတ္ ဦးေအာင္သန္းကိုလည္း တကၠသိုလ္တြင္ ၀ိဇၨာ ဘြဲ႕ထူးရရွိျပီးေနာက္ ျမိဳ႕အုပ္ရာထူးရရွိသည္အထိ ပညာသင္ၾကားေပးခဲ့၏။ ဦးေအာင္သန္းမွာ တကၠသိုလ္တြင္ ပညာသင္ေနစဥ္ ယစ္မ်ိဳး၀န္ေထာက္ ဦးဘတင္၏ သမီး မခင္ႏုႏွင့္ အေၾကာင္းဆက္မိ၏။ မခင္ႏုမွ အေမစုတို႕ႏွင့္ အမ်ိဳးေတာ္ေသာ ေတာင္တြင္းၾကီး ဇာတိဦးဘတင္၏ သမီး ျဖစ္သည့္အတိုင္း အေမစုသည္ သေဘာက်ေက်နပ္ကာ အင္းစိန္ျမိဳ႕ သို႕ ကိုယ္တိုင္ သြားေရာက္ေစ့စပ္ ေတာင္းရမ္းၾကီးက်ယ္စြာ မဂၤလာ ေဆာင္ေပးခဲ့ရသျဖင့္ ေက်နပ္သည္။

သားအငယ္ဆံုး ဦးေအာင္ဆန္းကိုကား နတ္ေမာက္ျမိဳ႕ ဘုန္းေတာ္ၾကီးဦးေသာဘိတ ၏ အထက္တန္း ေက်ာင္း တြင္ သတၱမတန္းထိ ပညာ သင္ေပးျပီးေနာက္ ေရနံေခ်ာင္း ျမိဳ႕၊ အမ်ိဳးသား အထက္တန္းေက်ာင္းတြင္ ၁၀ ေအာင္ျမင္သည္ အထိ ထားခဲ့သည္။ ၎ ေနာက္ တကၠသိုလ္သို႕ပို႕၍ ၀ိဇၹာ စာေမးပြဲ ေအာင္ျမင္သည္အထိ ပညာသင္ေပးခဲ့သည္။ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ႏွင့္ မခင္ၾကည္တို႕မွာ ဂ်ပန္ေခတ္ အတြင္းက ႏွစ္ဦးသေဘာတူ ခ်စ္ၾကိဳက္၍ လက္ဆက္ခဲ့ၾကရာ အေမစုမွာ ကိုယ္တိုင္ ကိုယ္က် အျခားသားသမီးမ်ားကဲ့သို႕ လက္ထပ္မေပးရေသာ္လည္း ဗိုလ္ခ်ဳပ္ရာထူး လက္ခံျပီးေနာက္ မယားျပ အျဖစ္ျဖင့္ နတ္ေမာက္သို႕ တိုင္းခန္းလွည့္လည္လာစဥ္ မခင္ၾကည္အား ေခၚေဆာင္ခဲ့ရာ မခင္ၾကည္၏ ရုိေသကိုင္းရွိုင္းမွဳ၊ လိမၼာေရးျခားမွဳမ်ားကို ျမင္ရေသာအခါ အေမစုမွာ သားႏွင့္ေခြ်းမကေလးအေပၚတြင္ တျပံဳးျပံဳးႏွင့္ ေက်နပ္ ၀မ္းေျမာက္မိ၏။

  အေမစုကား ဇာတိဂုဏ္ က လည္းေကာင္း၊ ေဆြမ်ိဳးသားခ်င္းကလည္း ေတာင့္တင္း၊ ပစၥည္းဥစၥာကလည္း ျပည့္စံု၊ သားသမီးမ်ားကလည္း ေခတ္ပညာတတ္ ကမၻာေက်ာ္ ပုဂၢိဳလ္မ်ား ျဖစ္ေန၊ သားသမီး အားလံုးမွာလည္း ၎၏ စိတ္တိုင္းက် အိမ္ေထာင္သည္မ်ား ျဖစ္သည့္ျပင္ မ်ားျပားလွေသာ ေျမးငယ္မ်ားျဖင့္ ျခံရံကာ ေလာကအလယ္တြင္ တင့္တယ္စြာ ေနထိုင္ရသျဖင့္ အေမစု၏ ေရွးဘုန္းေရွးကံမွာ အလြန္ပင္ အားၾကီး၍ ပါရမီ ေကာင္းလွသည္ဟု ဆိုရေပမည္။  ။

ကမၻာေပၚရွိ ပုပုရြရြ ျမင္သမွ်တို႕မွာ ေလာကဓံရွစ္ပါး၏ အျမဲမျပတ္ရိုတ္ခတ္ျခင္းကို ခံေနၾကရသည့္အတိုင္း အေမစုမွာ ေလာကအလယ္တြင္ သူမတူေအာင္ တင့္တယ္စြာ ခံစားေနရေသာ္လည္း ပုထုဇဥ္ တဦး ျဖစ္ေသာေၾကာင့္ ေလာကဓံတရား၏ ရိုတ္ခတ္ျခင္းဒဏ္မွ မလြတ္နိင္ေခ်။

အသက္ ၆၀ျပည့္ေသာႏွစ္တြင္ ငယ္စဥ္ေတာင္ေက်းက စ၍ ေပါင္းသင္းခဲ့ေသာ အိမ္သား ဦးဖာမွာ လူၾကီးေရာဂါျဖင့္ ကြယ္လြန္အနိစၥေရာက္သြားရကား မုဆိုးမ ဘ၀ျဖင့္ သားသမီးမ်ားကို အုပ္ထိန္းကာ ေစာင့္ေရွာက္ခဲ့ရေလသည္။ အသက္ ၆၄ ႏွစ္အရြယ္ တြင္ အေမစုမွာ ေလာကဓံတရား၏ ရိုတ္ခတ္ျခင္းကို ဒုတိယအၾကိမ္ ခံရျပန္ေလသည္။ အခ်စ္ဆံုးသမီးျဖစ္ေသာ မခင္ညြန္႕သည္ မီးယပ္ေရာဂါျဖင့္ ကြယ္လြန္အနိစၥ ေရာက္သြားရာ အေမစုမွာ ပထမဆံုး သားသမီးပူကို စတင္ခံစားခဲ့ရေလသည္။

၎ေနာက္ အခ်စ္ဆံုးေသာ သားမ်ား ျဖစ္သည့္ ၀န္ၾကီးဦးဘ၀င္းႏွင့္ ဗိုလ္ခ်ဳပ္တို႕မွာ ရန္သူ၏လက္ခ်က္ျဖင့္ရုတ္တရာက္ အနိစၥေရာက္သြားေသာအခါ ဒုတိယအၾကိမ္ေျမာက္ ျပင္းထန္ေသာ အပူမီးကို ခံစားရျပန္ေလသည္။

၎ေနာက္ ဦးေနေအာင္၏ သမီးျမင့္ျမင့္ကေလးမွာ ငယ္စဥ္ကပင္ အေမစုႏွင့္အတူ လာေရာက္ေနထိုင္ရကား သားမွာ အခ်စ္ ၊ေျမးမွာ အနွစ္ ဆိုေသာ စကားကဲ့သို႕ ေျမးမကေလးအား အလြန္ပင္ ခ်စ္ခဲ့ေလသည္။၎ျမင့္ျမင့္ကေလးသည္ နတ္ေမာက္ျမိဳ႕ ဗိုလ္ခ်ဳပ္အထိမ္းအမွတ္ နိင္ငံေတာ္ တန္းျမင့္ေက်ာင္းတြင္ ပညာသင္ၾကားေနစဥ္ အဖ်ားေရာဂါျဖင့္ အေမစု၏ လက္ေပၚတြင္ ရုတ္တရက္ အနိစၥေရာက္သြားေပရာ အေမစုမွာ တတိယမၸိ ေျမးပူႏွင့္  ေတြ႕ရျပန္ေလသည္။

၎ေနာက္ နတ္ေမာက္ျမိဳ႕ကို ရဲျဖဴမ်ား သိမ္းပိုက္လိုက္ေသာအခါ ရဲျဖဴတို႕၏ ေျမသိမ္းစံနစ္အရ အေမစုကိုယ္တိုင္ ငယ္စဥ္ကစ၍ စုေဆာင္းခဲ့ေသာ ေျမယာ၊ အိုးအိမ္ ၊ပစၥည္းတို႕မွာ ဂ်ပန္ေခတ္ ၊အဂၤလိပ္ေခတ္ စသည္ျဖင့္ ေခတ္အမ်ိဳးမ်ိဳးေက်ာ္လာခဲ့ေသာ္လည္း တစံုတရာ ပ်က္စီးျခင္း မရွိခဲ့ဘဲ ရဲျဖဴတို႕၏ ေျမယာစံနစ္ေၾကာင့္ အေမစုပိုင္ ေျမယာ အားလံုး ဆံုးရွံဳး သြားခဲ့ေလသည္။ အေမစု၏ စိတ္မွာ လြန္စြာ ထိခိုက္ခဲ့ေလသည္။ သို႕ေသာ္ ေျမယာ ႏွင့္ ပါတ္သက္၍ မည္သူ႕ကိုမွ် တစံုတရာ ထိခိုက္ေျပာဆို ျခင္း လံုး၀မျပဳလုပ္ဘဲ ၊ သည္းခံကာ ကံတရားအတိုင္း ျဖစ္ရတာ ၊ ပ်က္ရတာပဲ ကြယ္ ဟု ေျပာကာ မေက်နပ္မွဳကို မ်ိဳသိပ္၍ ထားခဲ့ေလသည္။

ကြ်ႏု္ပ္၏ ဖခင္မွာ အေမစုႏွင့္ ေမာင္ႏွမေတာ္၍ ကၽြန္ပ္မွာလည္း အေမစု၏ တူေတာ္ေလသည္။ အေမစုအား ကၽြႏ္ုပ္တို႕က ေဒြးေလးစုဟု ေခၚၾကရသည္။ ကၽြန္ုပ္တို႕၏ အမ်ိဳးဓေလ့ထံုးစံအရ ၾကီးစဥ္ငယ္လိုက္ ရိုေသကိုင္းရွိုင္း ခဲ့ၾကရသည့္ျပင္ ေဆြမ်ိဳးအားလံုး အနက္ အသက္အၾကီးဆံုး ၀ါအၾကီးဆံုး ျဖစ္သူအား က်န္ေဆြမ်ိဳးအားလံုးက အရိုအေသ ေပးရသည့္ျပင္ ၎၏ ၾသဇာကိုလည္း မဖယ္ရွားရေခ်။ ၎ ေပးသမွ်အမိန္႕ကို နာခံရေလသည္။

ကၽြန္ဳပ္၏ ဖခင္မွာ ေဆြမ်ိဳးမ်ားတြင္ အၾကီးဆံုးျဖစ္၍ အသက္ ၇၃ ႏွစ္အရြယ္ တြင္  ကြယ္လြန္အနိစၥေရာက္ခဲ့ေလသည္။ ကၽြန္ပ္၏ ဖခင္ မရွိေသာအခါ ေဆြမ်ိဳးမ်ားအနက္ အေမစုမွာ အသက္အၾကီးဆံုး ၊ ၀ါအၾကီးဆံုးျဖစ္၍ အျခားေဆြမ်ိဳးမ်ားကဲ့သို႕ပင္ ကၽြန္ဳပ္မွာလည္း အေမစုအား ရိုေသေလးစားရေလသည္။ ၎ျပင္ ကၽြန္ပ္အား အေမစုသည္ သားရင္းသဖြယ္ ေစာင့္ေရွာက္ ျပဳစု ကူညီ မစ ခဲ့သျဖင့္ အေမစုမွာ မိခင္ရင္း သဖြယ္ျဖစ္လာေပေတာ့သည္။

သားသမီးမ်ား ဆံုးသူဆံုး တျခားစီေနသူေန ျဖစ္၍ မ၀က္ တဦးတည္းႏွင့္ ပ်င္းရိျငီးေငြ႕ဘြယ္ ေနထိုင္ရရွာေသာ အေမစုသည္ ဗိုလ္ခ်ဳပ္တို႕ က်ဆံုးသည့္ အခ်ိန္မွစ၍ ကၽြန္ပ္တို႕အား တူတဦးကဲ့သို႕ သေဘာမထားေတာ့ဘဲ သားရင္း တမွ်ကဲ့သို႕ ယူဆ၍ အမ်ိဳးမ်ိဳး အလုိလိုက္သည့္ျပင္ ကၽြန္ပ္၏ အိမ္သူ မသန္းတင္ကိုပါ သမီးအရင္းကဲ့သို႕ ခ်စ္ခင္လာသည္ကို ေတြ႕ရေလသည္။

အေမစု၏ ေမတၱာစိတ္ကို ရိပ္မိေသာ ကၽြန္ပ္နွင့္ ကၽြန္ပ္၏ ဇနီးတို႕မွာ အေမစုထံ အျမဲသြားေရာက္ ျပဳစု၍ စားေကာင္း ေသာက္မြန္မ်ားကို အျမဲတမ္း ေပးပုိ႕ရေလသည္။ အေမစုကလည္း ၎အား အျမိဳ႕ျမိဳ႕က ကန္ေတာ့ၾကေသာ စားေကာင္းေသာက္ဖြယ္မ်ားကို ရတိုင္း ကၽြန္ပ္တို႕နွစ္ဦးအား အျမဲခြဲေ၀ ေပးကမ္းခဲ့ေလသည္။ ထို႕ေၾကာင့္ပင္ ကၽြန္ပ္မွာ အေမစုအား မိခင္အရင္းကဲ့သို႕ ၾကည္လည္းၾကည္ညိဳ၏။ ေလးလည္းေလးစား၏။ ခ်စ္လည္း ခ်စ္၏။ ျမတ္လည္းျမတ္ႏုိး၏။ အေမစု၏ အမိန္႕ကို တေသြမတိမ္းလိုက္နာခဲ့၏။ အေမစု၏ ဆံုးမစကားမ်ားကိုလည္း အျမဲနားေထာင္ခဲ့၏။ အေမစု၏ ျပင္းထန္လွေသာ အပူမီးမ်ားကိုလည္း တတ္နိင္သေလာက္ ေျဖေဖ်ာက္ေပးခဲ့၏။ ေ၀ယ်ာ၀စၥမ်ားကိုလည္း တတ္နိင္သမွ် ကူညီေဆာင္ရြက္ေပးခဲ့၏။ အေမစုမွာ ဗိုလ္ခ်ဳပ္မရွိသည့္ေနာက္ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ႏွင့္ တခုတည္းဘြား ျဖစ္သူ ကၽြန္ပ္အား သားရင္းပမာ ယူဆကာ အတြင္းေရာ အျပင္ပါ တိုင္ပင္ေျပာဆိုေလ့ရွိ၏။ ထို႕ေၾကာင့္ပင္ အေမစုအနီးတြင္ သားအရင္းမ်ားမရွိစဥ္ အေမစု၏ စိတ္ခ်မ္းသာမွဳ ၊ က်န္းမာမွဳ၊ တရားအားထုတ္နိင္မွဳ အတြက္ ကၽြန္ပ္အေပၚသို႕ တာ၀န္က်ေရာက္ေနရကား အေမစု၏ အိမ္သို႕ အျမဲတေစ သြားေရာက္၍ ကိုယ္တိုင္ကိုယ္က် ျပဳစု ေျဖေဖ်ာ္ခြင့္ ရရွိခဲ့၏။ ဗမာ့အာဇာနည္ တဦးျဖစ္ေသာ ေခါင္းေဆာင္ၾကီး ဗိုလ္ခ်ဳပ္၏ မိခင္ၾကီးအား ေျခဆုပ္လက္နယ္ ျပဳစုခြင့္ ရသျဖင့္လည္း ဂုဏ္ယူ မိ၏။ ေက်နပ္မိ၏။    ။

အေမစု၏ ဘ၀တြင္ အသက္၆၃ ႏွစ္က စ၍ အိမ္သား ဦးဖာအတြက္ မီးစတင္ေလာင္ခဲ့ရာမွ စ၍ ျမင့္ျမင့္ေလးအထိ ျပင္းထန္ေသာ အပူမီးမ်ားကို ေတြ႕ရျပီး ေနာက္အေမစုမွာ တရားသေဘာျဖင့္ အပူမီးအားလံုးကို နိင္နင္းစြာ ျငိမ္းသတ္နိင္ရကား စိတ္ဓါတ္ ေအးခ်မ္းမွဳ ရရွိသကဲ့သို႕ ေရွးကကဲ့သို႕ပင္ ေဆြမ်ိဳးမ်ား အိမ္သို႕ လည္ပတ္နိင္ေတာ့ေလသည္။ စိတ္ခ်မ္းသာမွဳ တေန႕ထက္ တေန႕ပိုမိုရရွိလာျပီးေနာက္ ၊ မေသမီ ရန္ကုန္ရွိ မုဆိုးမ ႏွစ္ဦးျဖစ္သူ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ကေတာ္ ေဒၚခင္ၾကည္၊ ဦးဘ၀င္း၏ ဇနီးေဒၚခင္ေစာ တို႕အျပင္ သားဦးေအာင္သန္းႏွင့္ ေခြ်းမ ေဒၚခင္ႏု တို႕ႏွင့္တကြ ေျမးအားလံုးကိုပါ ေတြ႕လိုေသာ ဆႏၵ ျပင္းျပလာရကား ရန္ကုန္သြားရန္ အၾကံျဖစ္ေပၚလာေလသည္။ ရန္ကုန္သို႕ေရာက္လွ်င္ ေခၽြးမသံုးဦးႏွင့္ ကၽြန္ပ္၏ အစ္ကို ဦးတင္လွတို႕အား လက္ေဆာင္ေပးရန္ နတ္ေမာက္နယ္မွ ထြက္သည့္ ႏွမ္းဆီေမႊးစစ္စစ္ကို သံပံုး ၄ ပံုးျဖင့္ထည့္၍ အဆင္သင့္ ျပဳလုပ္ထား၏။ ေျမးကေလးမ်ားအတြက္ နတ္ေမာက္မွာ ေတာျမဳိ႕ကေလးျဖစ္သည့္အတိုင္း ထန္းလ်က္ ၊ႏွမ္း၊ေျမပဲ သာ ထြက္ သျဖင့္ ေတာသေရစာ ဟုေခၚေသာ ႏွမ္းပ်စ္ ေျမပဲယိုမ်ားကို အိမ္တြင္ ေကာင္းနိင္သမွ် ေကာင္းေအာင္ျပဳလုပ္ျပီး အထုပ္ ၄ ထုပ္ ခြဲ၍ ထုပ္ထားေလသည္။ ကၽြန္ပ္အားလည္း ရန္ကုန္သြားက ကူညီလိုက္ပို႕ေပးရန္ေျပာသျဖင့္ လိုက္ပို႕ပါမည္ဟု ကတိေပးရသည္။ အေမစုမွာ ေခြ်မမ်ား ၊ ေျမးမ်ားအား အလြမ္းေျပ ေတြ႕ရမည့္ အေရးကို ေမ်ွာ္ေတြး၍ ေပ်ာ္တျပံဳးျပံဳး ေမာ္မဆံုး ရွိေနေတာ့၏။ သို႕ေသာ္  အေမစု၏ ျပင္းျပေသာအလုိဆႏၵကို ရိုတ္ခ်ဳိးမည့္ မုန္တိုင္းႀကီးတခု မေမ်ွာ္လင့္ဘဲ ႏွင့္ ရုတ္တရက္ ေရွာင္တခင္ က်ေရာက္လာေတာ့ေလသည္။

ေရာင္စံုတို႕ ဆူပူလွဳပ္ရွားမွဳမ်ားေၾကာင့္ ေခၽြးမမ်ား ေျမးမ်ား ေနထိုင္ၾကသည့္ ရန္ကုန္ျမိဳ႕ေတာ္ၾကီးႏွင့္ အေမစုေနထိုင္ေသာ နတ္ေမာက္ျမိဳ႕ကေလးတို႕မွာ လံုး၀အဆက္အသြယ္ ျပတ္သြားေတာ့ေလသည္။

၎ေနာက္ မုန္တိုင္းၾကီးသည္ ပိုမိုျပင္းထန္လာေလသည္။ ၁၉၄၉ ခု၊ ေဖေဖာ္၀ါရီလ ၂၉ရက္ေန႕၊ နံနက္အခ်ိန္တြင္ နတ္ေမာက္ျမိဳ႕ကေလးမွာ ရဲေဘာ္ျဖဴ မ်ား၏ လက္တြင္းသို႕ က်ဆင္းသြားရေလသည္။

နတ္ေမာက္ကို သိမ္းပိုက္ထားေသာ ရဲေဘာ္ျဖဴမ်ားမွာ အေမစုကို ဗိုလ္ခ်ဳပ္၏ အရွိန္ျဖင့္ ေစာ္ကား၊ေမာ္ကား မျပဳလုပ္ရဲၾက၊ သို႕ေသာ္ဗိုလ္ခ်ဳပ္အသက္ရွင္စဥ္က ေလာက္ ရိုေသကိုင္းရွုိင္း ေလးစားျခင္းမ်ိဳးကိုကား မေတြ႕ရေပ။ အေမစုႏွင့္ ကြ်ႏု္ပ္တို႕မွာ ဇြတ္အတင္း ရန္ကုန္သို႕ ထြက္လာမည္ဆိုက ျဖစ္ႏုိင္၏။ သို႕ေသာ္လမ္းပန္းအဆက္အသြယ္က စိတ္မခ်ရ။ အသက္ၾကီးရင့္ေသာ အေမစုအတြက္ သင့္ေတာ္မည့္  ယာဥ္မ်ားကလည္း မရွိ၊ စည္းမဲ႕ကမ္းမဲ႕ လုပ္ကိုင္ေနေသာ ရဲေဘာ္ျဖဴမ်ား၏ အုပ္ခ်ဳပ္မွဳကို လည္း စိတ္မခ်။ ကြ်ႏု္ပ္တို႕ မရွိစဥ္ တခုခု ျဖစ္ေလမလားဟု ေတြးေတာ စိုးရိမ္မိတာက တမ်ိဳး အမ်ိဳးမ်ိဳးေသာ အေၾကာင္းမ်ားေၾကာင့္ ရန္ကုန္သို႕သြားရန္ အစီအစဥ္ကို အေမစုႏွင့္ တိုင္ပင္၍ ရက္အကန္႕အသတ္မရွိ ေရႊ႕ဆိုင္း လိုက္ရျပန္ေလသည္။

အေမစုမွာကား ေလွကားရင္းတြင္ အသင့္ျပင္ထားေသာ ဆီပံုး-၄ပံုးကို ၎၊ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ငယ္စဥ္က စာၾကည့္ခဲ့သည့္ စားပြဲရွည္ၾကီးေပၚတြင္ အသင့္ထုပ္ထားေသာ ေျမပဲ ယို ႏွမ္းပ်စ္ထုပ္ ေလးထုပ္ကို ၎၊ အျမဲၾကည့္ကာ ေငးေမာေတြေ၀ေနသည္ကို ေတြ႕ရ၏။ ဤကဲ့သို႕ ေတြ႕ျမင္ရတိုင္း ကၽြနိုပ္မွာလည္း စိတ္မေကာင္းျဖစ္မိ၏။    ။

အေမစုမွာ ေရွးကုသိုလ္ကံ အက်ိဳးေပးေၾကာင့္ ငယ္ရႊယ္စဥ္အခ်ိန္ကစ၍ အသက္ ၇၃ ႏွစ္ျပည့္သည္အထိ အိပ္ရာထဲတြင္ လဲေနခဲ့ရေလာက္ေအာင္ ေရာဂါရရွိခဲ့ဘူးေသာ အျဖစ္မ်ိဳးမၾကံဳခဲ့ရေပ။ အခု အသက္ ၇၃-ႏွစ္တြင္ ေဗဒင္ကိန္းခန္းအရ အေမစုအတြက္ မေကာင္းလွ။ အထူးခ်ဳခ်ာ၍ လာသည္ကို ေတြ႕ရသည္။ ခ်ဴခ်ာသည္ ဆိုေသာ္လည္း ရုပ္ရည္က်ဆင္း ျခင္းမွ လြဲ၍ အျခား ခၽြတ္ယြင္းခ်က္ မရွိေသးေခ်။ အနိစၥေရာက္သည့္အခ်ိန္ထက္ သြားတေခ်ာင္းမွ မက်ိဳးေခ်။ သို႕ေသာ္ လြန္ခဲ့သည့္ ႏွစ္ႏွင့္စာလွ်င္ အသားအေရမ်ားစြာ ယုတ္ေလ်ာ့လာသည့္ျပင္ အရြယ္ မ်ားစြာ က်ဆင္းသြားေလသည္။

ေရွးအခါက ေတာင္ေ၀ွး မကိုင္ခဲ့ေသာ္လည္း ယခု ႏွစ္တြင္ ေတာင္ေ၀ွးကို စတင္အားျပဳရေလျပီ။ ေရွးက ကဲ့သို႕ ေဆြမ်ိဳးမ်ား အိမ္သို႕ နံနက္တိုင္း အိမ္ေစ့ေအာင္ အလည္အပတ္မသြားနိင္ေတာ့ေပ။ ကၽြန္ပ္၏ အိမ္သို႕သာ တဘက္ထူၾကီးကို ေခါင္းေပါင္း တိုဘရက္ကိုးအျပာ  ပန္းရိုက္လံုခ်ည္နွင့္ ဆြယ္တာ အထူ၀တ္၍ ေတာင္ေ၀ွးကေလး ကိုင္ကာ တနဂၤေႏြ တၾကိမ္၊ ႏွစ္ၾကိမ္သာ လာနိင္ေတာ့ေလသည္။ ကၽြန္ပ္မွာလည္း အေမစုအားရွိမည့္ အစာႏွင့္ ေဆးမ်ားကို တတ္နိင္သမွ် ရွာေဖြစုေဆာင္း ေကၽြးပါသည္။ သို႕ေသာ္ အေမစုကား ဇရာအျပင္ ေရာဂါပါ ဖိေထာင္းေနေသာေၾကာင့္ အဆီစား၍ အသားမျဖစ္ဆိုေသာ စကားပံုကဲ့သို႕ တိုက္သမွ်ေဆး ေပးသမွ်ဓါတ္စာ၊ ေကၽြးသမွ် အာဟာရတို႕မွာလည္း ထိေရာက္ျခင္း မရွိေတာ့ေခ်။

အေမစုသည္ ျပိဳလဲေတာ့မည့္ အရိပ္အေရာင္မ်ား ျပစျပဳေလျပီ။။

၁၃၁၃ ခုနွစ္မွာ အေမစုအတြက္ ကံအဆိုးဆံုးႏွစ္ဟု ေခၚရေပမည္။ တသက္လံုး ေရာဂါကင္းရွင္းစြာ က်န္းမာ ခ်မ္းသာ လာခဲ့သမွ် ယခုနွစ္တြင္ စု၍ ကိုင္ေလျပီ။ ကၽြန္ပ္သည္ အေမစု၏ က်မ္းမာေရးကို အားမရေခ်။ ထို႕ေၾကာင့္ပင္ အမယ္ၾကီး မေသမီ သူေတြ႕ျမင္လိုေသာ ရန္ကုန္ရွိ သား၊ေခြ်းမ၊ ေျမးတို႕အား ေတြ႕ျမင္သြားေစလိုသည္။အမယ္ၾကီး၏ ရည္ရြယ္ခ်က္ျပည့္၀နိင္ရန္မွာလည္း နည္း ႏွစ္နည္းသာ ရွိ၏။ ပထမနည္းမွာ အေမစုကိုယ္တိုင္ ရန္ကုန္သြားမွျဖစ္ေပမည္။သို႕ေသာ္အေမစု က်မ္းမာေရးအရ ဤနည္းမွာ မျဖစ္နိင္။ဒုတိယ နည္းမွ ရန္ကုန္ရွိ သား၊ေခၽြးမ ၊ ေျမးတို႕မွ နတ္ေမာက္သို႕ လိုက္လာရန္ျဖစ္သည္။ သို႕ေသာ္ နိင္ငံေရး ရွုပ္ေထြးမွဳအရ ရန္ကုန္မွ မည္သူမွ်လာနိင္မည္ မဟုတ္ဟု ယူဆမိသည္။

အေမစုမွာ က်န္းမာေရးေၾကာင့္ ရန္ကုန္သြားေရး အစီအစဥ္ကို လံုး၀ ဖ်က္သိမ္းလိုက္ရရွာေလျပီ။ သို႕ေသာ္ အသင့္ျပင္ထားေသာ ဆီေမႊးပံုး ၄ ပံုးႏွင့္ ႏွမ္းပ်စ္၊ ေျမပဲယိုထုပ္ေလးထုပ္မွာကား ပထမထားသည့္ေနရာမ်ားတြင္ပင္ ရွိေသးသည္။ ဆီပံုးမ်ားမွာလည္း ဆီတစက္စက္ယိုက်လွ်က္ရွိသည္။ ေျမပဲယိုထုပ္ မ်ားမွာလည္း ပရြက္ဆိတ္နီမ်ားျဖင့္ ၀ိုင္းအံုလွ်က္ ရွိသည္။

၁၃၁၃-ခု ၊ သီတင္းကၽြတ္လတြင္ အေမစုမွာ ေသြးအား အလြန္နည္းလာကာ အေမာေရာဂါ စ တင္ စြဲကပ္လာေလသည္။ ကၽြန္ပ္လည္း ကြန္ေပါင္းဒါးတဦးႏွင့္ တိုင္ပင္၍ ရွိသမွ်ေဆးမ်ားကို စုေဆာင္းကာ တတ္သမွ်၊ မွတ္သမွ်ႏွင့္ ကုသသျဖင့္ အေတာ္ပင္သက္သာလာသည့္အတြက္ ၀မ္းေျမာက္၀မ္းသာ ျဖစ္ေနစဥ္ ေဆြမ်ိဳးတဦးက ဘဲဥ ျမဴဆြာဟင္းခ်ိဳကို လာ၍ ပို႕ေလသည္။ ကၽြန္ပ္မရွိစဥ္ လာပို႕ေသာ ဟင္းျဖစ္ရကား အေမစုသည္ ခံတြင္းေတြ႕သျဖင့္ တပန္ကန္လံုး ကုန္ေအာင္ စားမိေလသည္။ ထိုအခ်ိန္ကစ၍ အေမာေရာဂါ ျပန္ထလာျပီး ေနာက္ အိပ္ရာမွ မထနိင္ေလာက္ေအာင္ လဲသြားေတာ့ေလသည္။ ဤတၾကိမ္တြင္ အေမစုအား ေဆးကု ခက္ျပီဟု ယူဆမိသည္။

အေမစုမွာ ျပင္းျပေသာ ေ၀ဒနာကို ခံစားေနရေသာ္လည္း စိတ္ေျခာက္ျခားျခင္းမရွိ။ စိတ္အားေလွ်ာ့ဘြယ္ေကာင္းေသာ စကားမ်ိဳးကို တလံုးမွ် မေျပာေခ်။ သတိရတုိင္း ရန္ကုန္သြားလိုေၾကာင္း သမီးမ်ား သားမ်ား ေျမးမ်ားကိုသာ ေတြ႕လိုေၾကာင္း အျမဲေျပာသည္။ ကၽြန္ပ္မွာ နည္းအမ်ိဳးမ်ိဳးျဖင့္ စမ္းသပ္ကုေသာ္လည္း အေမစု၏ ေရာဂါမွာ က်သည္မရွိ၊ တေန႕ထက္ တေန႕ ပိုမိုတိုး၍သာ လာေလသည္။ တခါတရံ တညလံုးေမာေနသျဖင့္ တေမွးမွ်မအိပ္စက္ရေပ။         ။

ေနာက္ဆံုးတြင္ ရန္ကုန္ရွိ သား၊ ေခြ်းမမ်ား၊ ေျမးမ်ား ႏွင့္ ေတြ႕ၾကံဳရေအာင္ ျပဳလုပ္ေပးနိိင္က အေမစု၏ ေရာဂါသည္ တနည္းအားျဖင့္ သက္သာလာနိင္လိမ့္မည္ဟု ယူဆမိသည္။ ထို႕ေၾကာင့္ ေဆးကုျခင္းကို ေလွ်ာ့၍ သားမ်ား၊ ေခၽြးမမ်ား ၊ ေျမးမ်ားႏွင့္ အျမန္ဆံုး ေတြ႕နိင္ရန္ စတင္စီစဥ္ရေလသည္။

ရန္ကုန္ျမိဳ႕ရွိ ဦးေအာင္ဆန္း၏ ဇနီး ေဒၚခင္ၾကည္၊ ဦးဘ၀င္း၏ ဇနီး ေဒၚခင္ေစာ၊ သား ဦးေအာင္သန္းတို႕ မွာ နိင္ငံေရးေလာက တြင္ တမ်ဳးိတဖံု ဆက္သြယ္ေနျခင္းေၾကာင့္ ၎တို႕ နတ္ေမာက္သို႕ လာမည္ဆိုက ေဘးအႏၱရယ္ မျပဳလုပ္ေရးအတြက္ ရဲျဖဴမ်ားထံသို႕ ေျပး၍ ေခ်ာ့ရေလသည္။ ရဲျဖဴမ်ားထံမွ ေဘးဥပဒ္ တစံုတရာ မျပဳလုပ္ပါဟု ယံဳၾကည္စိတ္ခ်ေလာက္ေသာ ကတိရရွိေသာအခါ ရန္ကုန္ရွိ သမီးမ်ား ၊သားမ်ားထံ စာလည္းေရး၊ ေၾကးနန္းရိုက္ႏွင့္ မွာၾကားရေလသည္။ သို႕ေသာ္ မည္သည့္အေၾကာင္းမ်ားေၾကာင့္မသိရ ၊ သူတို႔ထံမွ ျပန္စာလဲ မလာ လူလဲ မေရာက္ျဖစ္ေနသည္။

၎အခ်ိန္တြင္ ရွင္နည္းရာ အဂၢလူထြက္ ဆိုေသာ စကားကဲ့သို႕ သားဦးေနေအာင္မွာလည္း ကိစၥတခုျဖင့္ မေကြးသို႕ ခရီးထြက္သြားရာမွ မေကြးအေနာက္ပိုင္း ဖ-ဆ-ပ-လ အမတ္အျဖစ္ အေရႊးခံမည္ ဟူေသာ သတင္းေပၚထြက္ လာျပန္ေလသည္။ ၎ သတင္းအရ ရဲျဖဴမ်ားက ဦးေနေအာင္ နတ္ေမာက္သို႔ ျပန္လာလွ်င္ ဖမ္းဆီး စစ္ေဆးရန္ စိုင္းျပင္းေနၾကသျဖင့္ ဦးေနေအာင္မွာ ျပန္မလာရဲေတာ့ဘဲ မေကြးတြင္ ေသာင္တင္ေနျပန္ေတာ့ေလသည္။

လူမမာအနီးတြင္ သမီးမ၀က္ တဦးတည္းသာ ရွိသျဖင့္ အေမစုမွာ ပို၍ စိတ္အားငယ္လာဟန္ ရွိေလသည္။ မေသမီ အရက္ ၂၀ ခန္႕ကစ၍ ကြ်ႏု္ပ္ႏွင့္ ကြ်ႏု္ပ္၏ ဇနီးတို႕အား အနားမွ အခြာမခံေတာ့ေပ။ အျမဲပင္ “ ဆုျမိဳင္ ၊ သန္းတင္” ဟူ၍သာ ေခၚေနေတာ့ သည္။ ေဆးကိုလည္း ကြ်ႏု္ပ္တိုက္မွေသာက္သည္။ အစားကိုလည္း ကြ်ႏု္ပ္ေကၽြးမွ စားသည္။ ၀မ္းခ်ဴျခင္းကိုပင္ ကြ်ႏု္ပ္ေခ်ာ့မွ ရေလသည္။ ဦးေနေအာင္ကို သတိရစဥ္အျမဲေမးသည္။ သို႕ေသာ္ ကြ်ႏု္ပ္က လွည့္ပတ္ေျပာမွ ယံုၾကည္လက္ခံေလသည္။ ကြ်ႏု္ပ္မွာလည္း ၁၀ရက္ခန္႕ တေမွးမွ် မအိပ္ရေတာ့ေခ်။ အေမစုအား ထူလိုက္၊ ေပြ႕လိုက္ ႏွိပ္လိုက္ ၊ေဆးတိုက္လိုက္ျဖင့္သာ မိုးစင္စင္လင္းရေတာ့ေလသည္။

အေမစုမွာ တစ္ေန႕ထက္ တစ္ေန႕ရုပ္ပ်က္၍ လာရွာေလျပီ။ ရက္အနညး္ငယ္အတြင္း အနိစၥေရာက္ေတာ့မည္ ကို အကဲခတ္မိေလသည္။ မေသမီ ရန္ကုန္ရွိ သား၊ ေခၽြးမ ၊ေျမးမ်ားကို မေတြ႕ရလွ်င္ အနီးဆံုးမေကြးတြင္ ေရာက္ေနသည့္ သားဦးေနေအာင္ ႏွင့္ ေတြ႕နိင္ေအာင္ စီစဥ္ေပးမွသာ ျဖစ္ေပေတာ့မည္။ ကၽြန္ပ္သည္ရဲျဖဴမ်ား ထံသို႕ ဒုတိယအၾကိမ္ ေျပးရျပန္သည္။ ဒါေပမယ့္ ဗိုလ္ခ်ဳပ္မ်က္ႏွာေထာက္ျပီး သူေတြ႕ခ်င္တဲ့ သား ကိုေနေအာင္ကို ေတြ႕ႏုိင္ေအာင္ ကိုေနေအာင္အေပၚ အျပစ္မယူရန္ ေတာင္းပန္ ေျပာဆိုရျပန္သည္။

            ရဲျဖဴမ်ားထံမွ စိတ္ခ်ရေသာ ကတိရရွိခ်ိန္တြင္ ဦးေနေအာင္ထံ စာေရးအေၾကာင္းၾကား ရေလသည္။ ဦးေနေအာင္လည္း ခ်က္ျခင္းပင္လိုက္လာရာ မေသမီ ၃ ရက္ခန္႕ အၾကာတြင္ ေရာက္ရွိလာေလသည္။ ဦးေနေအာင္ ေရာက္လာသျဖင့္ ကၽြန္ပ္တို႕ႏွစ္ဦးမွာ အနည္းငယ္ သက္သာခြင့္ရသည္။ တညလွ်င္ ႏွစ္နာရီ သံုးနာရီခန္႕ အိပ္စက္ခြင့္ရရွိသည္။

အေမစုမွာ ေသခါနီးဆဲဆဲအခ်ိန္ထိ စိတ္ဓါတ္ျပင္းထန္လ်က္ပင္ရွိသည္။ ဓါတ္အလြန္ခ်ဳပ္ေနသျဖင့္ ၀မ္းခ်ဳေပးရာ အေမစုသည္ အိပ္ရာတြင္းတြင္ ေနာက္ေဖးသြားရန္ေျပာေသာ္လည္း အားနာသျဖင့္မသြားဘဲ ဇြတ္ အတင္းအိပ္ရာမွ ထကာ ၾကမ္းျပင္ေပါက္ရွိရာသို႕ ဇြတ္အတင္းသြား၍ ေနာက္ေဖးသြားသည္။ အလြန္႕အလြန္ အားနည္း၍ ၀ါးျခမ္းျပားေထာင္ထားသလို ပိန္ခ်ံဳးေနေသာ္လည္း ေရွးကကဲ့သို႕ပင္ စိတ္ဓါတ္တင္းမာ ခိုင္ျမဲလ်က္ပင္ ရွိေလသည္။ အေမစု၏ စိတ္ဓါတ္ ျပင္းထန္ခိုင္မာပံုကို စာေတြ႕မဟုတ္ ငါေတြ႕ျဖစ္သျဖင့္ မအံ့ၾသဘဲ မေနနိင္ေတာ့ေခ်။ ။

၁၃၁၃ ခု၊ နေတာ္လၧန္း ၅ ရက္ေန႕ ေရာက္ရွိလာေလျပီ။ ၎ေန႕မွာ အေမစု၏ ေမြးေန႕ျဖစ္သည္။ ေဗဒင္ ကိန္းခန္းအရ ၎ေန႕ ည၁၂- နာရီ မထိုးမီ စိုးရိမ္ရ သျဖင့္ လူမမာၾကည့္သူ အားလံုးပင္ အထူးဂရုစိုက္ေနၾကရသည္။ ကၽြန္ုပ္ႏွင့္ ကၽြန္ုပ္၏ ဇနီးတို႔မွာလည္း အအိပ္ပ်က္လြန္းသျဖင့္ သင္ျဖဴးဖ်ာ တခ်ပ္ေပၚတြင္ အိပ္ေနၾကစဥ္ ရုတ္တရက္ငိုသံၾကားကာ လန္႕၍ ႏိုးၾကသည္။ နာရီၾကည့္လိုက္ေသာအခါ ည၁၂-နာရီ ေက်ာ္ေက်ာ္ အခ်ိန္ရွိျပီ ျဖစ္သည္။ ကြ်ႏု္ပ္လည္း ကပ်ာကသီထ၍ အေမစု၏ လက္ကို ကိုင္ကာ ေသြးစမ္းၾကည့္ေသာအခါ အေမစုမွာ အသက္ေပ်ာက္ေနေၾကာင္း ေတြ႕ရေတာ့ေလသည္။ မ၀က္ ၊ဦးေနေအာင္ တို႕မွ စ၍ ကြ်ႏု္ပ္တို႕ တေတြပါ အေမစုအား ေနာက္ဆံုး ႏွုတ္ဆက္ေသာ အေနျဖင့္ ျပင္းျပစြာ ငိုေၾကြး လိုက္ၾကရေလသည္။

အေမစုသည္ ၃ ရက္တိတိ မအိပ္စက္နိင္ေလာက္ေအာင္ အေမာဆိုက္သည့္ ေရာဂါျပင္းထန္ျခင္းကို ေထာက္ရွဳျခင္းျဖင့္ ၃ -ရက္ေစာ၍ အနိစၥေရာက္မည္ဟု ခန္႕မွန္းခဲ့သည္။ သို႕ေသာ္ အေမစု၏ အေလွ်ာ့မေပးေသာ စိတ္ဓာတ္ ခိုင္ျမဲမွဳေၾကာင့္  သံုးရက္တိတိ  အသက္ဆက္လာႏုိင္သည္ဟု ယူဆမိသည္။     ။

အေမစုကား သမီး အခ်စ္ မ၀က္၊ သား ဦးေနေအာင္, ဦးေအာင္သန္းတို႕ အျပင္ ေခၽြးမမ်ား၊ ေျမးမ်ားအား စြန္႕ခြာ၍ သမီးခ်စ္ မခင္ညြန္႔ သားခ်စ္ ဦးဘ၀င္း ၊ ဦးေအာင္ဆန္းတို႕ထံ လိုက္ပါသြားရွာေလျပီ။ အႏွစ္ႏွစ္ အလလက စုေဆာင္းထားခဲ့ေသာ ပစၥည္းဥစၥာ ရတာနာမ်ားကိုလည္း စြန္႕ပစ္ထားခဲ့ေလျပီ။ အေမစုကိုယ္တိုင္ ေဆာက္လုပ္၍ ယခုအခ်ိန္ထိ ခ်စ္ခင္ျမတ္နိုးစြာ ေနထိုင္ခဲ့ေသာ ပ်ဥ္ေထာင္အိမ္ၾကီးကိုလည္း ရြံရွာသည့္ပမာ ခင္ပြန္းသည္ ဦးဖာ၏ အုတ္ဂူ အနီးရွိ အုတ္ဂူျဖဴခန္းသို႔ ေျပာင္းေရႊ႕သြာရွာေလျပီ။ အသက္ရွင္စဥ္ ေတြ႕လိုေသာ သား၊ေခၽြးမ ၊ ေျမးမ်ားအား မေတြ႕ရသျဖင့္ ဘ၀ေျပာင္းသြားရွာသည့္ ကြယ္လြန္သူ သားမ်ား ၊သမီးမ်ား၊ ေျမးမ်ား ထံသို႕ ထြက္ခြာသြားရွာျပီေလာဟု ေတြးေတာမိသည္။

ရန္ကုန္ရွိ သားႏွင့္ေခြ်းမ ၊ေျမးမ်ားစားရန္အသင့္ျပင္ထားသည့္ ဆီပံုး ၄ ပံုးႏွင့္ ေျမပဲယို ၄-ထုပ္ တို႕မွာ ကား ေနရာမပ်က္ ရွိေနေပေသးသည္။ ဆီပံုးမ်ားနွင့္ ေျမပဲယိုထုပ္မ်ားသည္ အေမစု အုတ္ဂူျဖဴနန္းသို႕ ေျပာင္းေရႊ႕ေနထိုင္သည္ကို မခ်ိတင္ကဲျဖစ္သည့္အလား ထားသည့္ေနရာမ်ား တြင္ပင္ ညွိဳးႏြမ္းအားေလ်ာ့စြာ မေရြ႕မရွား ရပ္တည္လ်က္ပင္ ရွိေနေတာ့၏။

အေမစု၏ စ်ာပနကို ငါးရက္တိတိထား၏။ စ်ာပနကိစၥကို ေမာင္ျဖစ္သူ ဘုန္း ၾကီး ဦး ေဃာသိတ က စီစဥ္ရ၏။ နတ္ေမာက္ရွိ ေဆြမ်ိဳးအားလံုးကား စံုၾကပါ၏။ မသာလိုက္ပို႕ၾကသူမ်ားလည္း မ်ားျပားလွပါ၏။ သို႕ေသာ္ အေမစု ျမတ္ႏုိးေတာင့္တေနေသာ သား၊ေခြ်းမ၊ ေျမးတို႕ကား မေရာက္လာနိင္ၾကေပ။

ဗိုလ္ခ်ဳပ္၏ မိခင္ ျဖစ္သည့္အတိုင္း ဂုဏ္ႏွင့္ျဒပ္ ထပ္မိရန္ အလြန္ၾကီးက်ယ္ခမး္နားေသာ မယ္ေတာ္ပ်ံ ကဲ့သို႕ က်င္းပနိင္ရန္ ကၽြန္ပ္တို႕စီစဥ္၏။ သို႕ေသာ္ ကာလအေျခအေနကိုလိုက္၍ က်ဥ္းက်ဥ္းနွင့္ ကိစၥျပီးစီးေအာင္ ျပဳလုပ္ရန္ ဘုန္း ၾကီး ဦး ေဃာသိတ က ဆံုးမသျဖင့္ တလား ငယ္တစ္ခုကိုသာ လုပ္ရေတာ့၏။ အေမစု၏ သက္ေစ့ အျဖစ္ျဖင့္ သံဃာ-၈၀ ပင့္၍ တပါးလွ်င္ ငါးက်ပ္ လွဳဒါန္း ပူေဇာ္၏။

စ်ာပနေန႕တြင္ နတ္ေမာက္ျမိဳ႕ အေနႏွင့္ကား အစည္ကားဆံုးျဖစ္၏။ သို႕ေသာ္ ေခါင္းေဆာင္ၾကီး ဗိုလ္ခ်ဳပ္၏ ေက်းဇူးရွင္ အာဇာနည္မိခင္ၾကီး၏ စ်ာပနအျဖစ္မ်ိဳးႏွင့္ က်င္းပပါက ေက်နပ္စရာမရွိေခ်။ ၀မး္နည္းစရာ၊ ေၾကကြဲစရာ ရွက္စရာပင္ေကာင္းလွေလသည္။

အေမစုကား ယခုအခ်ိန္တြင္ သားခ်စ္ ဦးဘ၀င္း ဦးေအာင္ဆန္း သမီးခ်စ္ မခင္ညြန္႕ ေျမးအႏွစ္ ျမင့္ျမင့္ကေလး ေအာင္ဆန္းလင္းတို႕ႏွင့္ အတူေပ်ာ္ရႊင္စြာ ပူးေပါင္းမိၾကေပျပီ။

အို…ဗိုလ္ခ်ဳပ္ ေအာင္ဆန္း

အို..ေခါင္းေဆာင္ၾကီး ဦးဘ၀င္း

အို..အာဇာနည္မိခင္ၾကီးအေမစု

ကၽြန္ပ္တို႕က “အမွ်..အမွ်..အမွ်” ေပးေ၀ပါ၏။

            

တကၠသိုလ္ဆုျမိဳင္

ျမဝတီမဂၢဇင္း၊ ၁၉၅၃ခန္႔၊ ဇူလုိင္။
ေပးပို ့သူ .ဒီခ်စ္သူ